Van iets negatiefs heeft Leon Hoegee (50) wat positiefs gemaakt door zijn grootste passie niet op te geven. Van zijn 12e tot zijn 28e jaar is hij keeper geweest, tot hij door een blessure aan zijn schouder door een fietsongeluk moest stoppen met keepen. Lager spelen wilde hij ook niet (‘Daar was ik te fanatiek voor’), dus heeft hij ervoor gekozen om keeperstrainer te worden. Dat bevalt hem nog altijd goed.
Voorheen heeft Leon Hoegee keeperstrainingen gegeven aan de jeugd en daarna is hij de senioren gaan trainen bij LRC Leerdam. Vervolgens is hij naar Kozakken Boys gegaan en ook daar keeperstrainer geworden, wat hij zeven jaren heeft gedaan. ,,Ik heb het een aardig tijdje volgehouden bij de boys en het was een leuke ervaring om keeperstrainer te zijn op het hoogste amateurniveau van Nederland.” Na Kozakken Boys is hij terug gegaan naar LRC Leerdam. Daar is hij een tijdje assistent-trainer geweest, waar hij een leuke samenwerking had met Marcel van Steenis. ,Ik doe het met veel plezier, het is een uit de hand gelopen hobby en ik vind het nog steeds heel leuk om te doen. Keeperstraining is echt mijn ding, dat kriebelt wel als je het daarover hebt. Ik beleef het met vreugde en doe het om keepers wat bij te leren. Jeugdtrainers die kun je veel dingen bijleren zowel technisch als tactisch. Het is allemaal wisselwerk als keeperstrainer zijnde.”
De laatste jaren is er toch wel meer vraag naar keeperstrainers. ,,Je probeert toch mensen te triggeren om keeperstrainer te worden, maar ik vind het wel een belangrijk aspect om keepers te blijven trainen, zowel ontwikkelen en bijhouden. Het enige is dat het animo wat minder is geworden.’’ Leon is keeperstrainer bij het eerste team, het tweede team, JO19 en JO17 van LRC Leerdam, die altijd op dinsdag samen trainen. ,,Ik train de JO19 als team. Het is alleen maar leuk om op dit niveau te acteren, helaas zijn we vorig jaar net niet gepromoveerd.”
Vanaf kinds af aan is Hoegee al LRC’er en zijn ambitie was altijd om keeperstrainer te worden bij Kozakken Boys. ,,Uiteindelijk ben ik toch weer bij LRC teruggekomen. Ook in verband met mijn werk en waar ik woon was het handiger om hier te blijven. Je blijft altijd wel aan de club gehecht. Als er wat leuks op mijn pad komt kan ik altijd nog overwegen om een andere stap te maken. Als er bijvoorbeeld een betaald voetbalclub komt, dan zal ik het wel overwegen, maar het moet wel weer te combineren zijn met mijn werk als zelfstandig ondernemer. ,,Omdat ik van kinds af aan al bij de club ben, heb je altijd wel een bepaald hart. Mijn aard en mijn karakter zorgen ervoor dat ik erg fanatiek ben in het trainen. Keepers zijn bijzondere mensen, keepers horen natuurlijk ook bij het elftal maar ze beoefenen het voetbal iets anders. Het leukste van het vak is om mensen anders te trainen dan veldvoetballers en hoe je ze dan ziet groeien. De vreugde van de keepers die je traint en hoe je ze stappen ziet maken is mooi om te zien. Het gaat niet om mezelf, maar om de jongens die echt op het veld staan en die je kan ontwikkelen.” Volgend jaar stopt Leon als hoofdtrainer van de JO17, waar hij twee jaar actief is geweest. ,,Misschien is het tijd voor vernieuwing”, vertelt Leon. ,,Ik vind het prettig om met de jeugd te werken. Dat is echt mijn ding. De jeugd heeft de toekomst, dus ik vind het leuk om daar aan mee te werken.”
