Tim Saaman heeft een eigen kapperszaak in Sleeuwijk. Het is een plek waar veel gesproken wordt over het voetbal in de regio, alle gebeurtenissen op de velden. Dit seizoen ging het ook over de kapper zelf, die in een bekerderby stond te juichen voor de fans van tegenstander GRC ’14. Hij kan er om lachen. “Als je kan uitdelen, moet je ook incasseren.”
WOUDRICHEM – Derby’s zijn sowieso mooi. Dat was het bekertreffen met GRC dus ook. “Ik ken heel veel gasten van vroeger of van school. En in mijn kapperszaak knip ik redelijk wat tegenstanders, dan heb je het er al over. Ik zag die wedstrijd eigenlijk niet zo zitten. Wij waren niet compleet, er ontbraken best veel spelers. GRC speelt ook nog eens hoger, maar het pakte mooi uit. De voorlopig laatste wedstrijd met publiek erbij, het balkon van GRC dat dan vol staat.”
Het werd een wedstrijd waar alles in zat. Doelpunten, gele en rode kaarten en veel passie. Saaman ging een paar keer ‘in gesprek’ met supporters die stonden te kijken. “Er werden wel wat dingen geroepen. Of het nu wel of niet door de beugel kan, ik kan dat makkelijk van me afzetten. Zij scoren in de negentigste minuut bij de balkonkant, waar iedereen gek werd natuurlijk. Dat was de 1-1. In de 94ste minuut scoren wij. Iedereen was aan het juichen bij de dug-out, ik rende naar het balkon om daar te juichen. De hele wedstrijd werden er dingen geroepen. Als je dan als ploeg in de 94ste minuut scoort en weet dat het tijd is, kan ik dat wel even zo vieren.”
In de kapperszaak was het ook nog wel onderwerp van gesprek. “We hebben het er wel over. ‘Wat een klootzak ben jij’, zeggen ze dan ook. Maar ze geven ook toe dat ze precies hetzelfde zouden hebben gedaan. Als je kan uitdelen, moet je ook incasseren. Nu viel de bal goed voor ons. En soms valt ‘ie andersom, dan heb ik geen leuke dag. Maar dit zijn mooie wedstrijden. In onze competitie is op een paar wedstrijden na alles op een kwartier tot twintig minuten rijden, of korter. Dat is toch leuk. Bij wedstrijden zie je elke wedstrijd vier- tot vijfhonderd man, ook uit gaan er veel mee. Soms kom je bij andere eerste- of tweedeklassers, die spelen tegen clubs die van veel verder weg komen, dan mag je blij zijn als er honderd man komt kijken. Bij ons is het altijd druk, dat vind ik het leukste.”
Sociaal
Op het veld alles geven, daarna volgt de gezelligheid. Zo gaat het vaak, ook voor Saaman. “Ik heb wel wat tussenstopjes gehad en achteraf heb ik daar spijt van. Zaterdag was de leukste dag van de week. En dat is het nog steeds. Vroeger is mijn vader begonnen met training geven. Hij speelde zelf nog of was trainer. Dan ging je zelf voetballen op de club, tot je niet meer kon. Uiteindelijk heb ik tot mijn tiende bij Woudrichem gespeeld, daarna ben ik vier jaar bij RKC Waalwijk actief geweest. Op mijn zestiende ben ik vervolgens naar Sleeuwijk gegaan. Een concurrent, maar in die tijd had Woudrichem geen A1.”
Later volgden nog avonturen bij Unitas Zondag en Almkerk, voor hij jaren geleden weer terugkeerde op het oude nest. De beste keuze die hij kon maken, blijkt al een tijdje. “Het bevalt supergoed. Ik speel alles, ben belangrijk en kan lekker op het fietsje naar de club toe en speelt met vrienden in het eigen dorp. Dat is wat ik het liefste doe. Het sociale gedeelte is gewoon heel belangrijk.”
Klik hier voor meer informatie over VV Woudrichem
Klik hier voor meer artikelen over VV Woudrichem