Home Blog Pagina 73

Achilles Veen wint strafschoppenserie bij Dongen

Donderdag 7 maart werd dan eindelijk door Achilles Veen de veelbesproken strafschoppenserie bij Dongen opnieuw afgewerkt. Het massaal toegestroomde Veense publiek was getuige van een korte maar krachtige ‘wedstrijd’.

Over de aanleiding van deze opnieuw af te werken strafschoppenserie is inmiddels al genoeg gezegd en geschreven en het enige wat de ploeg van Dennis van der Steen kon doen was ervoor zorgen om goed voorbereid aan de ‘aftrap’ te staan.

Voor Achilles Veen verschenen Jari Koenraat, Jochem Scheij, Tim van Broekhoven, Fabian Korporaal en Nikki Baggerman aan de stip en allemaal wisten zij  het net te vinden. Voor Dongen ging het bij de vierde strafschop mis (lat) en daardoor was de vijfde van Nikki Baggerman beslissend om de overwinning te pakken!

Er werd een mooi feestje gevierd met het toegestroomde publiek en ploeg mag dus door naar de kwartfinale. Deze wordt gespeeld op De Hanen Weide in het paasweekeinde. De aftrap staat gepland voor zaterdag 30 maart om 17:00 uur. Tegenstander is competitiegenoot Best Vooruit.

Bron: www.achillesveen.nl 

Klik op Achilles Veen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Achilles Veen voor meer informatie over de club.

Sven Woudenberg: het opkomende talent van Groot Ammers

Sven Woudenberg, een naam die steeds vaker opduikt binnen bij Groot Ammers. Op slechts 19-jarige leeftijd is hij al een vaste basiskracht in het eerste elftal. Als nieuwkomer in het seniorenvoetbal heeft de technische middenvelder al snel zijn stempel gedrukt en laat hij zien dat hij klaar is voor het grote werk. ,,Ik had het zelf ook niet verwacht.’’

De jonge middenvelder, spelend op ‘8’ begon zijn voetbalcarrière bij VVAC en vertrok vervolgens naar Alexandria 66, waarna hij op zijn vijftiende terecht kwam bij Groot Ammers. Het gesprek met Sven begint met een vraag over zijn eerste jaar in de senioren. ,,Het bevalt goed,’’ antwoordt Woudenberg. Vorig jaar koos hij ervoor om bij de O19 te blijven, maar hij mocht toch regelmatig met het eerste elftal meetrainen. ,,Dat ik nu zo veel speel, had ik zelf ook niet verwacht’’, voegt hij eraan toe. ,,Sven is een groot talent. Hij kwam dit seizoen over uit de JO19, maar speelt nu al heel veel wedstrijden’’, waren de woorden van hoofdtrainer Bertus van Schaik.

Ruimte voor verbetering

Als het gaat om zijn speelstijl, beschrijft Sven zichzelf als een middenvelder met een goede pass in zijn benen, die niet bang is om het duel aan te gaan. Hij benadrukt zijn technische vaardigheden en zijn vermogen om het spel te lezen, maar hij vindt ook dat er nog genoeg ruimte is voor verbetering, vooral verdedigend. Onder leiding van Kevin Korrel, een ervaren speler waar Sven veel van leert, probeert hij zijn emoties op het veld onder controle te houden en slimmer te spelen. Korrel speelde in het verleden bij Schelluinen en Nieuw Lekkerland en stuur Woudenberg gedurende de hele wedstrijd aan. ,,Kevin coacht mij veel op het veld. Zodra ik me in moet houden tegen de scheidsrechter of om moet schakelen voor het verdedigen’’, zegt Woudenberg. ,,Gelukkig zegt Kevin ook dat hij af en toe van mijn acties kan leren, dat is ook wel weer mooi’’, beseft de jonge middenvelder.

In zijn vrije tijd kijkt Sven op naar spelers zoals Mats Wieffer, die hij bewondert om hun eenvoudige spelstijl en effectiviteit op het veld. ,,Zelf ben ik ook voor Feyenoord, dus ik zie hem vaak spelen’’, vertelt Woudenberg. ,,Ik ben zelf meer een ‘8’, dus ik kijk ook veel naar Quinten Timber, maar de rust en de werkethiek van Wieffer is echt goed’’, weet de leergierige spelverdeler.

Gangmaker

Buiten het veld staat Woudenberg bekend als een sociale en aanwezige persoon in de groep. Hij vertelt over zijn goede band met zijn teamgenoten en het feit dat hij met iedereen goed overweg kan. ,,Ik ben niet bang om wat andere mensen van me vinden’’, zegt hij zelfverzekerd. ,,In de kleedkamer en kantine ben ik wel een gangmaker’’, voegt hij eraan toe.

