Home Blog Pagina 226

ASWH koploper na knappe zege bij Smitshoek

ASWH heeft zaterdagmiddag opnieuw laten zien zich te kunnen meten met een titelkandidaat in de vierde divisie B. De jonge ploeg van trainer Roy Brinkman was in Barendrecht te sterk voor het geroutineerde elftal van Smitshoek (1-2).

De Ambachters kwamen in de eerste helft op achterstand tegen de ambitieuze tegenstander, maar maakten dat nog voor de pauze goed. Bradley Tuinfort was twee keer het eindstation van goed lopende aanvallen. Na rust bleef een opnieuw vol inzet spelend ASWH overeind en trok de driepunter over de streep. De winst bracht de Ambachters als bonus bovendien de koppositie in de afdeling.

Trainer Brinkman moest het tegen Smitshoek nog altijd doen zonder Bryan Dekker, Wadie Daouameur en Jessy Hommersom. Doelman Jeffrey Verkerk keerde wel terug in de wedstrijdselectie. Dat gold ook voor Stefan Watson, die een week eerder wegens een uitsluiting ontbrak. Watson kreeg een basisplaats als linksback. In vergelijking met het duel tegen VOC voerde Brinkman nog twee wijzigingen door. Sam van Veen en Lovette Ofori mochten beginnen. Daardoor vielen Luis Pedro, Jesaja Dias en Jari Bendt buiten het elftal. Bij tegenstander Smitshoek hadden drie spelers met een ASWH-verleden een basisplaats. Peter Verhoeve stond als aanvoerder centraal achterin, Jesper van den Bosch begon aan de rechterbuitenkant en Lorenzo Braaf was linksback. Voor Verhoeve en Van den Bosch, die jaren met veel succes bij ASWH speelden, was het uiteraard een bijzonder treffen.

De bal werd onder prima omstandigheden aan het rollen gebracht op het natuurgras in Barendrecht. Dit duel mocht gerust als topper worden beschouwd. Beide teams bevonden zich in de top vijf, terwijl Smitshoek bij winst over ASWH heen kon gaan op de ranglijst. De geroutineerde thuisploeg kreeg ook de eerste kans van de wedstrijd. De lange spits Marvin van der Made kopte echter naast op aangeven van Jesper van den Bosch. Een energiek ASWH liet zich evenmin onbetuigd. Joshua Adney zorgde voor dreiging met schoten van afstand. Helaas eindigde zijn eerste poging naast het doel en schoot hij de tweede keer over, maar het gaf wel aan dat de wedstrijd behoorlijk in evenwicht was.

Bovendien werd duidelijk dat het een mooie botsing van stijlen werd. Het op routine leunende Smitshoek, bij de hand genomen door enkele ex-profs en ervaren spelers, tegen de frisse, energieke Ambachters. Tegen het half uur leverde een mooie aanval van ASWH een kans op voor Stefan Watson. De linksback leek te twijfelen tussen een voorzet en een doelpoging. Het werd uiteindelijk een soort tussenweg, waarbij de bal voor het doel langs ging. Kort daarna kwam Smitshoek-middenvelder Djaniny Lopes Mendes in balbezit. Hij kon doorlopen en besloot van afstand te schieten. De bal kreeg een verraderlijk effect mee, waardoor doelman Alejandro Platero Bustos zich liet verrassen. Het snel dalende speeltuig plofte onder de lat binnen en zo stond Smitshoek op voorsprong.

De Ambachters lieten zich echter niet van de wijs brengen. De achterstand wel al vlot weggepoetst. Hier ging een prima aanval aan vooraf, waarbij rechtsback Jullien Moerman werd vrijgespeeld. Zijn prima voorzet werd door Genridge Prijor op de lat gekopt, maar de rebound was een prooi voor Bradley Tuinfort. De spits schoot vol overtuiging binnen en zorgde daarmee voor de gelijkmaker. Nadat een counter van Smitshoek niets opleverde omdat Marvin van der Made het doel te hoog zocht, kon ASWH in de extra tijd nog één keer aanzetten. Opnieuw ontstond er een goed lopende aanval waarin Jullien Moerman een hoofdrol vertolkte. De rechtsback leverde wederom een goede voorzet af, die na een slim overstapje van Sam van Veen bij Bradley Tuinfort belandde. De spits aarzelde niet en schoot de 1-2 binnen. Met zijn vierde competitiegoal bracht hij ASWH op een heel fijn moment aan de leiding, want kort daarna floot scheidsrechter Van Dijk voor de rust.

