WOENSDRECHT – Hij is inmiddels al bezig aan zijn vijfde seizoen bij vierdeklasser WVV’67 en teller staat voor Thijs de Ron al op ruim honderdtwintig officiële duels. Een indrukwekkend aantal, gezien de twee onvolledige coronaseizoenen die er tussen zitten. En dat zullen er in het groenzwart waarschijnlijk nog een veelvoud van dat aantal gaan worden in de toekomst.
“Daar ga ik wel vanuit, want ik heb het hier uitstekend naar mijn zin. Ik ben ooit vier jaar in de jeugd actief geweest bij RKSV Halsteren, maar uiteindelijk toch weer teruggekeerd naar WVV’67 om er met mijn vrienden te gaan voetballen. Ik bij Halsteren destijds niet veel perspectief om vanuit de A-jeugd uiteindelijk de stap te kunnen maken hogerop bij de senioren. En toen heb ik de beslissing genomen om als B-junior terug te gaan en aan te sluiten bij de eerste selectie.”
En het bleef voor de creatieve middenvelder niet bij ‘aansluiten’, want getuige het aantal duels wist hij de trainers van zijn kwaliteiten te overtuigen en is sindsdien basisspeler. En hoewel hij nog altijd maar tweeëntwintig is, neemt De Ron toch al de nodige ervaring mee in de jeugdige WVV-selectie die nog altijd onder leiding staat van trainer Gerard Lazarom. Die samenwerking bevalt De Ron, die op meerdere posities goed uit de voeten kan, meer dan uitstekend.
“Absoluut! Gerard is een trainer die erg fanatiek is en een duidelijk visie heeft waarin wij ons als ploeg goed kunnen vinden. Gedurende de coronaperiode hebben we ook steevast twee keer per week getraind binnen wat mogelijk was. En de opkomst was hoog. Daardoor zijn we altijd fit gebleven en dat werpt ook dit seizoen zijn vruchten duidelijk af. Natuurlijk lukt nog niet alles, maar we zijn wel al minder wisselvallig dan daarvoor. Al blijft dat wel een punt waaraan we als spelersgroep aandacht moeten blijven schenken vind ik.”
Dat blijkt ook wel uit de resultaten, want het is óf winnen óf verliezen. “Klopt inderdaad, gelijkspelen is niet aan ons besteed lijkt het wel. Toch moeten we proberen om constanter te worden en ik vind dat ik daar zelf qua coaching nog een voornamere rol in moet vervullen. Ik laat me al meer gelden dan daarvoor, maar ik wil me daarin nog verder ontwikkelen. Net zoals ik mijn scorend vermogen als centrale middenvelder nog moet verbeteren. Qua assists gaat het goed, maar met goals belangrijk zijn voor het team is iets wat nog ‘beter moet. Het belangrijkste ontwikkelpunt is toch dat ik mijn ‘baalmomentjes’ tijdens wedstrijden eruit haal. Daar hamert de trainer ook op. Een kans missen of een actie die mislukt is niet erg, als ik daarna maar direct omschakel. Dat is nu soms niet zo en dat moet eruit.”
Gelukkig is De Ron nog ‘maar’ tweeëntwintig en heeft hij dus nog hopelijk heel wat seizoenen de tijd om daaraan te werken. “Dat is wel de bedoeling. Want ik wil mezelf blijven ontwikkelen als speler en met WVV’67 hopelijk zo hoog mogelijk spelen. Dit jaar willen we in de top-vijf eindigen en wie weet nog een prijsje pakken. Gelukkig komen er wat geblesseerde jongens weer terug wat de selectie weer sterker maakt. Als we dan die wisselvalligheid eruit kunnen krijgen dan moeten we zeker dicht in de buurt van onze doelstelling kunnen uitkomen.”
Klik hier voor meer informatie over WVV’67.
Klik hier voor meer artikels van WVV’67.