Als het gaat om zijn ambities, is de spelverdeler vastberaden om zichzelf te blijven ontwikkelen en zijn best te doen voor het team. Hij waardeert de speelstijl van de trainer en heeft een goede band met hem, wat ervoor zorgt dat hij optimaal kan presteren bij Groot Ammers. ,,We zetten de tegenstander vaak vast op hun eigen helft. Als we dan de bal veroveren, kunnen we gelijk iets creëren en kan ik met mijn passes iemand voor de goal zetten of een aanval in gang zetten.’’ Twee jaar geleden was dat wel anders volgens Woudenberg, maar onder leiding van de nieuwe trainer is dat behoorlijk veranderd. Het middenveld wordt niet meer overgeslagen en de bal gaat meer over de grond. De laatste wedstrijden lukt dat alleen wat minder bij het elftal van Bertus van Schaik. Maar ondanks de mindere resultaten, heeft Woudenberg het altijd wel naar zijn zin bij Groot Ammers.

Klik op Groot Ammers voor meer artikelen over de club.                                                Klik op Groot Ammers voor meer informatie over de club.

Hennie (56) is onmisbaar voor het eerste elftal van SteDoCo

Het is zaterdagmiddag; de technische staf heeft er de hele week alles aan gedaan om de tegenstander optimaal te analyseren en een tactiek te bedenken. Dan is het aan de spelers om dit zo goed mogelijk uit te voeren op het veld. Achter de schermen is er een vrouw die ervoor zorgt dat iedereen zorgeloos te werk kan gaan, voor SteDoCo is dat onder meer Hennie Schrijver-Welbie.

SteDoCo, wat staat voor Sterker Door Combinatie, draait al lange tijd mee in de derde divisie. Jarenlang maakt SteDoCo zich op voor een promotie naar de tweede divisie. Met een ijzersterk elftal van oud-profs en jonge talenten maakt de ploeg van Rick Adjei zich op voor het kampioenschap en gaat het de strijd aan met concurrent BVV Barendrecht. Zonder eerste elftal-verzorgster Hennie was de opmars van SteDoCo absoluut niet mogelijk. Op deze pagina nemen we je mee in het belang van een verzorgster als Hennie en vertellen we je over de historie en ambities van de voetbalvereniging uit Hoornaar.

Hoog aangeschreven

Hennie kan niet zonder SteDoCo, maar SteDoCo kan al helemaal niet zonder Hennie. Ze is de verzorgster van het eerste elftal, maar eigenlijk is Hennie veel meer dan alleen een uitstekende masseuse. Ze is een luisterend oor, de wasvrouw, materiaalvrouw en simpelweg degene die ervoor zorgt dat alles voor de spelers geregeld is. ,,Zonder mij raakt iedereen in paniek’’, grapt de clubvrouw.

In haar jongere jaren voetbalde ze zelf al bij SteDoCo. De dames stonden toen hoog aangeschreven. Door een blessure en de geboorte van haar twee dochters was ze geneigd te stoppen. Haar twee dochters zijn ook begonnen met voetballen bij SteDoCo. De vereniging had een heel goede academie voor meidenvoetbal. ,,Dat vond ik heel erg leuk’’, vertelt ze. Op het moment dat haar dochters bij het eerste dameselftal van de vereniging aansloten, is ze verzorgster geworden van dit team. Dat heeft ze vier jaar lang met heel veel plezier gedaan. ,,Maar’’, vertelt Hennie, ,,bij de heren zit ik beter op mijn plek. Jongens zijn direct, ze zeggen altijd waar het op staat en lossen de dingen snel op. Bij vrouwen blijft het altijd te lang in de lucht hangen’’.

Op het moment dat de verzorger van de herenselectie ermee stopte, twijfelde ze dan ook geen moment. Ze deed een open sollicitatie, deze werd goedgekeurd. Nu zit Hennie alweer in haar negende seizoen als verzorgster van het eerste herenelftal. ,,De tien jaar wil ik natuurlijk aantikken, maar dat moet ik makkelijk halen’’, vertelt ze ambitieus. ,,Zo lang de mannen van de technische staf mij erbij willen hebben, ben ik erbij’’.

SteDoCo betekent heel veel voor de 56-jarige Hennie. Het is de club waar ze groot is geworden, haar man heeft leren kennen en nog steeds vier keer per week vanuit Heukelum naartoe rijdt om de spelers optimaal voor te bereiden op een goede training of wedstrijd. Bij de trainingen is ze altijd als eerste aanwezig en is ze regelmatig als laatste weg. ,,Ik ben een voetbalmens en een SteDoCo mens’’.

