Tim van de Dool ‘SVC zit in ons bloed, het is een familiedingetje’

0
217

Onverwachte overwinningen, veel doelpunten en een mooie plek in de tussenstand. Voor de 21-jarige Tim van den Dool had het seizoen met SVC niet beter kunnen beginnen. Het kind van de club, zoals hij zichzelf noemt, had deze start om eerlijk te zijn dan ook niet zien aankomen. “Dit had niemand verwacht, maar is wel lekker natuurlijk!”

Bouwbedrijf-Jos-Vrolijk

Een kind van de club is, als je het verhaal kent, eigenlijk heel logisch. “Van kleins af aan zit ik al bij SVC, vanaf dat ik vijf jaar was. Mijn zus en vader hebben hier ook gevoetbald, dus het is een familiedingetje. Het zit in ons bloed.” Al vanaf jonge leeftijd maakte Van den Dool, spits van beroep, kennis met het vlaggenschip van de club. “Op mijn vijftiende trainde ik al mee, toen ik zeventien was zat ik vast in het eerste. Dat was best zwaar, als ik er zo over nadenk.” Dat legt hij graag even uit. “Qua duelkracht is het echt heel anders. In de jeugd maak je even makkelijk een actie, nu niet meer, die omschakeling is wel even wennen. Daar heb ik wel een jaar of twee voor nodig gehad.”

Dromen

Inmiddels heeft hij die knop wel omgezet, getuigen ook de positieve woorden van trainer Joost Hulshof. “Tim is onze aanvalsleider, gaat voorop in de strijd en heeft een neusje voor de goal. Ik verwacht dat hij binnen een niet al te lange tijd zowel op, als buiten het veld, de echte leider van ons team zal zijn.” Zelf twijfelt hij daar nog aan. “Dat weet ik niet hoor. Ik ben de jongste van het team, dan is dat toch lastig.” Aan zijn inzet zal het in ieder geval niet liggen. “Ik ben een hardwerkende en meevoetballende spits. Binnen het veld ben ik vrij rustig en stil, maar daarbuiten ben ik iets meer aanwezig, haha. Dan hebben we het veel over voetbal”, voegt hij snel nog toe. Ondanks de goede start, zet Van den Dool niet al te hoog in wat betreft een eindrangschikking. “Onze doelstelling is eigenlijk gewoon om in die vierde klasse te blijven, alles daarboven is meegenomen. Maar we moeten nu ook niet al te vroeg gaan juichen.” Juichen doet hij overigens zelf regelmatig, na zes wedstrijden staat de teller al op achter treffers. Hoeveel gaat hij er dit seizoen maken? “Aan het begin van het seizoen zei ik dat ik er minimaal vijftien wilde maken, laten we nu twintig zeggen.” Hoewel handhaven dus het voornaamste is, droomt de jongeling af en toe stiekem even weg. “Meedoen voor de eerste periode? Dat zou heel mooi zijn!”

Klik hier voor meer informatie over SVC
Lees hier meer artikelen over SVC