In gesprek met Ingmar van Bruggen van SHO

    0
    378

    Ingmar van Bruggen (26) is woonachtig in Oud-Beijerland en voetbalt al vanaf zijn zevende bij SHO. Op dit moment speelt hij voor het eerste elftal en bekleed hij de positie verdedigende middenvelder. Een aantal maanden geleden is zijn zoontje geboren, dus komt deze vrije tijd voor hem niet verkeerd uit. Toch mist ook hij het voetballen enorm.

    Van Bruggen is begonnen met voetballen bij SHO toen hij ongeveer zeven jaar was. “Ik ben hier in de F’jes begonnen en heb de hele jeugd doorlopen. Ik heb de eerste drie jaar van de senioren in het tweede elftal gevoetbald. Uiteraard moest ik zo nu en dan een wedstrijdje mee met het eerste.”
    Voor Ingmar was het zeker niet erg om in het tweede elftal te voetballen.
    “Het eerste seizoen werden we kampioen met het tweede. Hierna hebben we twee seizoenen in de reserve hoofdklasse gevoetbald, dus het was zeker geen straf om in het tweede elftal te voetballen.”

    Op een gegeven moment werd er een nieuwe trainer aangesteld en dit was voor Van Bruggen erg gunstig. “Uiteindelijk kregen we een nieuwe trainer bij het eerste. We kenden elkaar niet en dit heeft goed uitgepakt. Als iemand je niet kent krijg je de kans om jezelf te laten zien en daar heb ik m’n uiterste best voor gedaan. Zo stond ik direct in de basis bij het eerste.”

    Het hoogtepunt voor Ingmar van Bruggen was het kampioenschap met het tweede.
    “Een kampioenschap is natuurlijk het mooiste dat je kan meemaken als voetballer. Toch zijn ook de twee jaren hierna voor mij een hoogtepunt geweest. Ons weten te handhaven in de reserve hoofdklasse als één van de kleine clubs. We moesten naar Quick Boys, Katwijk en noem maar op. Dat is ook echt een super ervaring geweest.”
    Een aantal jaar geleden is SHO gepromoveerd naar de hoofdklasse. Dit vond Van Bruggen ook erg gaaf, ondanks dat hij niet veel speelde. “Ik maakte niet volledig deel uit van de selectie, maar zat er de laatste periode wel veel bij. Je maakt het dan toch van dichtbij mee wat erg leuk is.”

    Ingmar heeft niet echt een groot dieptepunt gekend. “Ik ben wel blessuregevoelig en dat is erg vervelend. Gelukkig is het nooit een grote blessure geweest, maar miste ik wel vaak wedstrijden. Het zit ook in mijn spel om geen duels uit de weg. Hierdoor heb ik wel wat zwakkere enkels gekregen en heb ik vaak een beetje pech. Toekijken vanaf de zijkant is nooit leuk.”
    Degradatie heeft hij gelukkig nog nooit meegemaakt. Op sportief vlak gaat het dus erg goed.

    Ambities om nog een transfer hogerop te maken heeft Van Bruggen niet. Op dit moment is SHO actief in de eerste klasse. “Ik heb geen ambitie om perse bij een andere club hogerop te gaan. Uiteraard wil je met SHO zo hoog mogelijk voetballen. De ambitie om ergens anders te voetballen heb ik eigenlijk nooit gehad.”

    Gezelligheid staat hoog in het vaandel bij Van Bruggen. “Als je nu kijkt naar het eerste en tweede zijn het bijna allemaal jongens uit de buurt. Iedereen kent elkaar wat het enorm gezellig maakt. SHO wil ook zoveel mogelijk jeugd laten doorstromen. We hebben natuurlijk ook een aantal jongens van buitenaf, maar die passen er perfect bij.”
    Zoals bij vele verenigingen is het bij SHO na de training op donderdag en op de wedstrijddag ook altijd leuk om op de club te zijn. “Naast dat het een goed niveau is, is het altijd ook erg gezellig. Samen met de jongens van het tweede blijven we donderdags na de training vaak hangen. Ook na een wedstrijd blijven veel gasten hangen wat de sfeer heel leuk maakt.”

    Nu alles stil ligt probeert Van Bruggen zichzelf een beetje fit te houden door wekelijks te hardlopen.
    “Ik vind er echt geen klap aan haha. Helaas is het niet anders en kun je niet veel doen. Ik moet er natuurlijk wel voor zorgen dat ik een beetje fit blijf.”
    Tuurlijk mist hij het voetbal heel erg, maar dat is niet het enige wat enorm wordt gemist.
    “Ook het sociale vlak mis ik enorm. Ik ben nooit iemand geweest die heel erg van trainen hield. Ik speel veel liever een wedstrijd. Toch merk ik nu alles stil ligt het toch wordt gemist. Het zien van de gasten en de gezelligheid mis ik toch wel. Het is toch ook een beetje een uitlaatklep, dit valt nu ook weg.”

    Zodra de nieuwe competitie weer van start gaat, zal Ingmar hier met goede moed aan beginnen.
    “We willen gewoon zo hoog mogelijk eindigen. Bovenin meedraaien en wellicht een periode pakken is toch wel het streven. Het team blijft behoorlijk compleet, dus we kennen elkaar super goed. Ik heb er alle vertrouwen in dat we weer gaan knallen!”

    Klik hier voor een ander artikel over SHO.

    Voor meer informatie over SHO, klik hier.