Door aanhoudende liesklachten miste hij nagenoeg het complete eerste ‘coronaseizoen’ bij Wolfaartsdijk. Dit seizoen was Tim Sandee echter volledig weer hersteld en vaste waarde bij de zaterdag vierdeklasser. ‘Dan is het balen dat het zo snel alweer stopte.’

Sandee is al zeven seizoenen actief bij de eerste selectie van de oranjehemden, waar hij op zijn zestiende debuteerde. Maar helemaal ongeschonden verliep zijn beginperiode bij de senioren niet, want een operatie aan zijn knieschijf zette hem toen ook al eens een heel seizoen buitenspel.

“En als je dan nu weer bijna een compleet seizoen hebt gemist vanwege aanhoudende liesklachten, dan krijg je wel even een deja-vu als je zo lang niet kan meespelen en vanaf de kant moet toekijken. En je gaat ook enorm twijfelen of het wel goed komt. Want ik had constant klachten, maar op foto’s was niks te zien en niemand kon ze ook verklaren én wegnemen. Uiteindelijk zorgden bepaalde oefeningen en een stevige liesbroek voor de oplossing. Ik was fit en was er helemaal klaar voor, draaide net als de ploeg een goeie voorbereiding én we waren door in de beker. In de competitie was het helaas nog een wisselvallige start. Al was ook die wel weer verklaarbaar. Veel jonge jongens in de selectie, enkele nieuwe spelers en met Carlos de Jonge ook een nieuwe trainer. Dat kost wel tijd, al was het wel zichtbaar dat we snel progressie maakten. Die prikkel hadden we ook wel nodig.”

Sandee studeert overigens in Breda HBO Communicatie en traint doordeweeks ook een keer mee bij het tweede elftal van JEKA. “Dat speelt zondag hoofdklasse, geen kinderachtig niveau kan ik zeggen. Het niveau op de trainingen is hoog en ze zijn enorm fanatiek. Dat is echt genieten om mee te maken. Ook in de coronaperiode hebben we daar gewoon doorgetraind en de opkomst was erg hoog, dus ook dat zegt wel wat.”

Bij Wolfaartsdijk, waar hij al sinds zijn vijfde speelt, is de centrale verdediger, volgens Carlos de Jonge in het veld ook een verlengstuk van hem als trainer. Hij moet van achteruit de lijnen uitzetten en de boel op scherp houden. “Ik ben in de selectie wel een van de meer ervaren jongens en ook tweede aanvoerder. Dus ik denk ook wel dat het bij me past om die rol op me te nemen. In de jeugd speelde ik altijd mid-mid, maar bij de senioren ben ik achterin beland. Prima plek hoor, al zie ik mezelf nog altijd meer als een centrale middenvelder.”

Afgelopen seizoen wilde men bij Wolfaartsdijk strijden om een periodetitel, maar dat idee kon dus al snel in de ijskast. “En dan duurt het daarna wel heel lang als je alleen maar mag trainen. Je wilt ergens naar streven. Dat was die periodetitel. Maar we krijgen er komend seizoen weer een aantal jongens bij en worden daardoor als selectie echt sterker. Er is veel concurrentie en dat is alleen maar goed. Daarom willen we komend seizoen gewoon proberen kampioen te worden. Ambitieus misschien, maar ik denk dat je de lat hoog moet durven leggen. Ik geniet op trainingen en denk dat er nog heel veel in deze groep zit. Ik wil graag kijken of ik mezelf kan meten op een hoger niveau. En het liefst hier bij Wolfaartsdijk. Want ik wil graag ervaren wat er nog allemaal uit deze groep te halen valt.”

Klik hier voor meer informatie over Wolfaartsdijk

Klik hier voor meer artikelen over Wolfaartsdijk