Ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden: Leen IJzelenberg en SV Duiveland. De 31-jarige verdedigende middenvelder speelt al vanaf zijn zestiende voor de vereniging uit Schouwen-Duiveland en is ondanks een uitstapje van twee seizoenen naar GOES een rasecht clubicoon.
De laatste jaren werd hij enorm geteisterd door blessures. ,,Ik ben nu weer in looptraining om hopelijk medio oktober weer fit te zijn”, doet IJzelenberg zijn revalidatieproces uit de doeken. In het seizoen 2014/2015 maakte de middenvelder de overstap naar GOES. In zijn eerste seizoen verliep alles vlekkeloos en speelde hij bijna alles. Aan het eind van dat seizoen sloeg het noodlot toe. ,,Ik raakte geblesseerd aan mijn linkerknie en moest in juli geopereerd worden. Dat herstel nam toen zeven maanden in beslag.“
In het daaropvolgende seizoen kwam de middenvelder niet verder dan een aantal invalbeurten en tot overmaat van ramp raakte hij wederom ernstig geblesseerd. ,,Op de training kwam ik ongelukkig in aanraking met Mart de Kroo, waardoor ik mijn andere knie verdraaide. Uit de scan bleek dat mijn voorste kruisband was gescheurd en kon dus weer onder het mes.“ Via de zogenaamde Lygamis-methode, een procedure die het herstel versnelt, zou IJzelenberg weer snel zijn rentree maken. ,,Ik werd binnen drie weken geopereerd, maar het herstel duurde langer dan verwacht.”
Door deze tegenslagen en het vertrek van een aantal spelers – die inmiddels vrienden waren geworden – besloot Ijzelenberg de Bevelandse club weer in te ruilen voor de club van zijn hart. ,,Het doel was in de winterstop aan te sluiten bij de groep, maar ik was nog steeds niet fit. In overleg met de chirurg is de pin uit mijn knie gehaald.”
Ondanks zijn blessures kijkt IJzelenberg positief vooruit. ,,Ik wil belangrijk zijn voor Duiveland en jonge spelers beter maken en stimuleren. Belangrijk daarin is dat er nu wordt geïnvesteerd in de jeugd. De generatie die jarenlang tweede klasse speelde is langzaamaan aan het verdwijnen.” Duiveland speelde de laatste seizoenen bovenin mee in de derde klasse, maar om te promoveren moet er volgens IJzelenberg nog wel wat veranderen. ,,Het gaat om de kleine details. Wedstrijden écht over de streep trekken zonder goed te spelen, zou ons al dichter bij het kampioenschap brengen.”