Op zijn vijftiende debuteerde hij in het eerste, speelde vervolgens achttien jaar lang voor Kozakken Boys en werd daarna een soort ‘manusje van alles’. Voor Dick Damen bestaat er, en al helemaal tijdens het 90-jarig jubileum, eigenlijk niets anders. “Dit is mijn lust en mijn leven.”
Wanneer dat allemaal begon, weet de 66-jarige Damen nog precies. “Op mijn zesde verjaardag werd ik lid van de club, en daarna ben ik nooit meer weggegaan.” Met tientallen jaren als speaker, leider, voorzitter van de supportersvereniging en nu in de technische commissie, heeft hij zijn steentje aardig bijgedragen. “Ik kan moeilijk ‘nee’ zeggen en je probeert toch te helpen. Vanuit het gevoel dat je hebt voor zo’n club.” Een op en top clubman dus. “Ik ben gewoon echt trots op het feit dat ik deel uit mag maken van Kozakken Boys. Helemaal nu ik gepensioneerd ben, heb ik meer de tijd om wat te betekenen. Je weet inmiddels ook hoe moeilijk het is om mensen te vinden.”
Kippenvel
Een soort ambassadeur, zou je hem dus gerust kunnen noemen. “Het is je passie. Op zaterdag moeten ze echt niet zeggen dat ik wat anders te doen heb, dan ben ik gewoon van tien tot acht op de club.” In voor-en tegenspoed, moet je elkaar blijven ondersteunen. Als oud-voorhoedespeler weet hij precies hoe dat is. “Tweebenig, het liefste in de spits of als rechtsbuiten. Ik was ‘sneller dan het licht’ zeiden ze vaak. Die snelheid probeerde ik te benutten.” Aan inzet ontbrak het Damen in ieder geval niet. “Dat werd ook, en nog steeds, gewaardeerd. Ik heb altijd honderd procent mijn best gedaan.” Toch ziet hij een groot verschil met vroeger. “Toen hadden we echt nog veel eigen jongens, nu kan dat niet meer.” Maar het publiek is nooit veranderd. “Een fanatieke aanhang, dat heeft echt zijn charme. Die steun voel je als voetballer. In mijn tijd kreeg ik bij de opkomst al kippenvel, heel dat legioen stond achter je.”
Geschiedenisboeken
En die steun, leverde een hoop goede resultaten op, vertelt Damen. “In 1984/1985 werden we kampioen, met een ontzettend smalle selectie. Ik geloof dat we maar dertien jongens hadden. Later speelden we nog voor het landskampioenschap tegen Spakenburg, voor 8000 man.” Maar ook het voorkomen van degradatie in ’82 staat hem nog helder voor de geest. “In Huizen, tegen VVOG. We stonden drie minuten voor tijd nog met 1-0 achter, via een penalty werd het gelijk en de tweede wedstrijd wonnen we.” Ondanks de nodige kampioenschappen met Jan Everse in de jaren ’90 en een mooie periode onder Hans van der Zee, mag Damen ook zelf uiteraard niet ontbreken in de geschiedenisboeken. “Het was 1975 en we speelden tegen Amstelveen. De wedstrijd zat in de zevende minuut van de blessuretijd, het publiek ging al naar huis, toen maakte ik de 1-0. Ik heb denk ik nog nooit zo’n feest gezien.” Dat was op het veld, maar ook daarbuiten maakte hij dus het één en ander mee. “Volgens mij ben ik alleen geen voorzitter geweest. Als je een makkelijke prater bent, laten ze jou altijd de ‘zegjes’ doen. Mensen in het daglicht zetten, dat stellen ze altijd op prijs.”
Verbondenheid
Mede daarom werd Damen geëerd als erelid en lid van verdienste, een bijzonder moment, maar ook eentje met een dubbel gevoel. “Als ik dan in de seizoengids achter bijna al die namen een ‘kruisje’ zie staan, geeft dat toch wel een nare smaak. Heel veel zijn er helaas al overleden.” Met dat onderwerp komt de clubman meteen bij oud-voorzitter Ad van Wijk. Een persoonlijke vriend en iemand die veel voor de club heeft betekend, maar inmiddels ernstig ziek. “In zijn tijd was het geen vereniging, daar heeft hij voor gezorgd. Had voor iedereen oog, waardering en zorgde weer voor verbinding.” Het is dan ook mede aan hem te danken dat Kozakken Boys dit seizoen haar 90-jarig jubileum kan vieren. “Dat is zeer zeker wel bijzonder natuurlijk. Het is echt voorbijgevlogen. Ik weet nog dat we vijftig en zestig jaar bestonden.”
Achter de club
Een typische volksclub, vindt Damen. “Inzet en passie, altijd achter elkaar blijven staan. Ook buiten het veld.” Hoe hij de toekomst ziet? “Een vereniging is zo sterk als de prestaties van het eerste elftal. Dat is echt doorslaggevend voor hoe het reilt en zeilt. Vorig seizoen hadden we het lastig, maar gelukkig zijn we via de nacompetitie in de Tweede Divisie gebleven.”
Klik op Kozakken Boys voor het laatste artikel over de club.
Klik op Kozakken Boys voor meer informatie over de club.