In de eerste competitiewedstrijd na de winterstop, die voor de Hellevoeters 2 weken langer duurde, werd er in Vlaardingen met 1-1 gelijkgespeeld tegen CWO. Over de hele wedstrijd genomen konden beide ploegen wel leven met deze uitslag.
De Vlaardingers, onder leiding van de in de Hellevoetse regio bekende Rafael Andrade, vorig seizoen nog trainer van OHVV, zijn zo’n beetje de angstgegner van de Hellevoeters. Nadat Hellevoetsluis vorig seizoen tot aan de confrontatie met de fusieclub nog alle wedstrijden gewonnen had, waren het de bewoners van het Nieuwlantpark die de rood-witten de eerste nederlaag toebrachten. Ook in deze wedstrijd had Hellevoetsluis, aantredend zonder Remon Haze, die zich in de ochtend ziek meldde, en geconfronteerd met het vroege uitvallen van Vincent Mast (hamstringblessure), het vooral in de eerste helft lastig. De Vlaardingse aanvallers braken zowel over de linker- als rechterkant veelvuldig door, maar op de scherpe voorzetten wisten de spitsen niet goed te reageren, zodat de bal vaak voorlangs het doel van doelman Ribaric ging. Als een Vlaardinger al wel eens in staat was om aan te leggen voor een schot, was het diezelfde Ribaric die met een paar fraaie reddingen de ploeg van Edwin de Koning op de been hield. Hellevoetsluis stelde daar maar bar weinig tegenover en moest het slechts hebben van een paar schoten van afstand. Zodoende werd de rust met een 0-0 stand bereikt.
In de tweede helft een beter Hellevoetsluis, dat dan ook, na een goede aanval over veel schijven, in de 61eminuut verdiend op voorsprong kwam via Jarno Huijsman, die evenals in de thuiswedstrijd scoorde tegen zijn oude trainer (0-1). Hoewel CWO aandrong leek Hellevoetsluis de wedstrijd onder controle te hebben en kreeg het in de counter kansen op meer. Veel te gemakzuchtig werden deze aanvallen echter uitgespeeld, waarbij er de ene keer te lang getreuzeld werd over wat te doen en de andere keer een medespeler op het verkeerde been of achter de man werd aangespeeld. Zo bleef CWO in de wedstrijd en kreeg het in de 75e minuut zelfs een uitgelezen mogelijkheid op de gelijkmaker, toen een onbezonnen actie van doelman Ribaric een strafschop tot gevolg had. Ribaric mocht daarbij blij zijn dat de uitstekend leidende scheidsrechter Gieles slechts geel toonde, waar rood op zijn plaats was geweest. Zo kon het gebeuren dat de gespaarde Ribaric de strafschop van de Vlaardingse nummer 3 wist te keren. De gelijkmaker kwam er uiteindelijk toch, slechts 4 minuten voor het einde van de officiële speeltijd (1-1). Wie dacht dat de wedstrijd nu wel gespeeld was, kwam bedrogen uit. Hellevoetsluis maakte jacht op de overwinning, wetende dat concurrenten als Neptunus-Schiebroek en Sparta op dat moment op achterstand stonden. Dit leidde diep in blessuretijd nog tot een paar hachelijke situaties voor het doel van de Vlaardingse doelman, waarbij zelfs tot 3x toe de bal op de lat belandde! In de score kwam echter geen verandering meer en na afloop konden beide teams daar vrede mee hebben.