Ieder jaar lachen

De reden dat ze het zo lang volhoudt bij de vereniging, is het mooie voetbal van het eerste elftal. ,,Ze spelen zo geweldig. Ik maak op deze manier heel veel mooie wedstrijden van dichtbij mee’’, vertelt Hennie. Daarnaast is niet alleen de zaterdagmiddag het hoogtepunt, maar ook het trainingskamp, dat ieder jaar plaatsvindt. ,,Dat is ieder jaar weer lachen’’. Een ander hoogtepunt in haar jaren bij de herenselectie was haar allereerste wedstrijd. Haar ploeg speelde een uitwedstrijd bij IJsselmeervogels, deze vergeet ze nooit meer. Net als de uitwedstrijd in het Kras Stadion van Volendam. ,,Dat zijn allemaal mooie herinneringen’’, zegt Hennie. In de negen seizoenen dat Hennie verzorgster is van het eerste elftal, speelde de ploeg uit Hoornaar eenmalig voor de KNVB Beker tegen een profclub. Er werd in 2021 met 0-5 van FC Utrecht verloren op het eigen complex.

Dit seizoen hoopt Hennie opnieuw op een kampioenschap. Waar de ploeg van Rick Adjei vorig jaar nog net naast de promotie greep, door in de finale van de nacompetitie te verliezen, draait SteDoCo dit seizoen nog volle bak mee voor het kampioenschap. En Hennie, die is er altijd bij. ,,Alleen tegen Barendrecht was ik er niet bij, die hadden we gelijk verloren. Ik denk dat het door mij komt’’, knipoogt de verzorgster.

Kampioenschap

SteDoCo strijdt dit seizoen samen met Barendrecht voor het kampioenschap in de derde divisie B van Nederland, want het gat met de rest is enorm. Nog nooit maakte Hennie een kampioenschap mee met het eerste mannenelftal, dus het zou een mooie eerste ervaring kunnen worden voor de 56-jarige verzorgster. In het seizoen 20/21 eindigde SteDoCo weliswaar op de eerste plek, maar werd de competitie opgeschort wegens corona. In een jaar wat SteDoCo naar de tweede divisie had kunnen brengen, werd het een jaar om te vaccineren en overleven. Nu zijn er geen Covid-problemen en kan er volop gestreden worden om het kampioenschap en de plekken in de tweede divisie. Het seizoen van 23/24 zou het dus weleens kunnen gebeuren voor Hennie en haar mannen.

Klik op SteDoCo voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SteDoCo voor meer informatie over de club.

De ideale samenwerking tussen Physical Performance en VV Hardinxveld

In het streven naar gezondere en beter presterende leden heeft VV Hardinxveld sinds het seizoen 22/23 een belangrijke samenwerking gesloten met Fysio Physical Performance. Door deze samenwerking moet de vereniging een voorsprong hebben op competitiegenoten en andere verenigingen in de regio.

Fysio PP, wat staat voor Physical Performance, biedt een groot scala aan specialisten binnen hun praktijk die gericht zijn op het optimaliseren van fysieke prestaties. Met de kennis in manuele therapie, sportfysiotherapie, revalidatie, kinderfysiotherapie, diëtetiek en sportpsychologie, richt Fysio PP zich op het voorkomen en behandelen van blessures, het verbeteren van de fysieke conditie en het bieden van mentale ondersteuning aan sporters van alle leeftijden.

Handje helpen

Een van de meest waardevolle aspecten van deze samenwerking is het inloopspreekuur dat Fysio PP wekelijks bij VV Hardinxveld houdt. Op dinsdagavonden, van 18:30 tot 19:00 uur, kunnen leden van de vereniging kosteloos advies inwinnen en worden zij begeleid bij eventuele klachten of blessures. Lennart van den Herik, Fysiotherapeut bij Fysio PP, is iedere dinsdag aanwezig. Hij is betrokken bij de vereniging en probeert met deze ontwikkeling de fysieke gesteldheid van de vereniging te verbeteren. Hiermee wil hij niet zeggen dat verzorgers bij een eerste elftal niet waardevol zijn: ,,Mensen onderschatten de waarde van een verzorger voor het eerste elftal. Hoe vaak zie je wel niet een speler met een bidon het veld op rennen, dat slaat eigenlijk nergens op. Maar bij de nodige kennis over blessures en herstel, moeten spelers toch vaak terecht bij een fysiotherapeut of huisarts’’, aldus Van den Herik. Overigens heeft het eerste elftal van VV Hardinxveld met Henk van der Nat een uitstekende verzorger. Wij proberen alleen een extra handje te helpen. De dinsdagavonden vind ik ook leuk om te doen. Zo zie en spreek ik veel jongens uit het team en hebben we het bijvoorbeeld over de wedstrijd van het afgelopen weekend’’.

