Natuurlijk zagen ze hem op een gegeven moment wel aankomen, maar minder pijn deed de degradatie van tweedeklasser Woudrichem daarom zeker niet. Helemaal niet bij Danny Schaap, als jongen van de club. “Iedereen heeft zijn stinkende best gedaan, dan moet je het accepteren…”

Want helemaal uit de lucht doen vallen, deed een plek bij de onderste drie ploegen ook niet. “Zeker met die versterkte degradatie, dan hoop je toch nog die nacompetitie te halen.” Dat lukte uiteindelijk dus niet. “Vorig jaar en aan het begin van dit seizoen, wisten we al wel dat het zwaar en lastig ging worden. Jongens die zijn vertrokken, werden opgevangen met jeugd. Dan heb je uiteindelijk iets te weinig kwaliteit. Dat is niet erg.” Toch valt niemand iets te verwijten, vindt de 27-jarige Schaap. “Het is niet leuk en je ziet het aankomen, maar iedereen heeft zijn stinkende best gedaan. Dan kun je toch niet iemand op zijn flikker geven?”

Visje en biertje
En zo komt er een einde, aan Woudrichem in de tweede klasse. Ook voor de routinier zelf. “Ik was net zestien, toen ik in het eerste kwam. Dit was alweer mijn elfde seizoen…” Seizoen twaalf, zal dus op een niveautje lager zijn, in de derde klasse. “Ik ben hier begonnen met voetballen, toen het eigenlijk nog niet mocht. Met een jaar of vier, misschien net vijf. Echt een jongen van de club, ik voetbal nooit meer ergens anders!” Heel gek, is dat gezien zijn achtergrond ook niet. “Mijn hele familie is Woudrichem. Mijn vader was voorzitter, mijn broers hebben er gevoetbald en nu ook ik weer.” Het staat symbool, voor de club, zo vindt Schaap. “De saamhorigheid, supporters die meegaan naar wedstrijden, het is echt een dorpsclubje. Hier voetballen we nog gewoon met eigen jongens, voor een visje en een biertje. Dat maakt het mooi en hartstikke leuk.” Ook voor hemzelf. “Ik heb nooit voor geld willen voetballen, het is veel leuker om het hier samen met jongens van de club te doen.” Dat ging een tijdje, in de top van de tweede klasse heel goed, maar ging dit seizoen dus wat minder. “Ook dat is inherent aan een kleine vereniging, dan heb je een keer een mindere lichting. Als bepalende spelers dan stoppen, doe je onderaan mee.” Helemaal als Schaap dan ook zelf, nog tegen een schorsing van vijf wedstrijden aanloopt. “Dat heb ik mezelf toen wel heel erg aangetrokken, kan ik je zeggen…”

Bikkel
Maar terug blijven kijken heeft geen zin, en dus richt de middenvelder zijn blik liever alweer op volgend seizoen. “Ik denk dat de derde klasse, op dit moment voor ons even beter is. Met jongens die er net bij zijn gekomen, is dit niveau gewoon lastig. En als je veel verliest, wordt de sfeer er ook niet beter op. Even een stapje terug en weer gaan bouwen.” Al viel het met het plezier in het spelletje, nog allesbehalve tegen. “Voetbal is altijd leuk, maar als je blijft verliezen natuurlijk wel minder. Toch hebben we altijd genoeg man gehad, lekker kunnen trainen en ook het trainingskamp was leuk. De sfeer was gelukkig niet vervelend ofzo.” Maar, zo is Schaaf wel eerlijk. “We moeten allemaal weer een beetje dat vertrouwen terugkrijgen, dan komt het wel goed.” Al blaast de Woudrichemmer ook niet meteen te hoog van de toren. “Ik ga nu niet roepen dat we meteen weer terug gaan promoveren. Toevallig heb ik net even naar die derde klasse zitten kijken, daar kom je niet zomaar uit…” Toch gaat hij daar natuurlijk wel alles aan doen. “Ik ben er zeker weer bij! Fysiek gaat het nog goed, dus ik denk nog niet aan stoppen. Zolang het kan, ben ik aanwezig.” Ook in het veld. “Een typische Woudrichem-voetballer. Hard werken, niet opgeven en voorop in de strijd.” Een leider, maar geen man voor de goals en de assists. “Daarvoor ben je bij mij niet aan het juiste adres! Ik ben meer de bikkel op het middenveld.” Een instelling waar ze, als het goed is, nog lang van kunnen blijven genieten. “Ik heb hier net een huis gekocht, kan zo rollend naar huis. Eén van de redenen dat ik lekker blijf!”

Klik op Woudrichem voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Woudrichem voor meer informatie over de club.