In zijn eerste volledige seizoen als speler van het vlaggenschip, knokte Floris Mul zich bij tweedeklasser JEKA vrij snel in de basis. En dus lijkt de jonge middenvelder zich moeiteloos te hebben aangepast aan het seniorenvoetbal. Toch blijft hij kritisch. “Vooral fysiek was het wennen.”
Want precies dat, is niet zijn sterkste punt, begint de negentienjarige Mul te lachen. “Daar moet ik het niet van hebben! Ik moet, zeker nu tegenstanders nog sterker zijn, uit de duels proberen te blijven.” Hoe hij dat probeert te doen? “Inspelen en doorbewegen. Vaak maar één of twee keer raken.” De overstap vanuit de jeugd, was voor de inwoner van Breda dan ook een grote. Letterlijk en figuurlijk. “Vorig jaar trainde ik wel al mee én viel ik soms in, maar sinds dit seizoen zit ik echt officieel bij het eerste.” En dat was wennen, vertelt hij. “In het begin speelde ik nog niet zoveel. Pas na een wedstrijd of zes, kwam ik in de basis.”
Goede reeks
Mede dankzij hoofdtrainer Maikel Nijst, iemand die Mul goed kent. “Ik had hem ook al als trainer in de JO19, dus dat is natuurlijk wel fijn en een voordeel.” Sowieso maakt de oefenmeester, die zelf ook pas begin 30 is, een uitstekende indruk op de nummer 8. “Hij weet hoe wij denken als jonge spelers en kan het goed overbrengen. Serieus als het moet, maar vaak genoeg ook met een grapje.” Welke resultaten levert die werkwijze tot nu toe op? “We begonnen wat minder aan het seizoen, daarna hebben we een goede reeks neergezet. In principe doen we het prima, al kan het voor mijn gevoel nog beter.” En gezien de stand én de uitgesproken doelstelling, lijkt zijn gevoel ook wel te kloppen. “Vooraf wilden we graag bovenin meedoen en misschien wel gaan voor een periode. Nu willen we vooral zo hoog mogelijk eindigen. Alles zit nog dicht bij elkaar.” Om dat daadwerkelijk voor elkaar te krijgen, moet JEKA vooral constanter worden, vindt Mul. “Minder wisselvallig en er iedere week staan.” Ook tijdens standaardsituaties. “Daar krijgen we nog te veel goals uit tegen.”
Heen en weer Klik op rkvv JEKA voor de laatste artikelen over de club.
Iets waar hij als lopende middenvelder, maar dan aan de andere kant, eigenlijk voor zou moeten zorgen. “Ik heb nog niet gescoord, maar heb wel al een aantal assists!” Toch probeert Mul zowel in het aanvallen als verdedigen, zijn steentje bij te dragen. “Het liefste speel ik op 8, zodat ik veel heen en weer kan lopen. Daarnaast heb ik graag de bal, om het spel te kunnen maken.” Een beetje zoals Frenkie de Jong dus. “Daar kijk ik veel naar! Net als Tijjani Reijnders, die doet het momenteel bij AC Milan ook heel goed.” Desondanks, ligt zijn favoriete club, een stuk dichter bij huis. “Ik ben voor NAC Breda, had vroeger zelfs een seizoenkaart.” Naast natuurlijk zijn liefde voor de vereniging waar hij al zijn hele leven speelt. “Volgens mij was ik zes, toen ik bij JEKA begon met voetballen.” Nooit vertrokken, kent Mul inmiddels iedereen. “De mensen om de club, de trainers, maar vooral ook de vrienden waar je mee speelt. Alles is hier goed geregeld. Het is echt een leuke club om te spelen. In de jeugd speelde je ook altijd op een hoog niveau.” Hoe zit het nu met zijn ambities? “Ooit zou ik graag nog een niveautje hoger willen, dus ik sta open voor andere clubs. Maar de komende tijd wil ik zoveel mogelijk minuten maken bij JEKA en ervaring opdoen in het seniorenvoetbal.” En zichzelf, op die manier verder ontwikkelen. “Vooral fysiek kan ik nog wel stappen maken. Naar de sportschool? Dat zou ik binnenkort eigenlijk moeten gaan doen!”
Klik op rkvv JEKA voor meer informatie over de club.