Willem van Ravens houdt het allemaal goed bij. Sinds hij vijf seizoenen geleden aantrad als mini-coördinator leverde ‘zijn ploeg’ 159 kinderen af aan de JO8. “We zijn de kweekvijver van Excelsior Maassluis.”
De mini’s – 39 in getal – hebben zojuist de eerste ronde van de jaarlijkse penaltybokaal achter de rug. Na afloop verzamelen ze zich allemaal rond de scootmobiel van Van Ravens (65). Voor elke mini is er een vaantje, voor één zelfs een beker. “Die beker reiken we altijd uit aan de mini van de week. Daar zijn we een paar jaar geleden mee begonnen. Fantastisch vinden ze dat, apetrots zijn ze als die beker krijgen. Eerst deden we één keer per week de beker uitreiken, nu op woensdag en zaterdagmorgen, wanneer we trainen.”

Van Ravens had een jaar of elf, twaalf geleden niet kunnen bedenken dat hij nog aan een nieuwe voetbalclub zou beginnen. Hij heeft zijn sporen al meer dan verdiend, want hij was bij VVK in Schiedam 35 jaar lang in allerlei functies actief. “Ik heb bij VVK zo’n beetje alles gedaan wat ik kon doen. Van sproeien tot de velden tot het trainen van de jeugdkeepers. Ik heb 41 jaar bij de politie gewerkt, met veel onregelmatige werktijden en had daardoor veel tijd overdag. Ik was altijd op de club. Misschien heeft me dat wel twee huwelijken gekost. Aan de andere kant: VVK was zo’n geweldige club. Er heerste een enorme saamhorigheid, het was alsof je bij je familie was. Ik hou nog altijd het archief bij. Ik heb hier in mijn studeerkamer 24 mappen met de geschiedenis.”

Een hersenbloeding tijdens diensttijd zette zijn wereld op z’n kop. Van Ravens werd lichamelijk zwaar getroffen en ondervindt dagelijks nog de beperkingen. Hij is moeilijk ter been. “In huis kan ik met stok lopen, voor de rest heb ik mijn scootmobiel. Die geeft mij vrijheid.”

Om de afstand hoeft hij het niet te laten, want Van Ravens woont op steenworpafstand van het complex van Excelsior. “Toen mijn zoontje vorig jaar op de foto ging met zijn team stond mijn flatwoning op de achtergrond, haha.”

Yury, die inmiddels al een paar jaar mini af is, wilde vijf jaar geleden graag voetballen, werd lid van Excelsior Maassluis en pa ging mee. “Eerst om alleen maar te kijken, maar ze wisten bij Excelsior ook dat ik bij VVK veel had gedaan. Ik was een makkelijk doelwit, al heb ik in het begin wel de boot afgehouden. Ik wilde niet opnieuw tot in mijn nek in het vrijwilligerswerk te komen. Het bloed gaat echter waar het niet kruipen kan. Ik weet ook hoe belangrijk vrijwilligers zijn, ze houden de club draaiende.”

Dus is Van Ravens de man die vaste trainers Wim Hartman en René van der Stelt, zeventigers al, veel administratief werk uit handen neemt. “Ik vind het belangrijk dat ouders van aspiranten-leden snel antwoord krijgen. Communicatie is heel belangrijk. Ik merk dat dat gewaardeerd wordt. Het is helemaal leuk dat de mensen ons weten te vinden. Vijf jaar geleden hadden we gemiddeld tien, vijftien kinderen, dat aantal is meer dan verdubbeld.

Vorig jaar zomer hadden we en topjaar met 37 mini’s die zijn doorgestroomd naar de JO8. De basis is dat kinderen als ze zeven jaar zijn doorgaan, maar als we zien dat een mini talent heeft en verder is in de ontwikkeling, gebeurt dat wel eens eerder, maar we raadplegen de ouders wel eerst. Deze zomer gaan er zestien over, inmiddels hebben we al weer twintig mini’s met bouwjaar 2016. Die aanwas is erg belangrijk. Ik zeg altijd dat je als club een gezonde jeugdafdeling wil hebben je minimaal twee onder dertien-teams moet hebben.”

Klik op Excelsior Maassluis voor het laatste artikel over de club.