Deze samenwerking stelt spelers in staat om snel en effectief te handelen bij blessures, waardoor hun herstelproces wordt versneld en langdurige blessure wordt voorkomen. Ook de geblesseerde spelers blijven hierdoor betrokken bij hun elftal. Hierdoor hoeven ze niet ergens anders naartoe om een fysiotherapeut te bezoeken en kunnen ze gewoon op hun eigen vereniging terecht.

Blessurepreventie

Naast het inloopspreekuur biedt Fysio PP ook testen en metingen aan, zoals de groeispurtmeting, die specifiek gericht zijn op het identificeren van risicofactoren en het aanpassen van trainingen om blessures te voorkomen. Deze vorm van benadering op blessurepreventie is essentieel, vooral voor jeugdspelers die zich in een ontwikkelingsfase bevinden. Bovendien biedt Fysio PP revalidatie op het veld aan, wat een goede overgang mogelijk maakt tussen de behandeling in de praktijk en de terugkeer naar de stappen op het veld en het bezig zijn met de bal. Dit is ontzettend belangrijk voor de langdurig geblesseerde spelers. Op deze manier voelen ze zich weer snel onderdeel van het elftal en wordt de revalidatie versneld.

De 39-jarige Van den Herik benadrukt het belang van deze samenwerking en de positieve impact die het heeft gehad op zowel de spelers als de vereniging. Ook voor de praktijk is het natuurlijk een mooie samenwerking. Want, in heel de gemeente Hardinxveld creëert de fysiotherapeutische praktijk naamsbekendheid. ,,Vanuit onze kant bevalt het erg goed. We vinden Hardinxveld een hele mooie, ambitieuze vereniging. Dat past dus ook goed bij ons, want wij zijn ook ambitieus. De vereniging beschikt over de goede faciliteiten en we merken een grote betrokkenheid vanuit het dorp’’, zegt Van den Herik.

Klik op VV Hardinxveld voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Hardinxveld voor voor meer informatie over de club.

 

Kortleve en Stuij: het sterke trainersduo van VVAC JO19

Wilko Kortleve en André Stuij vormen een dynamisch duo als trainers van de JO19 bij voetbalvereniging VVAC. Ze zijn recentelijk overgestapt van de JO17 naar de JO19 vanwege hun goede resultaten in de voorgaande jaren. Met een mooie mix van jong en oud spelen de jongens onder negentien jaar dit seizoen in de eerste klasse.

Kortleve en Stuij hebben een duidelijke reden waarom ze ervoor kozen om met de jongens mee te gaan naar de JO19. Het team beschikt over creatieve spelers, maar ook spelers die goed weten hoe ze hun taken moeten uitvoeren. De sfeer binnen het team is uitstekend, wat de trainers energie geeft om door te groeien met de talenten die het eerste elftal kunnen bereiken. Twee van die talenten, zijn Lars Kortleve en Wessel Stuij, de zoons van Wilko Kortleve en André Stuij. Lars is pas zeventien jaar en speelt als centrale middenvelder. Wessel is ook zeventien en speelt doorgaans een linie lager, centraal achterin.

Voordat Kortleve begon als trainer van de JO17, was hij vijf jaar lang leider van het eerste elftal. Hij weet dus precies wat de speelwijze en visie van VVAC is en probeert deze ook over te brengen op zijn eigen elftal. Hij vertelt over zijn keuze om zelf weer als trainer aan de slag te gaan: ,,Ik vond het leuk om zelf wat op het veld te doen. Ik merkte dat ik het lekker vond om ‘s avonds buiten bezig te zijn’’. Al is het volgens de trainer niet altijd even makkelijk om trainer te zijn van de tieners. ,,Soms staan de koppen niet allemaal dezelfde kant op. Maar om dat te fixen en de neuzen dezelfde kant op te krijgen, is leuk om te doen’’, zegt Kortleve.

Voor- en nadelen

Dat zijn eigen zoon in het team speelt, heeft ook weer zijn voor- en nadelen. ,,Het is leuk om je zoon altijd te zien trainen en spelen, maar je bent soms toch kritischer op je eigen zoon’’, vertelt de trainer. Maar, daar heeft het trainersduo een oplossing voor bedacht. ,,Ik heb met André afgesproken dat ik wat meer op zijn zoon let en hij wat meer op die van mij’’, beschrijft Kortleve.

