“Als je ergens goed zit, hoef je niet te kijken of het gras ergens anders groener is. Bij VVSB zit ik op mijn plek.” Dat zegt Ruben Valk, de 30-jarige keeper van het eerste elftal van de club. In de zomer van 2015 kwam hij naar Noordwijkerhout. “Dit is een warme club met fijne mensen.”
Sportief gezien was het seizoen 2023/2024 er voor VVSB eentje om snel te vergeten. “Vorig jaar zaten we in een flow, daar zijn we dit seizoen geen moment in terecht gekomen. Enerzijds door blessures, dat speelt zeker mee, maar ook omdat we veel goals hebben ingeleverd met het vertrek van Leroy George. Als je daarnaast ook meer fouten maakt, wordt het een lastig verhaal.” Valk heeft sinds 2015 veel meegemaakt met VVSB. Absolute hoogtepunt was natuurlijk de halve finale van de KNVB Beker in 2016. “Dat is niet zo moeilijk. Niets overtreft dat”, glundert de sluitpost van VVSB. “We hebben in dat jaar historie geschreven. Dat vertel je aan je kinderen en kleinkinderen. Je vergeet het nooit meer.”
Stadion Galgenwaard
Even terug in de tijd. In 2016 was Valk nog niet de eerste doelman van VVSB. Althans, niet in de competitie. “Maar we hadden afgesproken dat ik wel de wedstrijden in het bekertoernooi mocht keepen. Dat het zo uitpakt als het heeft gedaan, is ongelofelijk mooi. We wonnen van Rijnsburgse Boys, FC Emmen, Capelle en FC Den Bosch en stonden in de halve finale tegen FC Utrecht. In Stadion Galgenwaard, met 23.000 mensen op de tribune. Het was uitverkocht. En we waren nog niet eens kansloos. Bij rust stond het 0-0 en de spelers van FC Utrecht werden uitgefloten door de eigen aanhang. We verloren wel, met 3-0, maar het was een fantastische belevenis.”
“Dat hele bekertoernooi was fantastisch. Elke wedstrijd was mooi. Winnen van FC Emmen en FC Den Bosch. We gingen telkens in een groter stadion spelen. Met als hoogtepunt dat duel in Utrecht. Ook de wedstrijd tegen FC Emmen was heel bijzonder voor veel jongens, omdat Marcel Keizer op dat moment daar trainer was. Veel spelers van ons hadden nog met hem gewerkt bij VVSB. Ook de eerste bekerwedstrijd tegen Rijnsburgse Boys was bijzonder. Een derby, 3-3 na verlenging. We wonnen uiteindelijk na strafschoppen. Begin dit seizoen hadden we een reünie, met de spelers van toen. Van dat bekerjaar. Ontzettend leuk. We hebben zelfs nog naar een documentaire gekeken, die is gemaakt door de dochter van een supporter.”
Hechte club
Mooier dan dat seizoen is het nooit meer geworden voor Valk bij VVSB, maar de keeper staat al die jaren met veel plezier onder de lat bij de derde divisionist. “In het seizoen na de halve finale van de beker, werd ik eerste keeper. Na twee maanden. En dat is altijd zo gebleven. VVSB is een echte dorpsclub. Het is altijd leuk. Met de spelers, maar ook met de andere mensen binnen de club. Er wordt altijd met je meegedacht. Het is heel hecht. Bij andere clubs is het vaak wat zakelijker, hoor ik van andere spelers. Misschien dat ik daarom wel zo lang bij VVSB zit al.”
Sparta Rotterdam
Valk, opgegroeid in Wassenaar, speelde lange tijd in de jeugd van Sparta Rotterdam. “Elf jaar in totaal. Een heel leuke periode, maar ook zwaar, geef ik toe. Zeker op latere leeftijd werd het wat lastiger. Als je vrienden gaan stappen. Leuke dingen gaan doen. Dan moet je de keuze maken om dat niet te doen voor je carrière. Het heeft me veel gebracht en ik heb ontzettend veel geleerd, maar ik kan niet ontkennen dat het ook zwaar was. Eigenlijk ben je non-stop met voetbal bezig, voor andere dingen heb je simpelweg geen tijd. Voor mijn broertje en zusje was het thuis ook niet altijd leuk, alles moest op mij afgestemd worden. Daar werd in de planning altijd rekening mee gehouden. Ik moest wel. Het was mijn droom. Als je profvoetballer wilt worden moet je daar volle bak voor gaan. Half werk heeft geen zin. Dat je heel veel moet laten is niet altijd leuk natuurlijk.”
Sinouh
Valk had lange tijd goede hoop op een mooie loopbaan in het betaald voetbal. Hij was ook jeugdinternational, in een lichting met onder meer Jetro Willems, Vincent Jansen, Jean-Paul Boetius en Memphis Depay. “Het besef dat het niet ging lukken, kwam voor mij eigenlijk pas vrij laat. Toen ik 17 jaar was kreeg ik een contract aangeboden van Sparta. Geweldig toen. Maar Sparta zat in een moeilijke fase in de eerste divisie. Wel of niet promoveren. Khalid Sinouh, toen doelman van Sparta, zou blijven als Sparta promoveerde. Zo niet, dan was het klaar voor hem. En daar hing mijn toekomst ook weer vanaf.”
“Sparta bleef in de eerste divisie, maar ik kreeg maar geen bericht van de clubleiding. Ik besloot toen in te gaan op een stage bij RKC Waalwijk en daar waren ze bij Sparta weer niet zo blij mee. RKC werd niets, ik trainde mee bij VOC en ook nog VVBS, maar in mijn hoofd was ik niet klaar om afscheid te nemen van het betaald voetbal. Ik heb toen zelf contact gezocht met Sparta omdat ze nog geen vervanger hadden voor Sinouh. Ik kon terugkomen, op amateurbasis, voor het jongelftal. Ik speelde nog een seizoen, maar daarna was het klaar. In april kreeg ik te horen dat ik geen contract zou krijgen.”
Voor de klas
Toch heeft Valk nooit spijt gehad van dat extra jaar Sparta op amateurbasis. “Toen kon ik het betaald voetbal wel uit mijn hoofd zetten en ben ik naar VVSB gegaan. Het was mooi geweest. Van de professionals naar de amateurs gaan was wel een grote stap. Er wordt wel serieus gevoetbald, maar de beleving is toch anders. Logisch ook. Een patatje eten na de wedstrijd was bij Sparta uit den boze. Daar moest ik wel even aan wennen.” Inmiddels staat Valk al jaren voor de klas, op een school met moeilijk opvoedbare kinderen. “Mooi en dankbaar werk. Je draagt iedere dag iets bij aan iemands toekomst. Dat vind ik heel waardevol. Het geeft heel veel voldoening om een kind op te zien leven.”
Klik op VVSB voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VVSB voor meer informatie over de club.
