In gesprek met Manuel Legierse trainer van FIOS 2

0
311

Manuel (43) is al heel zijn leven lid bij de voetbalvereniging in Achthuizen. Hij maakte op zijn vijftiende als rechtsbuiten zijn debuut in het eerste elftal. De laatste jaren in zijn carrière werd Manuel geteisterd door lelijk blessureleed. Op 28-jarige leeftijd zette hij een punt achter zijn carrière. Tegenwoordig zet hij met veel plezier de lijnen uit bij FIOS 2.

Manuel geeft al vanaf zijn 16e training en dat heeft hij eigenlijk volgehouden tot zijn 33e. Daarna heeft Manuel een bestuurlijke rol bekleed als technische man voor de selectie elftallen. Na deze functie is hij nog zes jaar voorzitter geweest en heeft dus elke laag van de vereniging gezien. Toen ze bij zijn dochters haar elftal nog een trainer zochten, begon het weer te kriebelen. ‘’Toen kwam ik erachter dat ik het toch wel gemist had en heb ik gelijk doorgepakt met het behalen van een UEFA C-diploma. Gezien mijn fysieke gesteldheid (last van reuma en bezig met het vinden van de juiste medicatie) heb ik er voor gekozen om bij mijn eigen clubje te beginnen. Er zijn goede afspraken gemaakt om mijn eventuele uitval op te vangen. Gelukkig slaan mijn nieuwe medicijnen goed aan en heb ik nog geen training en wedstrijd hoeven missen.” In zijn vrije tijd speelt Manuel graag een potje darten of klaverjassen.

“Zoals de meeste trainers wil je altijd als hooftrainer van een eerste elftal aan de slag. Ook de nieuwe competities (onder de 21 en 23) lijken mij erg uitdagend.” Maar voor dit seizoen zit hij prima op zijn plek. Het werken met senioren is toch heel wat anders dan werken met jeugd gaat Manuel verder. “Het seizoen is op het moment van schrijven twee bekerwedstrijden oud, maar tot zo ver gaat het prima. De afspraken die we vooraf gemaakt hebben, worden netjes uitgevoerd en de trainingsopkomst is goed te noemen. Als trainer bij de senioren heb ik nog niet echt hoogtepunten gehad. Natuurlijk is het als voetballer altijd leuk om kampioenschappen en promoties te pakken. Mijn dieptepunt was dan toch wel de blessures en eigenlijk het idee hebben dat er misschien toch wel meer inzat dan dat eruit is gekomen. Als voorzitter heb ik een trainer moeten ontslaan en dit heeft toch wel flink indruk op mij gemaakt. Met deze persoon heb ik nog steeds contact, dus dat zegt ook wel iets.” Manuel gaat verder over zijn ambities als trainer. ‘’Vooralsnog wil ik ervaring opdoen en leren van bijvoorbeeld de huidige trainer van het eerste elftal Hans de Rover. Jezelf vormen als trainer, dit gaat natuurlijk ook met vallen en opstaan met als uiteindelijke doel het maximale uit een groep halen en dat is niet niveau afhankelijk. Als ik er voldoening en plezier uithaal dan ga ik voor mezelf ook de lat steeds hoger leggen en waar dit uiteindelijk eindigt, geen idee.’

Om optimaal te kunnen presteren gaat het in Manuel zijn ogen om afspraken nakomen. “Eerlijkheid en duidelijkheid geven en verwachten. Houd het als trainer gewoon simpel. Een betoog van een half uur werkt echt niet. Simpel voetballen is uiteindelijk het beste wat er is en het moeilijkste.” Ook spraken we met de trainer over de mensen binnen de vereniging. “Om over één iemand lovend te zijn binnen onze organisatie vind ik lastig. Dan doe je anderen te kort. Een vereniging wordt gedragen, door vrijwilligers en dat is bij ons niet anders. Dat vind ik in de het voetbal ook het allerbelangrijkste het samen proberen om iets op te bouwen of behouwen en natuurlijk de bijkomende gezelligheid. Manuel blikt ook vooruit: ‘’Het seizoen is nog te kort om er iets over te zeggen, maar als de inzet zo blijft gaan we een leuk en sportief seizoen tegemoet. Als ik er dan toch een nummer aan moet geven zou ik zeggen, dat top drie haalbaar moet zijn.“

Meer artikelen lezen over R.K.V.V. FIOS Klik hier.
Klik hier voor meer informatie over R.K.V.V. FIOS