Het elftal van Kortlev en Stuij kent, naast hun eigen kinderen, ook veel andere talenten. De selectie telt vijf spelers van zestien, zes van zeventien en drie van achttien. Het belooft een mooie toekomst te worden voor de jonge talenten van VVAC, want nieuwe hoofdtrainer Pieter Lagendijk staat erom bekend om veel gebruik te maken van jong talent. ,,Het is een leuk team met leergierige jongens. Het is de juiste mix’’, zegt Kortleve.

In de voorgaande jaren maakte het elftal van de twee trainers meerdere promoties in een seizoen mee. In de JO17 begon het elftal in de tweede klasse en behaalde het aan het eind van het seizoen een derde plek in de hoofdklasse. Kortleve en Stuij streven naar verzorgd voetbal, met een opbouw van achteruit door creatieve oplossingen te bedenken en zo tot kansen te komen. Dat is ook de reden dat Kortleve en Stuij dit succes door wilden zetten in de JO19.

Onderlinge strijd

Ook dit seizoen doet het elftal van de twee trainers weer mee om het kampioenschap. Meestal strijdt VVAC met Nieuw Lekkerland om het kampioenschap. ,,Dat zijn altijd leuke wedstrijden’’, vertelt Kortleve. Een onderlinge wedstrijd vond eerder dit seizoen al plaats in de beker. VVAC wist met penalty’s te winnen van de Lekkerlanders. ,,Eigenlijk waren zij de betere ploeg, maar gelukkig schoten wij de pingels beter in. Nu hebben we nog wat mooie wedstrijden in de beker te gaan en ook in de competitie is nog alles om voor te strijden’’, weet de fanatieke trainer van VVAC JO19.

Klik op VVAC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VVAC voor meer informatie over de club.

Voorzitter Boyd Bartels: Alblasserdam is een plek om thuis te komen

VV Alblasserdam heeft sinds dit seizoen een nieuwe voorzitter. Maar, deze man is geen onbekend bij de club. Al 42 jaar is de 48-jarige Boyd Bartels lid van de vereniging en in dit interview verteld hij meer over zichzelf en zijn liefde voor de vereniging. ,,Het is zo’n warme club’’.

Hoe ben je terecht gekomen bij VV Alblasserdam?

,,In 1982 werd ik lid van Alblasserdam. Mijn ouders verhuisden van Den Haag naar Alblasserdam. Volgens mijn vader was de voetbal toen een goede manier om te integreren. Hij werd lid van de vereniging om mensen te leren kennen. Op het moment dat ik oud genoeg was ben ik ook lid geworden en begonnen met voetballen. Ik ben nooit bij een andere vereniging lid geweest en dat gaat denk ik ook nooit gebeuren’’.

En nog steeds lid dus, dat moet een bijzondere band zijn..

Ja, zeker. Het is een fantastische, warme plek. Ik heb, nadat ik zelf stopte met voetballen wel wat afstand genomen van de club, maar zodra mijn kinderen wilden beginnen met voetballen, zijn ze direct ingeschreven bij Alblasserdam. Mijn middelste zoon Mats ging ook voetballen bij Alblasserdam. Dat deed hij op een latere leeftijd, omdat hij verhuisde naar het dorp met zijn moeder. Het voetballen heeft ervoor gezorgd dat het een makkelijke overgang was. Zo zie je maar dat een voetbalvereniging een enorme rol heeft in het sociale leven van haar leden, en dus ook van mijn zoon’’.

Wat maakt Alblasserdam is jouw ogen zo’n leuke vereniging?

De vereniging is altijd hetzelfde gebleven. Ze is in hetzelfde jaar gebouwd als ik, in 1975, wat het ook weer bijzonder maakt. Alles in Alblasserdam is veranderd, behalve de voetbalvereniging. Natuurlijk zijn er de nodige aanpassingen gedaan, zoals veld vier dat verdwenen is en het trainingsveld dat veranderd is, maar de kern van de vereniging is onveranderd. Het is altijd een warm bad en een fijn gevoel van thuiskomen’’.

Wat is de mooiste herinnering die je hebt aan de vereniging?

Er zijn talloze mooie momenten en herinneringen geweest. De leuke toernooitjes en voetbalkampen blijven mij altijd bij. Ook over de themafeestjes van vroeger wordt nog steeds gesproken in de kantine. Een mooie herinnering van mijn tijd als voetballer weet ik ook nog goed. Ik mocht als jonge jongen meedoen met de wedstrijd van mijn broer. Ik kreeg mijn eerste tenue van de terreinchef en ik ging het veld op. Het ging best goed, maar toen de tweede helft begon wilde ik bij hetzelfde doel scoren, dat vergeet ik nooit meer’’.

Dan moet het nu een mooie eer zijn om voorzitter te zijn, toch?

