Hoewel het seizoen ultrakort was, smaakt de samenwerking tussen de JO19 van Lekkerkerk en trainer Guido Batenburg naar meer. “De klik is er”, zegt hij. “We geven elkaar energie.”
Batenburg trad vorig jaar zomer aan als trainer van de JO19. Toen Lekkerkerk-voorzitter Frans Braal hem vroeg moest hij erover nadenken. “Ik zag de uitdaging, maar ik zat midden in een hectische periode in mijn leven. Mijn beide ouders waren ziek en zijn inmiddels ook overleden. Ik vond het echter ook fijn om een uitlaatklep te hebben. Daarnaast sprak mij het verhaal van Lekkerkerk zeer aan. Het is een nieuw team, vorig seizoen had de club geen JO19, dus is het enorm belangrijk dat alles goed gaat. Deze leeftijdsklasse vormt de brug van de jeugd naar de selectie. Voor een bescheiden club als Lekkerkerk is de eigen jeugd een levensader. Snij je die door, dan ontstaat er een gat.”
Voorzitter Frans Braal bevestigt. “Voor de korte termijn hebben we dat kunnen oplossen met het terughalen van spelers die elders actief waren, maar dat kan je één of twee keer doen, maar dat is geen strategie voor de lange termijn. Het meest ideale is als er elk jaar een stuk of drie spelers doorstromen naar de eerste selectie. Meer mag natuurlijk ook.”
Volgens Braal zit er in de huidige JO19 voldoende talent. “Zeker drie, vier jongens kunnen de stap maken. Misschien wel meer. Niet allemaal, maar via het tweede. Een paar jaar rijpen en dan zijn ze alsnog speler van Lekkerkerk 1. Het bieden van dat vooruitzicht is enorm belangrijk voor de jongens van deze leeftijd. We moeten concurreren met andere zaken zoals studie, werk, vriendinnetje. Daarom is het zo belangrijk dat je werkt aan de saamhorigheid. Als die er is, zijn ze minder snel geneigd om het voetbal vaarwel zeggen.”
Batenburg (43) vindt het daarom belangrijk om juist in deze periode met veel onzekerheid de groep aandacht te geven. “We hebben pas geleden met het bestuur erbij gesproken met de jongens. Op die manier kom je erachter wat er leeft, maar je kunt tegelijkertijd ook uitleggen wat het idee van de club is.”
De mindset van zijn spelersgroep is volgens Batenburg ‘prima’. “Er is respect. Naar ons als technische staf, maar ook onderling. Er is in het veld grote bereidheid om elkaar te helpen. De één heeft meer talent dan de ander, maar uiteindelijk moet je het als team doen. Dat probeer ik ook steeds uit te dragen.”
Voordat hij ja zei tegen de JO19 was Batenburg een paar jaar niet actief bij Lekkerkerk. “Daarvoor ben ik een jaar of zes trainer geweest van de zaterdag. Dat was nog in de periode dat de club op zondag prestatievoetbal speelde. Wij zijn in die jaren gepromoveerd van de achtste naar de vierde klasse. In het prille begin was ik nog speler, maar na een blessure ben ik trainer/leider geworden.”
Bij de JO19 is het volgens Batenburg belangrijk om op momenten ‘tussen’ de groep te staan, maar ook erboven. “Ik ben een trainer die tweehonderd procent inzet vraagt. Van die jongens, maar ook van mezelf. Ik betrek die jongens graag in het plan. Dat is ook steeds de boodschap die ik uitdraag: we doen het samen.”
“Daarbij ben ik ook wel een trainer die veel aandacht besteedt aan een goede conditie. Met de zaterdag 1 beslisten we de wedstrijden vaak na de zeventigste minuut. We waren net wat fitter dan de tegenstander. Dat heb ik die jongens ook voorgehouden. Hoewel ik voor Feyenoord ben, zullen ze mij zeker in het begin een Spartaanse trainer hebben gevonden. Een stukje loopwerk hoort erbij.”
Voor meer artikelen over VV Lekkerkerk, klik hier
Voor meer informatie over VV Lekkerkerk, klik hier