Sven d’Hooghe roemt ondanks de degradatie het kameraadschap bij Clinge

0
339

CLINGE – De gewonnen titel vorig seizoen was een gedenkwaardige, zeker omdat ook Grenswachters evenveel punten haalde maar overal naast greep. Nu werd Clinge op de laatste speeldag in de 3e Klasse A ‘kind van de rekening’ en moest het via de nacompetitie het vege lijf zien te redden. Dat lukte niet, want na een verloren strafschoppenserie tegen Groede was degradatie een feit.

Lange tijd had Clinge zich verzoend met nacompetitievoetbal of misschien zelfs wel met het terugzakken naar de vierde klasse. Tot er ineens enkele resultaten volgden en er zelfs een kans bestond zichzelf direct veilig te spelen. Al moest dan op de laatste speeldag letterlijk alles meezitten. Zelf werd gewonnen met 6-4 van Philippine, maar ook concurrenten pakten punten en duwden de roodhemden richting de nacompetitie.

Volgens de 23-jarige Sven d’Hooghe een logisch gevolg van het spel dit seizoen. “We hebben dat natuurlijk volledig aan onszelf te wijten. Want we hebben in sommige wedstrijden niet de teamgeest getoond waarom we vaak bekend staan. Al vind ik ook dat we wel paar keer goed pech hebben gehad. Wij raakten in een aantal wedstrijden paal en lat, terwijl de tegenstander ze dan net binnenkant paal of lat wel binnen. En daarbij hebben we op enkele cruciale momenten de scheidsrechters niet mee gehad, al ligt het natuurlijk niet daaraan dat je staat waar je staat aan het eind van de rit. Wanneer er dan ook nog bepalende spelers vanwege een blessure ontbreken dan weet je dat je het als promovendus moeilijk krijgt.”

En dat is ook gebleken, al werd er tijdens het seizoen dus wel in de derby’s tegen HVV’24, v.v. Terneuzen én dus op de slotdag tegen Philippine getoond, dat de ploeg zéker wat in zijn mars heeft en de winst werd gepakt. “Als we écht als ploeg spelen, dan kunnen we elke tegenstander zowat verslaan. Dat hebben we in elke derby’s maar zeker ook tegen enkele concurrenten laten zien. Maar wanneer we dat niet doen, dan laten we net zo makkelijk de punten liggen en die wisselvalligheid is typerend voor ons seizoen helaas. Wij moeten echt allemaal honderd procent zijn om te winnen en dat hebben we te vaak nagelaten. Het heeft echter niets afgedaan aan het kameraadschap en de gezelligheid binnen het team en de club. Daar staan we om bekend en dat is ook, ondanks de misschien tegenvallende sportieve prestaties, iets wat hier altijd overeind blijft.” Vanwege een drukke baan als onderhoudsmonteur op enkele grote fabrieken, een opleiding werktuigbouwkunde service monteur en verschillende cursussen in de avonden maakte, dat de jeugdige spits vaker dan hem lief was verstek moest laten gaan op trainingen. “Ik merkte dat ik door minder trainingsarbeid soms met wat scherpte en ritme tekort kwam. Daardoor heb ik niet het seizoen kunnen spelen wat ik voor ogen had en te weinig heb laten zien. In de vierde klasse kan je dat nog wel eens doen, maar in de derde klasse breekt dat op.”

Toch hoopte hij lange tijd op een goed afloop, maar het lukte ook tegen Groede niet. Opnieuw waren enkele voorname pionnen geblesseerd of vielen geblesseerd uit. “We hadden vooraf tot doel om in de derde klasse te blijven. Dat lukte niet rechtstreeks, maar ik had gedacht het via de nacompetitie wel te realiseren. Ook dat lukte helaas niet. Nu moeten we proberen weer zo snel mogelijk terug te keren.”