Ja, dat klopt. Het is mooi om nu mijn steentje bij te dragen. De mensen die mij vroeger hebben opgevoed, lopen er nog steeds rond. Mensen die met mijn vader hebben gevoetbald zijn er nog steeds en dat is echt wel heel leuk. Nu kan ik mijn steentje bijdragen, net als alle vrijwilligers van de vereniging.

Wat is het belangrijkste voor een vereniging als Alblasserdam?

Er zijn ontzettend veel dingen belangrijk voor de vereniging. In mijn ogen is het belangrijk dat de vereniging een sociale, fijne plek is. Een plek waar iedereen welkom is, waar het schoon is en waar je vriendschappen ontwikkeld. Dat doen we allemaal samen, voor de vereniging. Met dank aan onze velen vrijwilligers is dat altijd mogelijk. Dat is tegenwoordig een stuk lastiger. Vroeger was het zoeken naar vrijwilligers een stuk makkelijker dan nu. Het huishoudboekje is een stuk groter dan toen. Een vereniging moet blijven draaien en is niks zonder haar vrijwilligers en sponsoren. Het wordt er niet makkelijker op. En dat terwijl het verenigingsleven wordt onderschat. Het is een plek waar je opgroeit, contacten maakt en jezelf ontwikkeld. Dat moet blijven bestaan.

Klik op vv Alblasserdam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Alblasserdam voor meer informatie over de club.

Leo Dekker maakt rentree als hoofdtrainer bij De Zwerver

Na het vertrek van hoofdtrainer Bart van Muijen, heeft De Zwerver een nieuwe interim-hoofdtrainer, in de naam van de 70-jarige Leo Dekker. Hiermee haalt de club op de Kinderdijk een hoofdtrainer binnen met een bak vol ervaring. Dekker maakt het seizoen bij de zaterdagtweedeklasser af en staat voor een mooie uitdaging. ,,Het is zo’n leuke club en een mooi groepje spelers’’.

Na 35 jaar hoofdtrainerschap bij diverse clubs, zou Dekker dit hoofdstuk hebben afgesloten. Eerder coachte hij al andere clubs in de regio als Papendrecht en De Alblas, wat toen zijn laatste kunstje was. ,,Ik vond het mooi geweest’’, zei de geboren Alblasserdammer. Hij kocht een camper met zijn vrouw en reisde heel Europa door.

Hij werd analist voor SteDoCo en doet dat overigens nog steeds. ,,Dat is ontzettend leuk om te doen, het is een prachtig niveau’’, zegt Dekker. Wel heeft hij bij de directie van de club uit Hoornaar aangegeven dat dit zijn laatste seizoen is. ,,Ik ben een zaterdagvoetbalman en tegenwoordig zitten er ook zondagclubs bij, dat is niks voor mij’’, beredeneerd de kersverse Zwerver-hoofdtrainer.

Zwerverman

Nu is hij tóch nog een keer hoofdtrainer geworden. De 70-jarige Dekker neemt ons mee in zijn kennismaking met zijn nieuwe club, VV De Zwerver, dat uitkomt in de tweede klasse. ,,Mijn kleinzoon wilde als vierjarig ‘jochie’ op voetballen. Ik heb zelf altijd bij Nieuw Lekkerland gevoetbald, maar zijn vader is een echte Zwerverman, dus hij schreef zijn zoon in bij De Zwever. Ad van Driel, mister De Zwerver, vroeg of ik het kaboutervoetbal en dus mijn kleinzoon training wilde geven. Dat wilde ik wel en dit heb ik één seizoen gedaan, waarna ik het heb doorgegeven aan de ouders en andere begeleiders van de jongens. Maar, doordat ik zo vaak op de Kinderdijk kwam om mijn kleinzoon te zien voetballen, zag ik wel wat voor een leuke club De Zwerver is. Op het moment dat de hoofdtrainer vertrok, vroeg de directie mij om het over te nemen. Ik heb er even goed over nagedacht en besloot deze taak op me te nemen’’.

Heel erg broos

Bij de zaterdagtweedeklasser staat hij voor een enorme uitdaging, want de ploeg van Dekker staat bij de onderste plekken van de ranglijst en moet uitkijken voor een tweede degradatie op rij. Binnen een hele korte periode moest de nieuwe hoofdtrainer alles en iedereen rondom het eerste elftal leren kennen. De spelers, technische staf, verzorgers en teamleider. ,,Daarna kon ik gaan kijken naar de ranglijst. Het was meteen duidelijk dat het een grote uitdaging gaat worden. We krijgen heel veel goals tegen en scoren zelf ook niet veel. Met de vele nederlagen in het vorige seizoen, waarin de club degradeerden, en de nederlagen van dit seizoen, is het allemaal heel erg broos’’.

