Diane Verkooijen (44) was bezig aan haar laatste seizoen bij v.v. Waspik. Hier is ze al heel wat jaren actief, en heeft een prachtige tijd beleefd met de club. Haar voetbalcarrière begon zo’n dertig jaar geleden bij The White Boys. Zelf is ze opgegroeid bij v.v. Waspik. Echter was er in die tijd bij Waspik nog geen meisjesvoetbal.
Na een aantal jaren fanatiek tennis en handbal gespeeld te hebben kwam Diane via een goede vriendin op haar vijftiende bij The White Boys terecht. Daar heeft ze de B en A jeugd doorlopen, en nog een paar jaar bij de dames gespeeld. Daarna heeft ze de overstap gemaakt naar v.v. Waspik, waar ze inmiddels al 25 jaar voetbalt. Ook heeft ze een aantal jaar naast het veldvoetbal aan zaalvoetbal gedaan. Daarnaast verzorgt ze ook al acht jaar de ledenadministratie van v.v. Waspik, en is ze een aantal jaar leider geweest van het jeugdteam van haar zoon. Ook wanneer het nodig is springt ze nog wel eens bij achter de bar.
In het dagelijks leven is Diane werkzaam als financieel administrateur. Ze woont samen met Paul, en hebben samen een zoon, Jent van vijftien jaar. ‘’Wij voetballen alle drie, en zijn dan ook elk weekend op het voetbalveld te vinden.’’
Diane staat bekend als een echte doelpuntenmachine. Ze heeft een neusje voor de goal. Heel haar leven heeft ze in de spits gestaan en was ze altijd topscorer. ‘’Ik heb seizoenen meegemaakt waarin ik meer dan 50 doelpunten maakte.’’
Helaas was dit haar laatste seizoen. ‘’Het is ontzettend jammer dat het op deze manier moet eindigen vanwege de corona-crisis. Ik had heel graag een mooi afscheid gehad aan het einde van het seizoen. We hebben al die jaren een geweldig team gehad. Ik heb zo genoten van zoveel goede voetballers om me heen. Maar het allerbelangrijkste was dat het altijd gezellig was. Zoveel leuke meiden. Ik heb er zoveel zien komen en gaan. We hebben ook moeilijke jaren gehad vanwege te weinig spelers of geen trainer. Maar er bleef altijd een harde kern die het damesteam van Waspik overeind hield.’’
Inmiddels heeft het meisjesvoetbal ook een opmars gemaakt bij v.v. Waspik. De laatste jaren kon het damesteam gelukkig aangevuld worden met leuke jonge meiden die goed konden voetballen. ‘’Inmiddels zijn er zoveel meisjes overgekomen naar de dames, dat we dit seizoen twee damesteams konden maken. Daar ben ik wel ontzettend trots op. Voor mij gaat het na dit seizoen helaas stoppen. Maar het damesvoetbal bij Waspik zit in de lift en staat nog een mooie toekomst te wachten.’’
Voor Diane blijft deze keuze erg moeilijk. ‘’Voor mij wordt het lichamelijk te zwaar. Dan moet je een stapje terug doen. Daar heb ik moeite mee, en ben ik denk ik te fanatiek voor. Maar ik zal het heel erg gaan missen. Mijn hele leven draaide eigenlijk altijd om voetbal. Vakantie of weekendjes weg tijdens het voetbalseizoen kon er bij mij niet in. Ik zette alles aan de kant voor het voetbal. Het meest zal ik mijn teamgenoten missen. Het is toch een hele speciale band die je met elkaar hebt. De lol in de kleedkamer, maar ook de saamhorigheid op het veld!’’
Haar hoogtepunten in haar carrière waren drie kampioenschappen. In 1996 bij The White Boys, en in 2010 en 2015 bij v.v. Waspik. ‘’Een kampioenschap maak je zo intens mee met je teamgenoten, dat gevoel is onbeschrijflijk!’’
Haar dieptepunt tijdens haar carrière was de massale vechtpartij in de thuiswedstrijd tegen Groen-Wit in seizoen 2000/2001. ‘’Een speelster van Groen-Wit ging helemaal door het lint op het veld. Het liep compleet uit de hand. Zoiets had ik nog nooit gezien.’’
Wat Diane ook nooit meer zal vergeten is de uitwedstrijd bij Bavel in datzelfde seizoen 2000/2001. ‘’We stonden met 4-1 achter met nog twintig minuten op de klok. Ik verstapte mezelf en door de pijn twijfelde ik of ik wel door kon spelen. Gezien de stand was de kans om nog wat te bereiken minimaal. Ik ben toch maar blijven staan en heb nog vier keer gescoord in die laatste twintig minuten, waardoor we met 4-5 wonnen. Daarna is mijn voet twee weken ingetaped. Ik heb toen toch maar een foto laten maken in het ziekenhuis, daar bleek mijn middenvoetsbeentje gebroken te zijn. De dokter kon niet geloven dat ik er nog vier keer mee had gescoord. Daarna moest ik zes weken in het gips.’’
Bij een warme club als v.v. Waspik staat gezelligheid voorop. Bij de vraag wat Diane het allerleukste vindt kwam dat ook sterk naar voren. ‘’Dat zijn toch wel de voetbalfeestjes. Met alle dames compleet uit je dak gaan met gezellige muziek en een drankje in de kantine. Dan merk je ook wat een hechte vereniging v.v. Waspik is. Dat is ook te zien aan de fijne groep vrijwilligers die v.v. Waspik rijk is en die heel het jaar voor de club klaar staan. Elk jaar organiseren de dames ook een weekendje weg. ‘’Die zijn echt altijd fantastisch!’’
Al met al heeft Diane een prachtige carrière gehad. Helaas is het door de huidige coronacrisis abrupt geëindigd, en is het zuur dat het zo afgesloten moet worden. Naast het voetbal speelt Diane tennis. ‘’Misschien dat ik dat meer ga doen nu ik stop met voetballen. Maar misschien blijf ik nog wel af en toe meetrainen. Ze zullen me in ieder geval nog genoeg zien bij v.v. Waspik, dus ze zijn echt nog niet van me af!
Klik hier voor meer informatie over V.V. Waspik.
Voor een ander artikel over V.V. Waspik, klik hier.