Door die tussenstand werd wel duidelijk wat het beeld voor de tweede helft zou worden. Smitshoek moest in de aanval, waardoor ruimte ontstond voor ASWH in de tegenstoot. Overigens diende Stefan Watson na rust al snel het veld te verlaten met een blessure. Hij werd vervangen door Jesaja Dias. De verwachting over het spelbeeld kwam uit, maar jammer genoeg liet ASWH na om een grotere marge te nemen. Enkele veelbelovende counters werden niet goed genoeg uitgespeeld, waardoor de vrijstaande man niet werd gevonden. De enige keer dat het wel raak was, ging het feest niet door omdat schutter Lovette Ofori buitenspel stond.

Smitshoek bleef er dus nog in geloven en was dreigend met een aantal hoekschoppen. De eerste keer werd een kopbal van Peter Verhoeve door een ASWH’er geraakt, zodat het opnieuw een corner werd. Die eindigde bij Luigi Bruins, maar het schot van de oud-speler van Excelsior werd door Alejandro Platero Bustos keurig gestopt. Zelf bleef ASWH loeren op de omschakeling. Een uitbraak met Joshua Adney en Lovette Ofori kon echter nog net worden verdedigd door Smitshoek-back Damian van den Oever. Even later schoot Genridge Prijor na een goede actie van afstand naast.

Trainer Brinkman bracht Luis Pedro als extra slot op de deur in de ploeg, later gevolgd door de frisse, snelle benen van aanvallers Jari Bendt en Jordan Gout. Pedro liet zich kort na zijn entree meteen gelden met een fantastische sliding aan de zijlijn. De klok tikte door in Ambachts voordeel, maar het was nog altijd spannend. Smitshoek rook tot twee keer toe aan een gelijkmaker, maar Alejandro Platero Bustos toonde met twee fantastische reddingen zijn keeperskwaliteiten. Aan de overkant liet Jordan Gout op aangeven van Jesaja Dias na om de wedstrijd definitief in het slot te gooien, want hij schoot over.

Daarom bleef het wachten op het verlossende eindsignaal van Van Dijk. Toen dit eindelijk klonk, konden de Ambachters een feestje bouwen. Winnen bij een sterke, ervaren ploeg als Smitshoek is een knappe prestatie. Iedereen was het er heus over eens dat er nog altijd veel winst te behalen is op voetballend vlak, met name bij het uitspelen van de kansen. Maar daar stond weer een hartverwarmende portie strijdlust, inzet en energie tegenover. Later bleek zelfs dat de zege ASWH de koppositie opleverde. Een mooie opsteker voor de club na enkele mindere voorgaande jaren. Volgende week wacht de uitdaging om de eerste plaats op sportpark Schildman te verdedigen tegen RKAVV. Opnieuw een topper, want die ploeg staat eveneens hoog genoteerd op de ranglijst. Daar kan dus naartoe gewerkt worden, maar eerst mag best nog even worden genoten van de sterke teamprestatie bij Smitshoek.

Smitshoek – ASWH 1-2 (1-2)
29. 1-0 Djaniny Lopes Mendes 37. 1-1 Bradley Tuinfort 45 (+1). 1-2 Bradley Tuinfort
Scheidsrechter: Maurick van Dijk

Smitshoek: Michael Termijn; Damian van den Oever, Peter Verhoeve, Jochem van den Biggelaar, Lorenzo Braaf (80. Lucio Hollander); Djaniny Lopes Mendes, Ilano Silva Timas, Ryan Koolwijk; Jesper van den Bosch (80. Luc Delmee), Marvin van der Made (87. Sven Schilders), Luigi Bruins

