VV Zuidland is de competitie sterk begonnen en geniet na vijf competitiewedstrijden nog steeds van haar ongeslagen status. Robert Michilsen is dit seizoen na twee jaar Spijkenisse teruggekeerd bij Zuidland, waar hij zijn ervaring hoopt over te kunnen brengen op het jonge elftal.
Als kleine jongen werd Robert veelal ‘Robertje’ genoemd aangezien hij meestal de kleinste en jongste was in het voetbalelftal. “Bij Spijkenisse was ik in mijn eerste jaar actief in de hoogste jeugdelftallen.” Als kleine jongen droomde de middenvelder over een profcarrière en hoopte zijn droom na te kunnen jagen. “Als tweedejaars C-speler mocht ik voor de tweede keer stage lopen bij Feyenoord en daar liepen nou eenmaal betere voetballers. Daarna heb ik voor mezelf altijd het doel gesteld om het eerste elftal van VV Spijkenisse te halen. Gelukkig is dat ook gelukt.”
Robert bleef bij Spijkenisse totdat zijn huidige trainer Tom Larssen hem als tweede jaar A-speler vroeg of hij trek had in een overstap naar Zuidland. “Ik kon ik geen nee zeggen. Hier had ik simpelweg meer kans om in de basis te komen en geduld was als puber niet bepaald mijn sterkste eigenschap.” Vanaf het eerste jaar bij VV Zuidland voelde de middenvelder zich al helemaal thuis en is hij de club ook steeds meer als zijn thuis gaan beschouwen.
“Toch kreeg ik na een aantal jaar het gevoel dat ik toe was aan een stap hogerop. Toen Spijkenisse mij vroeg om terug te komen, heb ik die kans ook gegrepen. Na een leuk eerste seizoen waarin ik veel speelde, maar werd vanwege Corona stilgelegd en een vervelend tweede seizoen waarbij ik onder de nieuwe trainer een stuk minder zou gaan spelen. Toen de competitie opnieuw werd stopgezet was dat voor mij dan ook niet zo nadelig. Ik stond te springen om opnieuw terug te gaan naar het voor mij vertrouwde VV Zuidland.”
Robert is zich met zijn keuze om van Spijkenisse terug te keren naar Zuidland er ook bewust van dat hij op sportief gebied een aanzienlijke stap achteruit heeft gezet. “Maar het plezier in het voetbal en in de derde helft zijn voor mij belangrijker dan op een zo hoog mogelijk niveau spelen.” Dit houdt echter niet in dat hij geen ambities heeft. “Ik zou het fantastisch vinden als het met Zuidland lukt om in korte tijd weer naar de tweede klasse te promoveren. Een club als Zuidland hoort daar ook gewoon thuis.”
In de derde klasse draait Zuidland dan ook goed mee en staan zij tweede met een nog ongeslagen status. “Ondanks dat we geen doelstelling hebben uitgesproken voor dit seizoen, willen we wel graag bovenin meedraaien. Voor de derde klasse hebben we een heel leuk voetballend team. Het is echter wel een jonge, maar geen brede selectie. Het is daarom te hopen dat we weinig met blessures en schorsingen te maken krijgen.”
Dat de ploeg het goed doet binnen de lijnen, is ook te danken aan de organisatie buiten de lijnen. “Binnen een club als Zuidland lopen er fantastische mensen rond die heel veel tijd in de club steken. Zo zijn er ook erg weinig wisselingen rondom de selectie qua stafleden. Dat zorgt ervoor dat je veelal dezelfde gezichten ziet die zich al jaren inzetten voor de club. Als ik dan toch iemand eruit moet pikken, ga ik voor onze teamleider Arie Molendijk. Hij zorgt dat alle randzaken perfect geregeld zijn voor de spelers. is nooit te beroerd om extra taken op te pakken binnen de club.”
Op 26-jarige leeftijd heeft de middenvelder al veel ervaring op kunnen doen. Dit hoopt hij dan ook over te kunnen brengen op zijn teamgenoten. “Dit seizoen wil ik de jonge jongens helpen in het veld door veel te coachen. Als mijn teamgenoten dit lezen, zal ik wel weer weken in de maling genomen worden. Volgens mijn teamgenoten doe ik niks anders dan coachen op het veld haha. Verder zou ik ook wel weer wat vaker willen scoren tijdens wedstrijden. In de jeugd schoot ik ze aan de lopende band binnen. Maar de laatste jaren is de kans groter dat ik een eigen doelpunt maak dan dat ik de bal in het goede doel schiet.”
Ondanks zijn ervaring heeft Robert nog steeds zijn rituelen om goed te presteren. “Voor iedere wedstrijd ga ik het wat eerder naar buiten om warm te lopen. Hiervoor lig ik het liefst eerst op de massagetafel, eet ik een halve banaan, rek ik wat in de kleedkamer en maak ik de punten van mijn voetbalschoenen nat.”
Wij vroegen Robert ook naar de eindstand van de competitie. “Hopelijk zijn wij als Zuidland in staat om tot het einde bovenin mee te doen. Hierbij hebben wij wel wat mazzel nodig met het uitblijven van blessures en schorsingen.” Verder kijkt Robert uit naar de wedstrijden tegen SC Botlek waar oog in oog staat met zijn broer (Kevin Michilsen). “Hopelijk regelt hij voor die wedstrijden wel met John Stougje (trainer SC Botlek) dat hij een basisplaats krijgt.”
Klik hier voor meer artikelen over VV Zuidland.
Meer informatie over VV Zuidland? Klik hier.