Het klinkt misschien gek, maar de laatste weken is de 21-jarige Colin van der Wiel bij De Fendert geregeld één van de spelers met de meeste wedstrijden in zijn benen. En dus vindt de verdedigende middenvelder dat hij die ervaring iets vaker mag laten zien. “Mijn verantwoordelijkheid moet ik nog wat meer gaan pakken.”

Die uitspraak is, gezien de pijnlijke nederlaag in de derby tegen Klundert, al wat minder vreemd. “Dat is altijd een vervelende wedstrijd om te verliezen. We hebben weinig gecreëerd, dus het was wel terecht.” Daar is enigszins een verklaring voor. “We hebben al een jonge ploeg, maar door blessures moeten we nog meer een beroep doen op de jeugd.” Heel wat jaren geleden begon Van der Wiel zelf bij Kaaise Boys, de voorloper van De Fendert. “Tot de fusie, toen ben ik meteen hierheen gegaan. Vanaf de E’tjes denk ik. De eerste twee jaar werden we kampioen, daarna ben ik altijd gebleven.”

Harde werker
Hij weet wel waarom. “Goed naar mijn zin, bij een gezellige club. Je wordt hier ook echt gewaardeerd.” Die waardering voelt de middenvelder ook bij het eerste elftal, maar toch is er iets geks aan de hand. “Ik heb nog nooit een volledig seizoen meegemaakt, iedere keer werd het onderbroken.” Desondanks maakte de jongeling de overstap van jeugd naar senioren vrij gemakkelijk. “Eigenlijk stond ik bijna direct in de basis. Van veel jonge jongens hoorde ik altijd dat het een grote stap is, maar misschien was het daardoor ook wel makkelijker inpassen. Al draaide het elftal in mijn debuutseizoen niet echt lekker.” Zijn karakter hielp hem daar misschien ook een beetje bij. “In het veld ben ik een harde werker, speel mezelf graag helemaal leeg.” Een intelligente voetballer, spelend als verdedigende middenvelder. “Dat vind ik wel een fijne positie, omdat je het spel dan voor je hebt.” Al ziet Van der Wiel daar nog wel een puntje van verbetering. “Meer coachen en het team gaan dragen. En voetballend kan het natuurlijk altijd beter, nog meer de situatie scannen en anticiperen.”

Aanpassen
En spelen in het eerste, is bij De Fendert een feest der herkenning. “Met veel jongens heb ik in de jeugd al samengespeeld, dat is een voordeel. Je kent elkaar goed en weet precies hoe iemand loopt.” Ook trainer Ad Palings is allesbehalve een onbekende. “In de JO17 en de JO19 werden we met hem kampioen. Ook toen probeerde hij er het maximale uit te halen, dus dat is niet echt veranderd. Nu gaat het misschien nog wat meer om presteren, waardoor hij keuzes moet maken.” Toch ziet Van der Wiel een duidelijk verschil met zijn tijd in de jeugd. “We moeten ons wat meer aanpassen aan de tegenstander, mede door ervaring en kwaliteit. Toen won je bijna alles, dat is toch anders voetballen.” Want met een jonge ploeg, breekt dat je nog weleens op. “Soms zijn we nog te bleu om dát soort voetbal op de mat te leggen.” En dus komt er meer bij kijken. “Ad is een ‘peoplemanager’ en kan er echt een team van maken dat hard voor elkaar wil werken. Dat is op dit niveau eigenlijk het belangrijkste.”

Ontspanning
En dat is, gezien de resultaten, aardig gelukt. “In het begin van het seizoen had ik een plekje in de middenmoot verwacht, dus wat dat betreft ben ik wel tevreden. Als we vierde of vijfde eindigen, hebben we het goed gedaan.” Van der Wiel geniet dan ook van de derde klasse. “Veel derby’s en tegen vrienden van vroeger, dat geeft toch altijd weer een extra lading aan een wedstrijd.” En dus denkt het jeugdproduct voorlopig niet aan een vertrek. “Dat is altijd lastig om te zeggen, je weet nooit wat er op je pad komt, maar ik zal niet zo snel weggaan bij De Fendert.” Dat is wel eens anders geweest. “Die tijd, van denken aan een hoger niveau, heb ik wel een beetje gehad. Het leuk hebben en een stukje ontspanning, dat heb ik hier!”

Klik hier voor het laatste artikel van De Fendert.