ASWH: Alejandro Platero Bustos; Jullien Moerman, Edon Fetahi, Tristan Armand, Stefan Watson (52. Jesaja Dias); Wout Neelen, Joshua Adney (87. Jordan Gout), Sam van Veen; Lovette Ofori (82. Luis Pedro), Bradley Tuinfort (87. Jari Bendt), Genridge Prijor

Mikki

Bron verslag: ASWH.
Bron foto: Philip Schmidt (www.phsfoto.nl)

Klik op ASWH de laatste artikelen over de club.
Klik op ASWH voor meer informatie over de club.

RVVH stelt weer teleur en verliest van Nieuwenhoorn

NIEUWENHOORN – De ontmoeting met Nieuwenhoorn is voor RVVH ook op een deceptie uitgelopen. De Ridderkerkers verloren de matige wedstrijd met 1-0.

Vooral voor de rust was het slecht wat RVVH ten toon spreidde. Ongeïnspireerd en bijna plichtmatig schoof men zonder een aantoonbare bedoeling elkaar de bal toe. De thuisclub deed het net iets beter en zag halverwege deel één Joey Kleijn, in twee pogingen, de achteraf winnende goal maken. Hij was daarvoor ook al twee keer gevaarlijk geweest.

Na de rust een feller en meer strijdend RVVH. De ingevallen Mohamed el Yakoubi was met zijn snelheid een aantal maal gevaarlijk. Dat leverde ook wat mogelijkheden op. Een voorzet van Philip Dragon werd door Gino Stolk prima ingekopt, maar keeper Mike van de Wijngaart redde formidabel door de bal buiten de paal te tikken. RVVH bleef de fellere ploeg en joeg met veel meer snelheid op de gelijkmaker. Ondanks deze inzet leverde dat behoudens die beginfase geen grote uitgespeelde mogelijkheden op. Daar ook de thuisploeg geen vuist meer wist te maken, eindigde ook deze wedstrijd, waarin RVVH met 10 man eindigde na het uitvallen van Dragon nadat de wissels al waren verbruikt, in een teleurstellende nederlaag.

Nieuwenhoorn – RVVH 1-0 (1-0)
23e min. Kleijn 1-0

Scheidsrechter T. Groenendijk gaf geel aan Niamut van RVVH.

Opstelling RVVH:

Kortstam, Proost (70. Louter), Eggers, Steketee, Dragon, Merencia (69. Moreno), Niamut, Dos Santos (58. De Jesus), Pires Tavares, Verhaar (46. El Yakoubi) en Stolk (69. Blij).

Bron verslag en foto: RVVH

Klik op RVVH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RVVH voor meer informatie over de club.

Kunstgrasmat met ‘klassieker’ ingewijd

Papendrecht en Drechtstreek mogen dan op de competitieleider wat verder van elkaar verwijderd zijn geraakt, de onderlinge ontmoeting tussen de gemeentegenoten en rivalen (die overigens prima met elkaar omgaan) blijft gewoon intact. In de aanloop naar het nieuwe seizoen stonden de hoofdmachten van beide verenigingen tegenover elkaar. Niet op het hoofdveld dit keer, maar op het spiksplinternieuwe kunstgrasveld dat elders op Slobbengors een plek heeft gekregen.

Burgemeester Margreet van Driel van de gemeente Papendrecht was speciaal naar het sportpark gekomen om het kunstgrasveld officieel te openen. In de maanden voor de start van de voorbereiding op het nieuwe seizoen was het kunstgrasveld aangelegd, inclusief een nieuwe drainage. Het veld bestaat uit een vulling van zand, kurk en olijfpitten en is daarmee behoorlijk duurzaam.  Aan de lange zijden staan in totaal vier inklapbare doelen voor het spelen op een half veld. Tevens zijn twee dug-outs neergezet. De veldverlichting is eveneens duurzaam. De lampen boven in de lichtmasten zijn voorzien van led-verlichting en voldoen aan de hoogste eisen. Hierdoor kunnen ook bij kunstlicht wedstrijden gespeeld worden.

