In gesprek met Rinus Hitzert van Slikkerveer

0
225

“Op de deur komt nog een grote plaat van de voorkant van het jubileumboek”, zegt Slikkerveer-voorzitter Rinus Hitzert als hij de nieuwe bestuurskamer van zijn club binnenloopt. Het oog valt direct op acht stijlvolle groene stoelen, die midden in de ruimte staan geparkeerd. “Het ziet er een beetje raar uit nog”, reageert Hitzert meteen. “We wachten nog op de nieuwe tafel. Die hopen we binnenkort binnen te krijgen.”

tuk tuk
Hij laat vol trots het nieuwe onderkomen zien dat dienst doet als vergaderruimte cq. sponsorhome. “Je ziet niets meer terug van de oude ruimte. Het is onherkenbaar. We wilden de nieuwe ruimte de uitstraling van een Ierse kroeg geven. Dat is perfect gelukt.”

Volgens Hitzert, die nog niet zo lang geleden Joop van Ettinger opvolgde als voorzitter, maar daarvoor al jaren als secretaris in het Slikkerveer-bestuur zat, was de metamorfose hard nodig. “De oude bestuurskamer was, hoe zeg je dat netjes, nogal gedateerd. Het was ook een rommeltje qua indeling. De bar stond aan de zijkant, waar onze vrijwilligers regelmatig hun hoofd stootten aan een balk. Het was een typische bestuurskamer uit de jaren tachtig. Nostalgisch noemen ze dat, haha.”

Slikkerveer was helemaal niet van plan om de bestuurskamer om te bouwen. Er waren andere prioriteiten, legt Hitzert uit. “We zijn een club die altijd heel zuinig is op de centjes en deze renovatie hadden we niet gepland. We hadden er ook geen geld voor gereserveerd. Het is spontaan geboren. Dat klinkt heel gek, maar het balletje is gaan rollen toen een belangrijke sponsor zei dat hij de vloer vies vond en dat hij deze wilde vervangen. Van het één kwam het ander. Verschillende sponsors en bedrijven hebben zich daar bij aangesloten. Dat maakt deze verbouwing ook zo uniek. Dit heeft ons welgeteld honderd euro gekost. En dat was omdat ik de verkeerde kleur verf had besteld.”

Vanaf de bar valt het oog op een grote muurschildering. Een mannetje heeft onder zijn linkerarm een biervat, in zijn rechterhand een gevuld bierglas. In de zwartwitte tekening valt het clublogo van Slikkerveer op omdat deze als enige wel in kleur is. “Je waant je hier echt in een Ierse kroeg”, zegt Hitzert. Aan de muur hangen oude platen van Rotterdam van voor de Tweede Wereldoorlog. Er is ook een ingelijste poster van de populaire Netflix-serie Peaky Blinders. Direct na de ingang hangt een groot aanplakbiljet van de Coupe Marcherez, een internationaal toernooi in het Franse Saint Quentin, waaraan Slikkerveer in  nu 1967 meedeed.

Hitzert is trots op de nieuwe ruimte. “Het is ons verrassingscadeautje voor het honderjarig jubileum.”

De voorzitter vertelt dat hij bij zijn club nog lang niet klaar is met de verbouwing aan het eigen huis. Hij laat beneden de kleedkamers zien. “We zijn druk bezig die op te knappen. Dat doen we gefaseerd. Onze vrijwilligers doen bijna alles zelf. We proberen voor elke kleedkamer een sponsor of meerdere sponsors te vinden.”

Slikkerveer heeft twaalf kleedkamers in het pand. In de porto-cabins buiten zijn er nog twee. “Met negenhonderd leden zitten we te springen om meer kleedkamers, vandaar dat we plannen maken om er een gebouw bij te bouwen. De uitdaging zit ‘m vooral in het financiële aspect. We zullen de hulp van de gemeente nodig hebben.”

Klik hier voor meer informatie over Slikkerveer
Klik hier voor meer artikelen over Slikkerveer