Tim in ’t Veld is de twintigjarige keeper van DFC. Hij speelt al zijn gehele carrière bij de club en is niet van plan om een overstap te maken in de nabije toekomst. Hij is op vierjarige leeftijd begonnen en heeft zijn debuut mogen maken in het eerste elftal toen hij vijftien was.
Op een persoonlijke noot gaat het dit seizoen met ups en downs, geeft Tim zelf aan. “Aan het begin merkte ik aan mezelf dat ik niet fit genoeg was en nog niet de scherpte had op trainingen en wedstrijden die ik wel zou moeten hebben. Het was na de coronastop weer even nodig er een tandje bovenop te doen. Ik merkte daardoor dat ik steeds beter werd en meer vertrouwen kreeg. Tot nu toe ben ik tevreden met hoe het seizoen verder verloopt”, aldus de keeper.
Wollen wanten
Keeper wordt je niet zomaar. Vaak is het door een speciale gebeurtenis dat iemand ervoor kiest om zijn doel te verdedigen. Soms is het ook pure toeval, zo ook bij In ’t Veld. “Waarom ik ben gaan keepen weet ik eigenlijk niet goed. Ik ben vroeger in de kabouters eigenlijk direct op goal gaan staan met wollen wanten als keepershandschoenen. Ik ben toen nooit meer onder de lat vandaan gekomen.” Gelukkig voor Tim heeft hij passie voor zijn vak en vraagt hij daardoor ook veel van zichzelf. Als dat er dan uitkomt, geeft dat vaak een geweldig gevoel. “Persoonlijk vind ik, als je een bepaalde redding maakt waardoor je de winst samen met je ploeg kan pakken, het mooiste wat er is. Dit blijft je motiveren en plezier erin houden”, geeft hij aan.
Vallen en opstaan
Doelmannen hebben over het algemeen een andere gedachtegang dan veldspelers. Dit kan ook niet anders, als je willens en wetens de ballen met mach tien uit je doel moet houden. Hier kan Tim het gelukkig wel mee eens zijn. “Ik kan best begrijpen dat keepers gek zijn. Het is ook niet heel normaal om je voor elk schot of duel te gooien. Soms kan je ook best hard terecht komen, bijvoorbeeld door een sliding van de tegenstander of tegen de paal. Ik vind dit juist het leuke van keepen, maar dat is ook de reden dat ik snap dat mensen ons soms voor gek verklaren”, zegt de goalie sportief.
Hoger niveau tillen
De voetballers in het amateurvoetbal die een ritueel hebben, zijn niet meer op één hand te tellen. Vaak is er een bijgeloof. Eerst de rechterschoen, dan de linker. De grasmat even aantikken alvorens je het veld oploopt. Er zijn genoeg voorbeelden van deze gebruiken. Zelf heeft Tim hier geen boodschap aan. “Ik doe niet aan rituelen. Ik heb alleen een kort momentje nodig om helemaal tot focus te komen.” Op sportief gebied heeft de jonge selectiespeler nog genoeg ambities én tijd om deze te behalen. “Ik hoop later dat ik als keeper DFC naar het hoogst mogelijke niveau kan tillen. Of dit dan in het eerste of tweede elftal is, dat maakt voor mij niet uit. We zijn tenslotte één selectie samen”, vertelt de sluitpost als laatst.
Klik op DFC voor het meest recente artikel van de club.