Een meisjesafdeling, daar zit muziek in dacht Spirit een paar jaar geleden. Inmiddels telt de meisjestak van de Ouderkerkse club vijf teams en als het aan jeugdcoördinator Ingrid Snijders ligt gaat de groei door. “We hebben de afgelopen jaren vol gas gegeven en dat blijven we doen.”
Dat Spirit de meisjestak – de club heeft ook nog één vrouwenelftal – serieus neemt, blijkt uit de organisatie. Die bestaat naast Snijders uit Bas Jonker, Frank van der Hoeven en wedstrijdsecretaris John den Boer. “En daarnaast hebben we nog veel enthousiaste trainers en leiders”, laat Snijders weten.
“Vijf jaar geleden zijn we begonnen met vijf meisjes”, vervolgt de 50-jarige Ouderkerkse, die moeder was van één van die meisjes, Fleur, die, inmiddels een stukje ouder en groter, bij Excelsior speelt. “Fleur en haar vriendinnen moesten toen in jongensteams spelen, maar dat was wel het begin van een enorme toeloop. Twee seizoenen geleden zijn we begonnen met een eigen meisjesafdeling, nu hebben we een MO9, twee MO11-teams, een MO13 en een MO17. Ons eerste doel is om minimaal één team in alle leeftijdsklassen te hebben. Dat hopen we voor komend seizoen te verwezenlijken.”
“Onze wens is om per leeftijdsklasse minimaal twee teams te hebben. Dan kun je ook gaan scheiden. Het kwaliteitsverschil in het team is nu vaak heel groot. Er spelen meiden in die ver zijn in de ontwikkeling, maar ook meiden die net begonnen zijn en de basis nog moeten leren.”
De KNVB adviseert clubs om meisjes zo lang mogelijk (tot de C) bij jongens te laten voetballen. Dat zou volgens de bond het beste zijn voor de ontwikkeling van de meisjes. “Wij laten dat open”, zegt Snijders. “De speelsters mogen zelf kiezen. De één vindt het prettig met jongens te voetballen, de ander geeft juist de voorkeur om in een meisjesteam te spelen. Voor talenten is er nog de mogelijkheid van de regiotraining.”
Inmiddels is Spirit ‘ingericht’ op een meisjestak. De club heeft er vier kleedkamers bijgekregen. “Niet alleen voor de meisjes, maar je zag dat bij veel clubs doordat meisjes gingen voetballen te maken kregen met praktische problemen. Als je drie meisjes hebt die met de jongens meespelen, dan kun je ze niet met die jongens in één kleedkamer stoppen. Dan heb je meer ruimte nodig. Ik weet nog dat onze meiden in het begin zo’n beetje overal werden weggestopt, van de bezemkast tot aan de wasruimte aan toe. Bij Spirit is dat inmiddels opgelost, zeker met de komst van de vier nieuwe kleedkamers”, lacht Snijders.
Ook op technisch gebied heeft Spirit stappen gezet. “Bas Jonker heeft als Hoofd Jeugdopleiding een op de meisjes gericht plan gemaakt, Frank van der Hoeven begeleidt en ondersteunt trainers”, legt Snijders, zelf ook in het bezit van een trainersdiploma, uit. “We proberen zo veel mogelijk te werken met gediplomeerde trainers, zoals Spirit ook bij de jongens doet. Je ziet natuurlijk wel het verschil tussen meisjes die pas beginnen te voetballen op hun dertiende, veertiende en die al sinds hun achtste of negende jaar spelen. Ervaringsjaren zijn erg bepalend voor het niveau.”
Speciale vriendinnenmiddagen moeten ervoor zorgen dat de meisjestak blijft groeien. Snijders: “Het is belangrijk dat je het gezellig maakt voor die meiden. Nieuwe meisjes heb je heus niet zomaar binnen. Dat lijkt misschien zo, maar je moet voor nieuwe leden echt vechten. Ook toen de Oranje-vrouwen Europees kampioen werden kwamen ze niet aanwaaien.”