De zestienjarige Sem Prinse heeft dit jaar zijn debuut gemaakt bij het eerste van VCW. Sinds zijn vijfde is hij al op de Wagenbergse club te vinden. Momenteel zit hij nog bij JO17, maar bij het eerste kunnen ze hem goed gebruiken.
“Ik ben geboren en getogen in Wagenberg. Sinds dit jaar begonnen met de opleiding handhaving en veiligheid, mijn uiteindelijke doel is om na deze twee jaar van de opleiding door te stromen naar de politieacademie. Naast mijn studie en voetbal bij VCW vind ik het leuk om in het weekend wat te doen met vrienden en natuurlijk slaan we ook het avondje NAC niet over”, vertelt de zestienjarige debutant. Het mooie op die leeftijd is dat de energie niet op te krijgen is. Deze energie komt hem dan ook goed van pas. Hij trekt namelijk zijn voorbeeld uit zijn vader en oom, die beide in het eerste speelde bij de Wagenbergse club. De appel valt dan ook niet ver van de boom.
Het seizoen
Een seizoen gaat zelden zonder slag of stoot, toch gaat het voor Sem afgelopen potten er iets beter aan toe. “Afgelopen wedstrijden hebben we de toppers van de competitie gehad, de wedstrijden die nu komen moeten we tegen de directe concurrenten punten pakken om het degradatiespook van ons af te houden”, aldus Prinse. Het laatste wat je als team wil is degraderen, je strijdt immers voor de titel. Voor de debutant is dat niet de enige reden om zijn best te doen op en van het veld: “Het seizoen verloopt tot nu toe wat stroef en we hopen komende wedstrijden voldoende punten te pakken om in de middenmoot te eindigen. Volgend seizoen komt er een nieuwe trainer bij VCW 1, ik hoop dat hij net zoveel vertrouwen in mij heeft als Arjan Kwaaitaal.”
Ups en downs
Voor iedere speler bij een club kan dat wat anders zijn, het is maar hoe het individu sommige dingen ervaart. “Echte dieptepunten heb ik nog niet meegemaakt, ik vond het alleen jammer dat we tijdens de corona niet hebben kunnen voetballen”, vertelt Sem. Helaas is dat voor velen het geval, naast de weggevallen sportieve bezigheid, verdwijnt er ook een sociale bijeenkomst uit iemands routine. Gelukkig mag hij in zijn handen klappen dat dit het enige is wat hij kan benoemen. Gelukkig is er ook zeker een hoogtepunt: “Van kinds af aan ben ik al gaan kijken naar VCW 1, dus mijn absolute hoogtepunt is dat ik bij het eerste elftal mocht debuteren. De derby tegen Terheijden is een heel mooi belevenis en zal ik ook niet zo snel meer vergeten.”
Presteren
Wanneer iemand debuteert in de hoofdmacht, is er een prestatiedrang. Je hebt dan ook iets te bewijzen. Sem heeft daar een ritueel en misschien zelfs een trucje voor. “Een vast ritueel is dat ik bij iedere wedstrijd een rode boxer draag. Daarnaast blijf ik in de rust altijd mijn knieën bewegen om te voorkomen dat ik last krijg van krijg”, vertelt hij. Een slimme zet, stram beginnen aan een tweede helft zal ook niet helpen. Mocht dit een keer niet werken heeft hij altijd nog het doel waar hij voor werkt: “Mijn ambities zijn om vaste basisspeler bij het eerste te worden en een bepalende rol toe te voegen aan het team. Hopelijk kunnen we dan VCW naar een klasse hoger tillen.”
Klik de link voor een recent artikel over VCW