AARDENBURG – Begonnen bij AVC Aardenburg, daarna in de jeugd van SV Oostburg gespeeld, kansen op een overstap naar de selectie. Ruben Steutel ging er niet op in, maar keerde daarentegen terug op het oude nest om met zijn vrienden bij AVC Aardenburg te voetballen.
“Dat was een bewuste keuze. Ik studeer in de buurt van Arnhem en geniet ervan om na een studieweek terug te keren naar Zeeuws-Vlaanderen om met mijn vrienden te trainen en te voetballen. Jammer genoeg is daar dit seizoen opnieuw weinig van terecht gekomen.”
Aardenburg was enkele jaren geleden zelfs nog actief in de tweede klasse van het zondagvoetbal maar na een vrije val speelde het de laatste seizoenen een rol in de marge op het laagste niveau in de amateurpyramide. Nadat de vijfde klasse ophield te bestaan, wist de 21-jarige Steutel dat ze een behoorlijk pittig jaar tegemoet zouden gaan. “Dat hadden we wel ingecalculeerd, maar we hebben een echt vriendenteam en dat overstijgt dan toch de sportieve prestaties. Voor mij is het kameraadschap en de gezelligheid in het weekend een belangrijke reden om vanaf mijn studieadres weer terug naar Zeeuws-Vlaanderen af te reizen.”
De basis van het huidige AVC bestaat niet zoals vroeger uit spelers die elders vandaan kwamen, maar het overgrote deel van de groep bestaat nu uit jongens die uit Aardenburg afkomstig zijn. Steutel geniet ervan om te trainen en voetballen met zijn vrienden. “En een biertje drinken op zijn tijd is ook belangrijk, daar heb ik graag die twee uur reistijd voor over. Ik hoop dit jaar ook af te studeren als junior rentmeester, waarna ik waarschijnlijk in Zeeuws-Vlaanderen werk ga zoeken. Daar ligt voldoende uitdaging in elk geval.”
Hoewel hij beseft dat het niveau van de vierde klasse wellicht ervoor zal zorgen dat AVC Aardenburg niet zal meedoen voor de bovenste plaatsen, is de gekregen ‘promotie’ toch welkom. “De 4e Klasse A is een mooie competitie, want je moet niet meer naar Brabant toe. Je speelt alle wedstrijden hier in de regio en dat levert ook weer interessante derby’s op. Al is het uiteraard wel prettig om regelmatig toch ook wat punten te pakken…”
De overstap naar de vierde klasse zorgde er overigens ook voor, dat sommige jongens alsnog besloten om bij AVC te blijven in plaats van hun voetbalgeluk elders te beproeven. “Ook trainer Rowan Ritico zou naar Biervliet gaan, maar is nu hier gebleven. Dat is voor het voortbestaan voor de club ook wel noodzakelijk, dat jongens in het groenzwart blijven spelen. We hebben in de jeugd wel wat leuke talenten lopen en dan is het toch wel belangrijk om een eerste elftal in het standaardvoetbal te hebben in plaats van in de reserveklasse. Het kan er voor zorgen dat jeugdspelers voor de club behouden blijven en doorstromen. Als dat niet gebeurt, dan is de levensvatbaarheid van een kleine vereniging in gevaar. En dat zou natuurlijk doodzonde zijn. Ik hoop dan ook ten zeerste dat we de boel de komende jaren bijeen kunnen houden.”
De afgelopen maanden koos men bij Aardenburg ervoor om niet te trainen, maar dat iedereen individueel aan zijn conditie moest werken. “En dan merk je wel, hoe erg je het mist en hoe belangrijk ik het spelletje, en zéker het sociale aspect vind. We hadden ondanks de onverwachte stap naar een hoger niveau ons vooraf aan dit seizoen toch het doel gesteld om bovenaan de rechtse rij te eindigen. Je moet realistisch zijn, maar ook ambitie hebben. Die heb ik zelf ook. Nu nog niet, maar ooit lijkt het me toch gaaf om te zien waar mijn eigen grenzen liggen. Is dat vierde klasse? Nog hoger? Geen idee, maar dat hoop ik in de toekomst ooit nog eens te kunnen ontdekken. Eerst maar eens zorgen dat we met AVC Aardenburg overeind blijven. Daar wil ik zonder meer mijn steentje aan bijdragen.”
