Als zijn ploeggenoten na de competitie de zonnige stranden opzoeken, staat Duane Tje-A-Kwoei voor een nieuwe uitdaging in zijn carrière. De verdediger van Spijkenisse hoopt zijn debuut te maken als international van Sint Maarten.
Het Nederlandse deel van het eiland, onderdeel van het Koninkrijk der Nederlanden, speelt in juni een aantal wedstrijden voor de Nations League in de CONCACAF. “De loting is in april maar we spelen tegen de US Virgin Islands, the British Virgin Islands en Puerto Rico, dat soort landen”, zegt de 23-jarige inwoner van Rotterdam. “Ik kijk er enorm naar uit. Het is een heel avontuur, want voor een speler van een hoofdklasser, het vijfde niveau van Nederland, is dat niet vaak weggelegd.”
De roots van Tjen-A-kwoei liggen op Curaçao. Hij bracht er zijn eerste zestien jaar van zijn leven door, tot hij zeven jaar geleden verhuisde naar Nederland. “Ik heb in Willemstad gespeeld bij VV Willemstad en bij Atletiko Salina. Bij die club speelde ook Tahith Chong, voordat hij naar Feyenoord ging. We waren in de jeugd altijd elkaars voornaamste concurrenten, hij was de beste speler bij Atletiko Selina en ik bij VV Willemstad. Toen hij vertrok bij Atletiko Salina heb ik de overstap naar die club gemaakt. Die club was net opgericht en ik hou wel van een uitdaging.”
In Nederland moest Tjen-A-Kwoei zich als voetballer helemaal opnieuw waarmaken. “Hier is het voetbal heel anders, qua tactiek, maar ook qua techniek. Ik ging wonen bij een oudere zus in Groningen. Ik ben als speler begonnen bij een kleine club, NEC in Delftzijl. Van daaruit heb ik de overstap gemaakt naar GVAV Rapiditas in Groningen, een gerenommeerde club qua opleiding. Daar heb ik ook mijn debuut gemaakt als speler van het eerste elftal. Walter Waalderbos, die trainer werd van Flevo Boys, heeft me gevraagd om met hem mee te gaan. Daar heb ik twee seizoenen gespeeld, maar ik wilde graag naar Rotterdam, omdat daar veel vrienden en familie wonen. Ik heb Spijkenisse gewoon gebeld. Laat maar zien wat je kan zeiden ze. Dat is inmiddels alweer bijna twee seizoenen geleden. Ik heb in de twee seizoenen dat ik hier nu speel, vrijwel alles in de basis gespeeld. Ik heb geen schorsingen gehad en geen blessures.”
Aan een interlandcarrière dacht hij lange tijd. “Het niveau van de nationale ploeg van Curaçao is best hoog en zeker de laatste jaren fors omhoog gegaan”, zegt hij. “Daar komen alleen spelers voor in aanmerking die in Nederland in de eredivisie- en eerste divisie spelen. Een vriend van mij maakte mij echter attent op Sint Maarten. Mijn oma komt uit Sint Maarten. Ik heb mij beschikbaar gesteld en al snel werd ik gekozen in de selectie.
Voor Kwel-A-Tjoei is spelen voor Sint Maarten een bijzonder iets. “Ik zie het als een eerbetoon aan mijn oma die twee jaar geleden is overleden. Ik ben in mijn jeugd vaak op Sint Maarten geweest. Onze familie heeft er nog een huis. Ik ben er trots op dat ik de eer van het eiland mag verdedigen.”
De nationale ploeg bestaat uit spelers die overal in de wereld spelen. “Met de Nederlandse jongens bereiden we ons hier voor. We hebben een coach, Piet de Jong, die ons volgt en ook oefenwedstrijden organiseert. De eerste oefenwedstrijd moest ik echter missen. Uitgerekend op die dag speelden we met Spijkenisse de inhaalwedstrijd tegen Scherpenzeel. Mijn uitverkiezing mag niet ten koste gaan van Spijkenisse.”
Daarom is Tjen-A-Kwoei als de dood dat Spijkenisse straks nog tot de nacompetitie wordt veroordeeld om het klassebehoud veilig te stellen. “Die nacompetitie vindt op hetzelfde moment plaats als de interlands met Sint Maarten voor de Nations League. Ik wil Spijkenisse niet in de steek laten als ze mij het hardst nodig hebben. Als ze het niet redden, en ik ben er niet, zal ik me dat misschien mezelf nooit vergeten. Vandaar dat ik hoop dat we tegen die tijd al op een veilige plaats in de competitie staan.”
Na een moeizame seizoenstart heeft Spijkenisse in ieder geval weer het juiste spoor gevonden. “Ik heb er vertrouwen in dat we het gaan redden. Conditioneel en fysiek staan we er veel beter op dan onder trainer Marco van Rijn. De nieuwe trainer Peter Wubben constateerde dat we een conditionele achterstand hadden. Dat voelden we zelf ook. De achterstand is weggewerkt, waardoor we nu ook punten in de slotfase winnen in plaats van verliezen.”
Klik op Spijkenisse voor het laatste artikel over de club.