In de meest moderne setting die denkbaar is, werd Piet van der Plas gekroond voor zijn jarenlange verdiensten voor voetbalvereniging Katwijk. Bij zijn afscheid als bestuurslid werd de 67-jarige Katwijker tijdens de online-ledenvergadering benoemd tot erelid van zijn club. “Laat mij maar lekker rommelen op de achtergrond.”
Hij weet nog dat hij thuis vertelde dat hij het wat rustiger aan wilde gaan doen bij Katwijk. “Ze lagen rollebollend van het lachen over de vloer”, gniffelt Van der Plas, die eerder al benoemd werd tot lid in de Orde van Oranje Nassau. “Jij minderen? Mijn vrouw en mijn jongens geloofden daar helemaal niks van. ‘Dat lukt jou nooit’, zeiden ze.”
Helemaal ongelijk kon hij zijn familie niet geven. Sinds hij dertig jaar geleden sportpark De Krom opliep om zijn zoons bij te staan bij het voetballen raakte hij in het Katwijkse vrijwilligersnet verstrikt. “Het is het klassieke verhaal”, zegt Van der Plas. “Je begint een keer met vlaggen en voordat je het weet ben je trainer of leider. Zo ging dat ook bij mij. Ik werd jeugdsecretaris en al snel daarna jeugdvoorzitter. Van het ene klusje kwam het ander. Zo is dat tot de dag van vandaag gegaan.”
“Je kan beter opschrijven wat ik niet heb gedaan, dan ben je eerder klaar”, reageert de oud-DTP-vormgever als hem wordt gevraagd welk vrijwilligerswerk hij de afgelopen dertig jaar deed. “Ik ben onder anderen mede-initiator geweest van de opzet van de voetbalkledingshop en het nieuwe clubblad. Ook hebben we de eerste stappen gezet richt digitalisering. Tegenwoordig loopt alle communicatie via de sociale media.”
Nooit klaar
Hij was ook jarenlang voorzitter van het accommodatiebeheer. “Ik had als bestuurslid faciltaire zaken die functie de afgelopen jaren in mijn portefeuille. Om alles netjes te houden en up-to-date is een geweldige klus. Dat deed ik niet alleen hoor. We hebben daar een fantastische groep mensen voor. Vandaag lopen ze ook weer rond op het complex. Het is eigenlijk nooit klaar. Er moet altijd wel iets gebeuren. Van snoeiwerk tot een reparatie.”
Hij heeft Sportpark De Krom enorm zien veranderen. “Toen ik hier dertig jaar geleden binnen wandelde, stond alleen dit gebouw er: de kantine en kleedkamers. Inmiddels is er van alles bijgebouwd. De nieuwe tribune met inpandige ruimte is er vijf, zes jaar geleden bijgekomen. Er staat een prachtig complex waarop we heel zuinig zijn.”
Van der Plas was ook zo’n vijftien jaar KNVB-consul. “Daar stop ik nu dus mee. Een bekroning hiervoor was de Gouden Waarderingsspeld van de KNVB die ik hen gekregen op de nieuwjaarsreceptie van 2019. Een ander lid van de terreincommissie neemt deze functie over.”
Toen hij begon was alles nog gras. “Inmiddels hebben we vier kunstgrasvelden en twee normale grasvelden. Voor de club is kunstgras ideaal. Er kan bijna altijd op getraind en op gespeeld worden. Of het moet echt hard vriezen of er moet een pak sneeuw op liggen.”
Tranen in de ogen
Op zaterdagmorgen was hij om kwart voor zeven op de club om de grasvelden te keuren als het in de nacht of dag ervoor geregend had. “Ik heb wel even met tranen in mijn ogen gestaan toen het gras op het hoofdveld werd vervangen door kunstgras”, bekent hij. “Er lag een heel mooi veld op. Van de club begreep ik het wel, zeker toen de KNVB verplichtte om bij afgelasting uit te wijken naar kunstgras. Dat werd erg ingewikkeld, want de faciliteiten die we op veld één hadden, hadden we niet op de andere velden.”
Van der Plas zag Katwijk in alle opzichten groeien. In sportief opzicht ging de club aan de weg timmeren vanaf 1990. “Destijds heeft de club de keuze gemaakt om voor prestatievoetbal te gaan met alles wat daar bij kwam kijken. Hadden ze dat niet gedaan, had Katwijk waarschijnlijk nu een gezellige tweede- of derdeklasser geweest. Niks mis mee, maar er is anders besloten.”
Van der Plas genoot volop mee van de successen, de kampioenschappen en de beslissingswedstrijden. “Holland 7-2, dat was de wedstrijd der wedstrijden”, diept hij op uit zijn herinnering. “Return van de strijd om het algeheel landskampioenschap. Over die wedstrijd hebben de mensen het nog.”
Wet van Murphy
Hij was er altijd bij, bij thuiswedstrijden als scheidsrechterbegeleider, maar ook bij uitwedstrijden. “Ik was ook nieuwsgierig naar hoe andere clubs het organiseerde qua accommodatie. Ik heb veel hoogtepunten meegemaakt, maar ook het dieptepunt dat we degradeerden uit de Topklasse. Dat was een seizoen waarin alles tegenzat: de wet van Murphy. Gelukkig promoveerden we het jaar daarop weer.”
Hij pakt het jubileumboek erbij dat ter ere van het 75-jarig jubileum in 2014 werd uitgebracht. Het heeft de titel ‘van de gasfabriek naar de sterren’ meegekregen. Van der Plas is trots op het rijk geïllustreerde boek. “We hebben dat met een grote groep enthousiaste mensen samengesteld.”
Hij heeft het boek niet voor niets uit de kast gehaald. Van der Plas was begin dit jaar grondlegger van een nieuwe commissie ‘Historie VV Katwijk’. “Een gedeelte van de clubgeschiedenis is in het jubileumboek beschreven, maar zeker nog niet alles. We willen graag met de commissie, die naast mij bestaat uit Jaap Haasnoot, Ben Klaassen, Willem Guyt en Gerard Hoek, materiaal verzamelen. Het kan gaan om kleding, oude voetbalschoenen of ansichtkaarten. Via via hebben we al de wedstrijdbal van Katwijk-Holland gekregen. Die bal is destijds geveild en gekocht door een sponsor. Het is de bedoeling om eens in de zoveel tijd een expositie te houden.”
Hij mag dan zijn gestopt als bestuurslid, helemaal los van VV Katwijk raakt hij niet. “De club is mijn tweede thuis. Het is goed dat er vers bloed komt in het bestuur. Ik blijf mijn dingetjes wel doen. Op de achtergrond. Ik ben nooit een man geweest van voor de schijnwerpers.”
Klik hier voor meer informatie over VV Katwijk
Klik hier voor meer artikelen over VV Katwijk