Francis Nijhof maakte in de zomer van 2017 de overstap van Theole naar RKTVC. De 33-jarige middenvelder is blij met die keus, hoewel het niet makkelijk was om Theole de rug toe te keren. “Ik ben aan mezelf gaan twijfelen.”
“Ik moest er echt diep over nadenken. Ik heb lange tijd bij Theole gevoetbald, was daar ook aanvoerder, maar voelde toch dat ik toe was een nieuwe uitdaging. We hebben een aantal keer net naast promotie en het kampioenschap gegrepen en dat gaat je natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Ik ben ook gaan twijfelen aan mezelf, of het aan mij lag”, legt Nijhof uit. Dat Jaime Telehala bij RKTVC speelt, was een belangrijke motivatie om de stap te zetten. “Jaime is een van mijn beste vrienden, een soort broer. Ik had beloofd nog eens met hem samen te spelen en dit was de laatste kans. Bij RKTVC kende ik sowieso al veel jongens. Ik heb wat gesprekken gevoerd met de club en dacht uiteindelijk: waarom ook niet?”
Hij merkt een groot verschil tussen vierdeklassers Theole en RKTVC op. Waar bij Theole de organisatie al staat, timmert RKTVC aan de weg. “We hebben een vrij nieuw team, vol jonge gasten die echt goed kunnen voetballen. Daarnaast is het opleidingsniveau een stukje minder dan bij Theole. Maar daar wordt hard aan gewerkt, het huidige bestuur maakt serieus werk van de jeugdopleiding. Ik draag ook mijn steentje bij door trainers te begeleiden als assistent van de hoofd jeugdopleiding en techniektrainingen te geven. Ik heb mijn Trainer-Coach 3 en 2 inmiddels behaald en krijg van het bestuur van RKTVC echt kansen.”
Afgelopen seizoen is niet geworden wat Nijhof ervan verwacht had, maar hij heeft vertrouwen in de toekomst. “We hebben als team veel geleerd en dat moeten wij meenemen naar volgend jaar, we hebben laten zien dat er voetbal in deze ploeg zit.” Over zijn eigen seizoen is hij ook niet tevreden. “Er zit meer in het vat en dat wil ik eruit halen, maar het heeft ook te maken met het wennen aan een nieuwe club.”
Voor Nijhof leek een glorieuze carrière in het amateurvoetbal in het verschiet te liggen. Hij speelde eerder al bij TEC en had daar misschien nog wel kunnen voetballen in de top van het amateurvoetbal, maar zijn lichaam liet hem in de steek. “Ik ben vaak geblesseerd geweest en geopereerd aan mijn knie. Ik heb op een gegeven moment de beslissing genomen om voor mijn leven naast het veld te kiezen: ik werd vader, had net nieuw werk en vond het daarom beter om op een lager niveau te voetballen dan terug te gaan naar TEC. Het is jammer en soms klote om op terug te kijken, maar ik wil ook niet doemdenken. Alles gebeurt met een reden.”