Dat kunstlicht hoefde bij de Papendrechtse klassieker niet aangezet te worden. Onder toeziend oog van veel belangstellenden, en na het verrichten van de toss en de aftrap door burgemeester Van Driel, won Papendrecht het plaatselijke treffen met 3-0.

Overigens is de aanleg van het kunstgrasveld niet de enige noviteit op Slobbengors. Bezoekers van het sportpark konden ook een nieuwe overkapping bij de kantine met daaronder een nieuwe bank ontwaren, twee aanwinsten voor het vernieuwde rood-zwarte plein. Met dank aan een aantal vrijwilligers van de club die de overkapping in elkaar hebben gezet na een geste van sponsor Jos vrolijk en van Houthandel Vermeulen. Jan de Leede (vader van een spelend jeugdlid) en zijn bedrijf Vlasblom Meubel & Interieurbetimmering plaatsten een grote houten hoek bank.

Klik op VV Papendrecht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Papendrecht voor meer informatie over de club.

Onomkeerbaar weerzien met goede bekenden

0

Na een seizoen waarin Paul Koster voortijdig verdween en Jan Kroos het seizoen afrondde als interim-trainer, staat Drechtstreek voor een nieuwe voetbaljaargang. Met een selectie, die voor het overgrote deel intact bleef en met een nieuwe gezicht voor de groep in de persoon van Dennis Schoonewil.

De nieuwkomer op trainersgebied in de Oostpolder kreeg als trainer van competitieopponent Lekkerkerk al uitgebreid de kans om zich op zijn volgende klus te oriënteren, want Drechtstreek en Lekkerkerk kruisten in het voorbije seizoen de degens en waren dus goede bekenden van elkaar.

En sprekend over goede bekenden, Schoonewil krijgt in zijn debuutjaar bij de Papendrechtse club meteen een tegenstander voor de kiezen die hij van haver tot gort kent. Immers, met het degradeerede Alblasserdam stuit hij op de formatie die hij in 2022 nog naar de tweede klasse leidde alvorens het stokje over te dragen aan de (inmiddels alweer vertrokken) Umut Takac.

Mentaal

Het komt dus tot een onomkeerbaar weerzien met goede bekenden in een poule, die ook het Dordtse Wieldrecht telt. En laat dat nou weer de club zijn van Paul Koster, de man die een jaar geleden nog voor de groep stond bij Drechtstreek. Koster maakte het jaar uiteindelijk niet af en werd nog opgevolgd door interim Jan Kroos die het grauwe seizoen geen extra kleurtje meer kon geven.

Schoonewil hoopt de winnaarsmentaliteit weer terug te laten keren bij Drechtstreek, dat na de degradatie uit de tweede klasse er niet in slaagde om terug te klauteren. ,,Ik was destijds verrast dat ik door Drechtstreek werd benaderd om trainer te worden. Ik vond en vind het een mooie club, goed georganiseerd maar hoop wel dat ik de spelers mentaal sterker kan maken en de winnaarsmentaliteit over kan brengen.’’

Hoewel Schoonewil zich al een aardig beeld over zijn selectie, waaruit Ties van Aggelen (IFC), Joris Moesman (GSC/ODS), Patrick Kunst en Mark Kunst (lager elftal) verdwenen, had gevormd, kreeg hij in de voorbereiding nog beter inzicht in de (on)mogelijkheden van de groep. Hij observeerde veel, zag dat er aan het teamverband nog het nodige gesleuteld moest worden en werkte hard aan het wij-gevoel dat er uiteindelijk voor moet zorgen dat Drechtstreek een rol van betekenis in de op papier flink zware competitie moet gaan spelen. ,,Ik verlies nou eenmaal niet graag. In het verleden had ik echt vreselijk de pé in als ik wedstrijden verloor en dan was ik dagen niet te genieten. Die scherpe kantjes zijn er nu inmiddels wel vanaf, maar ik kan nog steeds slecht tegen mijn verlies. Er staat een mooie selectie met jonge talentvolle gasten en wat oudere spelers. Met die groep kunnen we echt wel wat bereiken.’’