Vertrouwen en focus

Begin januari stapte de ervaren hoofdtrainer in. ,,Het is een stappenplan’’, zegt Dekker. Hij begon met het analyseren van zijn nieuwe elftal. Het vaststellen van de reden van de velen tegengoals en het niet binnenhalen van de punten. De hoofdtrainer begint bij het begin. ,,Alles begint bij het vinden van de juiste speelwijze die bij onze spelers past. Het is belangrijk om achterin goed te staan en vervolgens wat te creëren met ons balbezit’’, benadrukt hij. Iedereen binnen de club is er volgens Dekker van overtuigd dat ze kunnen ontsnappen aan degradatie. ,,Het is weer een leuke uitdaging. We hebben niet zo veel punten op het moment, maar we hebben een mooi groepje. De hoofdtrainer blijft tot het einde van het seizoen en tot die tijd ligt de focus volledig op De Zwerver. ,,Daarna zien we wel weer verder’’, zegt hij.

Klik op de Zwerver voor de laatste artikelen over de club.
Klik op de Zwerver voor meer informatie over de club.

Jordy van Walsem is een echte Drechtstreker

De 20-jarige middenvelder laat al jaren zijn klasse zien bij VV Drechtstreek. Al op zijn derde begon hij met voetballen bij de vereniging, eerst als rechtsbuiten, nu op ‘zes’. Van Walsem is een jonge speler die barst van ambitie, maar eerst zoveel mogelijk uren op het veld van Drechtstreek wil maken.

,,Ik heb nooit echt een voorbeeld gehad, maar Quinten Timber van Feyenoord vind ik wel echt heel goed’’, begint Van Walsem. Het is een speler waar de jonge middenvelder veel van kan leren. Want, aan zijn techniek en spelinzicht licht het niet, maar fysiek en in duelkracht moet hij nog veel verbeteren, weet hij zelf. ,,Elke zondag bewonder ik hem weer. Om de week zit ik in het stadion, dan zie ik hoe sterk hij is. Ik durf toch wel te zeggen dat hij een beetje mijn voorbeeldspeler is’’, vertelt Van Walsem.

Landelijk niveau

Zijn techniek en spelinzicht heeft hem op jonge leeftijd al veel moois gebracht. Op zijn tiende werd hij namelijk gescout door Excelsior Rotterdam. ,,Ik heb hier hele mooie dingen meegemaakt’’, beschrijft Van Walsem. ,,Samen met drie andere jongens uit het team gingen we naar Excelsior. Alleen de keeper, Pascal Kuiper, speelt er nu nog steeds. Hij is derde keeper van het eerste elftal. We speelden bij Excelsior op landelijk niveau tegen Feyenoord, PSV en Ajax. We maakten mooie internationale toernooien mee en speelden tegen Swansea en Wolverhampton. Dat was heel tof om mee te maken’’.

Uiteindelijk waren het de vele trainingen die Van Walsem de kop kostten. ,,Vier keer per week trainen en de middelbare school gingen niet samen. Samen met mijn ouders besloot ik om weg te gaan’’. De middenvelder was uiteraard weer welkom bij zijn oude cluppie VV Drechtstreek. Nu zit hij in zijn eerste seizoen van de senioren en laat hij zijn kwaliteiten zien in het eerste elftal. De eerste seizoenshelft moest de spelverdeler alleen wel missen door een gebroken kuitbeen. Normaal gesproken verdeeld hij het spel vanaf de ‘zes’ positie. ,,We spelen met twee man op ‘zes’ in het eerste. We proberen de opbouw te verzorgen en de vrije man te vinden’’. De 20-jarige speler probeert hiermee de duels te ontwijken en de bal het werk te laten doen. Dat deed hij vroeger ook al, maar toen vanaf een andere positie, rechtsbuiten. Nu speelt hij steeds verder van achteren en heeft hij het liefst de bal voor zich om het overzicht te bewaren.

Trainersambities

Bij VV Drechtstreek, dat uitkomt in de derde klasse, heeft de geboren Papendrechter het al heel lang naar zijn zin. Al zijn vrienden spelen bij de club en gaan bij hem kijken, zoals hij dat ook bij hen doet op de zaterdagen. Ook doordeweeks is Van Walsem veel op de vereniging te vinden, want hij is ook trainer van de JO14-2 van VV Drechtstreek. ,,Ik vind het heel leuk om dingen als trainer te doen. Je hoopt dat de oefeningen die je uitstippelt goed worden uitgevoerd en toegepast in de wedstrijden. Vooral de wedstrijden vind ik heel leuk. Ik heb zeker de ambitie om trainer te worden later’’, zegt Van Walsem.

