Opbouwen en verdedigen, het zijn volgens Rudy Spekman twee elementen die hij als centrale verdediger van SV Poortugaal ‘redelijk beheerst’. “Ik vind het een ideale plek, ik heb het spel voor mij. Je hebt twee soorten spelers. Het ene soort wil doelpunten maken, ik wil ze voorkomen. Als we winnen en de nul houden, heb ik een topmiddag.”
Daags na de laatste oefenwedstrijd is het humeur van de 31-jarige Rotterdammer opperbest. Smitshoek is verslagen met 4-0. Spekman is echter realistisch. “Het zegt nog helemaal niets in deze fase van de voorbereiding, maar het is wel lekker om met zo’n overwinning van het veld te stappen”, constateert hij
Spekman weet uit ervaring dat er geen voorbarige conclusies getrokken moeten worden. “Ook vorig seizoen ging het tijdens de oefencampagne best aardig. Eenmaal in de competitie brak er een lastige periode aan.” Spekman, die zes jaar geleden Barendrecht 2 inruilde voor PSV Poortugaal, moest met Poortugaal flink aanpoten om niet meteen in het debuutseizoen van de fusieclub te degraderen uit de eerste klasse. “We hebben het gered, maar het was kantjeboord. Het was een loodzwaar seizoen. De sfeer in de groep is altijd goed geweest, maar als je één wedstrijd voor het einde nog niet veilig bent, nemen de spanningen toch toe kan ik je vertellen.”
In de strijd om degradatie telde ieder punt. “We hebben puur resultaatvoetbal gespeeld”, zegt Spekman. “Daar schaam ik me niet voor, hoor. Het diende een hoger doel en dan moet je niet moeilijk doen. Ik denk wel dat onze supporters ons vergeven hebben.”
Die ommezwaai in speelwijze kwam er onder interim-trainer Marco van Rijn, die de ontslagen Henk Dirven opvolgde. “We zijn verder van de goal gaan spelen. Het opbouwen hebben we min of meer gelaten voor wat het was, het doel was zo snel mogelijk onze snelle voorwaartsen in stelling te brengen. Even mooi was het allemaal niet, maar het leverde wel het gewenste resultaat op: handhaving”, aldus Spekman, die verwacht dat Poortugaal onder de nieuwe trainer Peter Klomp kiest voor wat verzorgder voetbal. “Iedere trainer heeft zo zijn eigen accenten. De beste speelwijze is de winnende speelwijze”, stelt hij nuchter vast. Enthousiast is hij nog altijd over zijn club. “Ik heb het hier vanaf het begin naar mijn zin gehad. Prestatie en gezelligheid gaan hand in hand. Ik ben destijds overgestapt omdat hier al een aantal jongens uit Barendrecht speelde. Er is met Sven Weeda, Dave van Driel en Niels Versteege nog steeds een groepje.”
Hij is ook alleen maar positief over de fusie. “Het is nog meer gaan leven. De keuze voor de zaterdag is ook een goede geweest. Het is veel drukker langs de lijn geworden. Inmiddels ben ik ook gewend aan de zaterdag. Ik zou niet anders meer willen.”