De vrouwentak van voetbalvereniging Theole is in twee jaar tijd uitgegroeid tot een serieus onderdeel van de club uit Tiel. Met in bijna elke leeftijdscategorie een team, een dameselftal en een ploeg voor vrouwen die de dertig zijn gepasseerd, is TSV Theole een voorbeeld voor veel clubs.
“Het idee ontstond twee jaar geleden, toen een vriendin tegen me zei dat ze het zo jammer vond dat ze bij Theole niet kon voetballen. Haar vriend speelde daar en zij wilde ook graag in een damesteam van TSV Theole voetballen”, vertelt Danny Verhoef, de 32-jarige algemeen coördinator van de damesafdeling van Theole. “Ik dacht: weet je wat, waarom proberen we het niet gewoon? Toen zijn we er samen mee begonnen, hebben we een oproep op Facebook gezet, zijn we persberichten gaan versturen en sponsoren gaan zoeken.”
Verhoef, die zelf in het vijfde elftal van Theole speelt, werd verbaasd door de voorspoedige start van de damesafdeling. “De meiden die zich aanmeldden vonden het volgens mij gewoon leuk om met andere beginners samen te spelen. De meesten hadden nog nooit serieus gevoetbald.” Overigens had Theole al wel wat vrouwelijke leden. “Maar die speelden allemaal in jongensteams. Dat kan ook, maar sommige meiden spelen liever alleen met meisjes. Dan heerst er toch een wat andere sfeer in een team, dat geeft ze blijkbaar een vertrouwder gevoel.” Hij denkt dat de goede naam van Theole als club ook meegeholpen heeft bij het opbouwen van de vrouwentak.
Twee jaar na dat begin heeft de vrouwentak al een flinke status opgebouwd bij TSV Theole. De meiden krijgen dezelfde faciliteiten, begeleiding en mogelijkheden aangeboden als de jongens. “Daarnaast hebben wij met Daniëlle Vermeulen een heel prettig uithangbord.” Vermeulen heeft een voetbalschool, speelde zelf in de Eredivisie en begeleidt trainers van de meisjes- en dameselftallen bij Theole.
Inmiddels behoort Theole tot de grootste verenigingen qua vrouwenvoetbal van de regio. “We groeien als kool.” De club heeft in de MO11 en MO13 twee teams, bij de MO15, MO17, senioren en 30-plussers één team. Bij elkaar zijn er dus acht teams ontstaan in twee jaar tijd, met ongeveer 130 leden. “Daar komt na de winterstop waarschijnlijk nog een MO9 bij ook. Dat is uniek in de regio. Zo uniek, dat die meisjes in een jongenscompetitie moeten spelen omdat er geen andere tegenstanders zijn.”
Qua niveau kan het vrouwenvoetbal bij Theole nog een stuk beter. Maar dat is ook niet zo gek, gezien het feit dat de meesten voor het eerst serieus kennismaken met voetbal en de basis nog moeten leren. “Het is grappig om te zien dat bij nieuwe teams de resultaten in het eerste seizoen vaak tegenvallen, waarna ze in het tweede seizoen heel goed presteren. Een voorbeeld daarvan is de MO11-1. Die verloren bijna alles dik in het eerste jaar, maar zijn in het tweede seizoen kampioen geworden. Zo ging dat ook bij de M017. De senioren verloren in het eerste seizoen ook veel, waren vorig jaar een stabiele middenmoter en draaien nu weer prima mee in de competitie.”
Theole richt zich vooral op de ontwikkeling van het individu. “Die staat voorop, wij willen elke speelster beter maken. Daarom is het voor ons minder belangrijk of een team kampioen wordt, zolang we maar progressie zien bij de voetbalsters. Zo kunnen we ook een hele goede speelster uit een bepaalde leeftijdscategorie naar een ouder of jongensteam verplaatsen, als ze daar meer kan leren. We willen alles uit die meiden halen.”
In de toekomst willen Verhoef en de rest van Theole minimaal twee teams per leeftijdscategorie hebben. Op die manier kunnen ze prestatief en recreatief voetbal goed scheiden. “Wij zijn al goed op weg met die doelstelling. Ik ben echter vooral blij met de bereidheid om elkaar te helpen. Als de ene trainer een training moet missen, staan er drie anderen klaar om hem te vervangen. De sfeer is gewoon heel goed.”
Die trainers zijn vrijwilligers die via Theole de mogelijkheid krijgen de nodige trainersdiploma’s te behalen, zoals Iwan Arisse van de MO15 in deze krant ook uitlegt. Verhoef merkt dat de vrouwentak echt serieus wordt genomen binnen de vereniging en is daar best trots op. “Twee jaar geleden werd er nog een beetje lacherig over het vrouwenvoetbal gedaan, maar inmiddels is het echt een volwaardig deel van de vereniging geworden. Je kunt niet meer om onze vrouwenafdeling heen. Dat is mooi om te zien.”