Promotie afdwingen

Ondanks het feit dat de verdedigend ingestelde voetballer het zo naar zijn zin heeft bij zijn jeugdclub, zou hij het mooi vinden om een keer een stap hogerop te maken. ,,Ik hoop eerst zoveel mogelijk uren te maken bij Drechtstreek en met deze vereniging een promotie af te dwingen’’, zegt Van Walsem. ,,Daarna hoop ik een keer een mooie stap te maken, maar waarschijnlijk niet naar VV Papendrecht, dat ligt gevoeliger dan je denkt’’, voegt hij als laatste toe.

Klik op VV Drechtstreek voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Drechtstreek voor meer informatie over de club.

Papendrechter Jillroy Ruiz naar amateurs van Sparta Rotterdam

Vanuit het zonnige Aruba zijn we in gesprek met de 27-jarige Jillroy Ruiz. Al vanaf zijn vierde speelt hij voor de Papendrechters en is nu bezig aan zijn laatste wedstrijden in het zwart en rood van zijn jeugdclub. In dit interview vertelt de half-Arubaanse Ruiz over zijn tijd bij vv Papendrecht en zijn volgende stap bij Sparta Rotterdam AV.

Wat betekent Papendrecht voor jou?

Ik ben opgegroeid bij de vereniging, dus het is mijn tweede thuis. Al vanaf mijn vierde begon ik met het voetballen bij vv Papendrecht. Ik ben echt een soort van kind aan huis. Al op mijn zestiende maakte ik mijn debuut voor het eerste elftal. Ik wist zelfs te scoren in de kampioenswedstrijd. Ik maakte eerder een korte overstap naar Drechtstreek, omdat ik geen speelminuten kreeg in het eerste, maar nu ga ik na een lange tijd de vereniging echt verlaten.

Ik heb overigens wel veel te danken aan de overstap naar Drechtstreek, want daar ben ik van aanvaller meer vanuit achteren gaan voetballen, wat mij veel geholpen heeft in mijn ontwikkeling. Ik kreeg op deze manier veel meer rust aan de bal, wat ook mijn technische vaardigheden heeft verbeterd. Al met al was het een moeilijke beslissing om weg te gaan. Vooral, omdat ik heel goed ben met de jongens uit het team, die ik al vanaf kleins af aan ken en de mensen op de vereniging.

Maar wat is nu jouw beste positie op het veld?

Ik ben een centrale verdediger. In de jeugd was ik altijd al verdediger. In de loop der tijd ging ik steeds verder naar voren en speelde ik steeds vaker als linksbuiten of spits. Bij Drechtstreek maakte ik uiteindelijk de transitie naar een meer verdedigend ingestelde speler. Als ik het spel voor me heb, ben ik van grote waarde. Op deze manier kan ik de opbouw verzorgen en het spel verdelen. Ik ben ook niet bang voor een duel, dus dat komt goed van pas centraal achterin.

Hoe wil je jouw tijd hier afsluiten?

Ik ben iemand met een echte winnaarsmentaliteit. Ik zal er altijd alles aan doen om te winnen, zoals we er met ze allen alles aan gaan doen om in de eerste klasse te blijven. De prestaties van dit seizoen vallen namelijk nog wat tegen, maar ik heb vertrouwen dat het goed komt.

En nu, de volgende stap?

Ja, de focus ligt dit seizoen natuurlijk nog helemaal op vv Papendrecht. Al ben ik wel heel erg blij met de volgende stap die ik ga zetten. Ik wil heel graag nog in de divisies van Nederland voetballen, dus ik hoop dat dit mij verder gaat helpen.

Waarom dan Sparta Rotterdam?

Eerder dit seizoen speelden we een wedstrijd tegen Sparta. Hun trainer, Sükrü Gozen, benaderde mij na de wedstrijd en zei me dat hij genoot van mijn rust aan de bal en mijn technische vaardigheden. Dat was een mooi compliment. Na een aantal gesprekken kwamen we tot een besluit om volgend seizoen samen te gaan werken. Sparta doet het goed in hun debuutseizoen in de eerste klasse en pakken veel punten.

Ze gaan dit jaar al voor de promotie, wat leuk zou zijn, want dan kan ik het laten zien in de vierde divisie. Als dat dit jaar niet lukt, gaan we daar volgend seizoen opnieuw voor. Het is een leuk vooruitzicht. Ik denk dat Sparta goed bij mij past, want ik ben ook een speler die alles doet om te winnen, communicatief aanwezig is en niet schroomt om een tikkie uit te delen als dat nodig is. Het blijft natuurlijk altijd sportief.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.