De sfeer bij Wilhelmina’26 beviel Nick van Gils vanaf het eerste moment goed. Het familiegevoel binnen de club uit Wijk en Aalburg zorgt ervoor dat hij dit seizoen in het geel en zwart speelt. “Het verschil tussen de derde en tweede klasse is enorm.”
Hij begon met voetballen bij NEO’25, debuteerde daar op zijn negentiende in het eerste en ook zijn zoontje speelt nu in het rood-wit-blauw. En toch koos Nick van Gils er afgelopen zomer op 31-jarige leeftijd voor om van club te wisselen. “Ik heb nooit voor mezelf gekozen, hoewel ik eerder al wel aanbiedingen heb gehad.
Ik ben altijd bij NEO’25 gebleven om de club te helpen en toen Antoine van Pelt ons tussen 2013 en 2018 trainde, was vertrekken helemaal geen optie meer voor mij. Antoine is een vriend van me, ik heb nog met hem samengespeeld. Maar nadat hij vorig jaar wegging en er een nieuwe trainer kwam, kon ik het besluit wel nemen. Misschien had ik eerder al eens de stap moeten wagen, maar het is achteraf makkelijk praten.”
Wilhelmina’26 had een jaar eerder al aan de telefoon gehangen, toen wimpelde Van Gils de interesse nog af. “Afgelopen seizoen belden ze weer. Ik ben toen op gesprek gegaan en dat voelde direct goed. De club straalt een warm, familiair gevoel uit, dat gaf voor mij de doorslag. Ik heb geen moment spijt gehad van die keus.”
NIEUWE OMGEVING
In Wijk en Aalburg heeft ook niemand spijt van het aantrekken van Van Gils. De solide verdediger voegt daadwerkelijk wat toe aan de defensie van de tweedeklasser, terwijl hij toch echt zijn hele leven in de derde klasse heeft gespeeld. “Het verschil is heel groot. Je krijgt hier meer ruimte om te voetballen, de derde klasse is een stuk fysieker. Daar is ook niks mis mee, maar dit ligt mij beter. En met betere spelers om je heen, ga je zelf ook beter voetballen. Je kunt de bal bijna altijd kwijt.”
Hij heeft in zijn carrière op elke positie gespeeld, van linksbuiten en aanvallende middenvelder tot centrale verdediger. Hij hoopt de komende jaren vooral in het hart van de defensie door te brengen. “Daar krijg je als eerste de bal. Ik word ook wat ouder en het is op deze positie makkelijker vol te houden.” Hij geniet van het verzorgde voetbal dat Wilhelmina’26 tracht te spelen, een stijl die bij Van Gils past.
De Sprang-Capellenaar zegt NEO’25 wel te missen, maar de sfeer bij Wilhelmina’26 vergoedt veel. “Het is echt een hele leuke, gemoedelijke vereniging. Ik zei na anderhalve maand al tegen mijn teamgenoten: ‘Het is zo gek, maar het is net alsof ik hier al jaren voetbal.’ Iedereen kan goed opschieten met elkaar, het elftal is echt een geheel en we hebben een erg betrokken schare supporters.”
PENSIOEN
Van Gils tikte begin november de 32 jaar aan, maar denkt nog niet aan stoppen. “Ik ben voor mijn leeftijd nog vrij fi t en geniet enorm van het voetballen. Ik hoop in ieder geval tot mijn 36ste door te kunnen gaan, ben nog heel gemotiveerd en sowieso te fanatiek voor een lager elftal. Maar je weet nooit wat je lijf doet. Als ik merk dat ik het niet meer aan kan, stop ik liever op mijn hoogtepunt dan dat ik te lang doorga.”
Foto: HH Productions, Andel
Wil je meer informatie over de club Wilhelmina’26? Klik hier.
Lees hier ook de krant van Altena