Nu hij weet dat hij volgend seizoen afzwaait als voetballer bij Maasdijk wil Richard Kraijenbosch maar al te graag heel veel meer minuten maken dan die ‘dertien hele’ waar hij in de eerste competitiehelft toekwam. Na mei ruilt de Vlaardinger zijn voetbalkloffie in voor een trainersoutfit. “Ik ben de club dankbaar voor de kans die ik krijg.”
“Ik kan me voorstellen dat buitenstaanders verrast waren over mijn aanstelling”, zegt de opvolger van huidig trainer Patrick Fieret. “Ik heb immers geen ervaring als hoofdtrainer en ben nu nog speler. Ik heb altijd wel de ambitie om trainer te worden. Ik heb mijn TC3- en TC2-diploma niet voor niets gehaald. Ik heb bij Maasdijk al eens drie seizoenen de C1 getraind. Dat was mooi te combineren met mijn eigen trainingen en wedstrijden. Toen onze kinderen kwamen, werd dat lastiger omdat mijn vrouw altijd werkt tot zeven uur ’s avonds. Het is altijd wel blijven kriebelen”, vertelt de voormalig speler van Excelsior Maassluis, Westlandia, Scheveningen en Lyra.
Patrick Fieret bracht het balletje aan het rollen. “Patrick gaf bij het bestuur op een gegeven moment aan dat hij het mooi vond geweest. Hij heeft niet de ambitie om elders nog hoofdtrainer te worden en wilde nog wel betrokken blijven. Hij heeft mij op een gegeven moment benaderd en gezegd: is trainer worden van Maasdijk niet iets voor jou? Toen ben ik er eens goed over gaan nadenken, maar ik wist al snel dat ik het graag zou willen doen. Ik ben deze maand 38 jaar geworden en mijn voetbalcarrière liep op zijn eind.”
Dat zijn voordracht werd gesteund door de jonge spelersgroep van Maasdijk deed Kraijenbosch ook goed. “Ik heb die jongens wel eens horen praten over wie de nieuwe trainer moest worden. Mijn naam kwam dan ook voorbij.”
Dat heeft veel te maken met de coachende rol die Kraijenbosch in het veld vertolkt. Tenminste, als hij speelt, want door een hamstringblessure was hij in de eerste competitiehelft vooral veroordeeld tot toeschouwer. “In de voorbereiding raakte ik geblesseerd en tegen KMD stond ik voor het eerst in de basis. Na dertien minuten was het echter weer ‘pang’.”
De blessure van Kraijenbosch staat niet op zichzelf, want op een gegeven moment keken er bij Maasdijk bijna net zo veel geblesseerde spelers vanaf de zijlijn toe dan er op het veld stonden. “Op het hoogtepunt, of beter gezegd dieptepunt, waren dat acht, negen spelers. Die blessuregolf verklaart mede onze matige start. Sinds er spelers zijn teruggekomen gaat het ook met de prestaties weer bergopwaarts”, weet Kraijenbosch. “Dit is sowieso een afdeling waarin de vooruitzichten per week kunnen veranderen.”
Hij heeft niet het idee dat hij in de kleedkamers anders wordt aangekeken nu bekend wordt dat hij komend seizoen hoofdtrainer is. “Natuurlijk maken die jongens opmerkingen”, reageert Kraijenbos. “Maar ik geloof niet dat ze me nu anders benaderen. Ik was al de oudste, hé. Het gros van de spelersgroep is negentien, twintig jaar. Generatiekloof? Zo voel ik dat zeker niet. Ja, op muziekgebied, maar voor de rest zijn het prima gasten. Ik heb me altijd prima thuisgevoeld bij Maasdijk. Niet voor niets speel ik hier al acht jaar. Kijk, je moet hier niet de wijsneus uithangen, dat vinden ze niks. Als je normaal doet, is het goed. Als je die taal spreekt, heb je een toptijd.”
Dat hij bij zijn eerste klus als hoofdtrainer ondersteuning krijgt van Patrick Fieret, die de rol van assistent-trainer gaat vervullen, betekent voor hem alleen maar een pré. “Patrick is enorm ervaren. Ik hoop dat hij mij kan behoeden voor de valkuilen waar ik als beginnend trainer ongetwijfeld voor komt te staan. Qua voetbalvisie lopen onze meningen niet erg uiteen. Met Patrick zijn we een paar jaar geleden een weg ingeslagen en die zullen we verder ingaan. Dat betekent aanvallend, verzorgd voetbal met hoog druk zetten. Het zou heel raar zijn als ik het opeens heel anders zouden gaan doen. Op hoofdlijnen zal het niet veranderen, wel zal ik accenten op andere dingen leggen. Geen trainer is hetzelfde.”