Stefan Slabbekoorn (24) verruilde enkele jaren terug een beloftevolle toekomst als leidsman in het korfbal in voor een precair bestaan als voetbalscheidsrechter. Momenteel fluit hij niet in de Zeeuwse klei, maar in Zweden.
De Biezelingenaar deed dus aan korfbal, maar dat gaf hem slechts geringe voldoening. ,,Toen ben ik maar korfbalscheidsrechter geworden en dat ging vervolgens als een speer. Al snel floot in de overgangsklasse. Er werden mij bekerfinales toegewezen en ik had ooit de leiding over het duel van TOP Arnemuiden voor promotie naar de hoofdklasse – het op een na hoogste niveau van Nederland. Arnemuiden verloor, maar zelf stond ik wel op het punt om naar dat niveau te promoveren. En ik was nog maar twintig jaar hè.”
Tijdens de succesvolle sportzomer van 2014 groeide Slabbekoorns voetballiefde, wat hem op het idee bracht zich in te schrijven voor de scheidsrechterscursus van de KNVB. Slabbekoorn: ,,Puur om er als korfbalscheidsrechter voordeel uit te kunnen halen.” Uiteindelijk werd Slabbekoorn zelfs geselecteerd voor het talententraject van de KNVB. Zo wiep zich een moeilijke keuze op. Of richting de hoofdklasse in het korfbal, of onderaan de ladder beginnen in het amateurvoetbal. Het werd dat laatste. ,,Het voetbal is toch professioneler en dat wilde ik gewoon eens meemaken. Het is leuker omdat het moeilijker is, dynamischer.”
Maar hoe komt Slabbekoorn dan opeens in Zweden terecht? ,,Studie. Vorig jaar november kreeg ik de kans om daar een opleiding in de luchtvaart te gaan volgen. Een enorme kans, want voor mij ook tien anderen. Tot en met oktober verblijf ik hier nog in Lund. Dat is een stad met zo’n honderdduizend inwoners, in de buurt van Malmö Daarna moet ik nog zes maanden stage lopen en wordt Brussel waarschijnlijk mijn werkveld. En dan wil ik de Zeeuwse voetbalactiviteiten ook graag weer oppikken.”
Toch is het niet zo dat Slabbekoorn alleen maar in de studiebanken zit. Begin maart was hij als vlagger actief bij zijn eerste wedstrijdje. ,,Ik had de Zweedse bond zelf benaderd. Eigenlijk had ik eerst een cursus moeten volgen maar na overleg te hebben gehad geloofden ze wel dat ik al enige ervaring had. Als het goed is ben ik in september ook voor het eerst als scheidsrechter actief. Op een vergelijkbaar niveau als dat ik in Nederland fluit, tweede á derde klasse.”
Dat Slabbekoorn ondertussen een beetje Zweeds kan vergemakkelijkt de boel wel. ,,Sommige Zweedse woorden betekenen hetzelfde. Pas schreeuwde iemand naar me dat hij aan z’n shirt werd getrokken. Hoefde ik alleen maar ‘nee, nee, nee’ te zeggen.”