Klik op VV Drechtstreek voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Drechtstreek voor meer informatie over de club.

Tim den Haan kiest voor de geleidelijkheid

0

Na de late aankondiging van Umut Takac dat hij na één seizoen toch de club zou verlaten en naar Dilettant zou verkassen, moest Alblasserdam op zoek naar een nieuwe oefenmeester voor de selectie. De club kwam terecht bij Tim den Haan, die op zijn beurt Gouda achterliet voor het nieuwe avontuur op Souburgh.

Tim den Haan beleefde een opmerkelijke start van zijn trainersperiode bij Alblasserdam: zijn eerste klus was het vriendschappelijke duel met zijn nieuwe club, die kort daarvoor gedegradeerd was naar de derde klasse, tegen de club waar hij in het verleden als jeugdtrainer gewerkt had: FC Dordrecht. ,,Ik heb training gegeven aan de onder 17 bij FC Dordrecht, dus voor mij had mijn debuut een extra tintje. Ook omdat ik bij FC Dordrecht met doelman Tijn Baltussen en doelpuntenmaker Joey van Gennip spelers zag met wie ik zelf nog gewerkt had.’’

Over de uitslag (0-14) stapte de Rotterdamse oefenmeester snel heen. ,,Voor de spelers van Alblasserdam was het duidelijk het einde van een lang seizoen, terwijl FC Dordrecht al aan de voorbereiding op het nieuwe seizoen was begonnen.’’

Afkoopsom

Dat Tim den Haan bij die wedstrijd in het coachvak van Alblasserdam stond, was enkele weken daarvoor nog (relatief) ondenkbaar geweest. Immers, de voormalig speler van clubs als SV Ommoord, Alexandria’66, Nieuwerkerk, Sparta, Neptunus, WCR en Kethel Spaland, had nog een doorlopende verbintenis bij Gouda toen Umut Takac besloot om terug te komen op zijn eerdere besluit om bij Alblasserdam door te gaan. ,,Ik heb in de afgelopen twee jaar bij Gouda heel veel moeten doen, alhoewel ik daarop wel moet aanvullen dat zeker in de laatste periode voorzitter Jan Heuvelman enorm is bijgesprongen en veel hulp heeft geboden. Naast hoofdtrainer was ik ook hoofd opleidingen bij Gouda en daardoor moest ik me naast het trainerschap ook met allerlei randzaken bezighouden. Ik heb voor mezelf de knoop doorgehakt, nadat ik goed nagedacht had en vond dat ik aan mijn eigen ontwikkeling moest gaan denken.’’

De jeugdige trainer-coach kaartte aan dat hij verderop – in de Alblasserwaard – wilde gaan kijken, maar Gouda wilde hem aanvankelijk aan zijn contract houden. ,,Dat heeft ertoe geleid dat ik uiteindelijk een afkoopsom heb moeten betalen. Volgens mij is dat een redelijk unieke situatie in het amateurvoetbal, en zeker voor een trainer. Maar nadat ik dat bedrag betaald had, was ik wel vrij om te gaan en te staan waar ik wilde.’’

Mutaties

En zo kon Tim den Haan tijdens de nacompetitie, waarin Alblasserdam als nieuwkomer in de tweede klasse verzeild was geraakt om alsnog het vege lijf te redden, zich al gaan oriënteren op zijn nieuwe klus. Den Haan zag dat op Souburgh nog met SV Meerkerk werd afgerekend, alvorens het Zeeuwse RCS op datzeflde veld het doek voor de Alblasserwaarders liet vallen door met 1-0 te zegevieren. ,,Natuurlijk vond ik het jammer dat Alblasserdam degradeerde, want het was in mijn ogen ook nog eens onnodig. Als trainer wil je op een zo hoog mogelijk niveau werken, maar we zullen moeten starten in de derde klasse met een selectie die grotendeels gewijzigd is ten opzichte van vorig seizoen.’’

Daarmee miszegt Den Haan niets. Het lijstje met mutaties is imposant: Noa Struik (Nieuw-Lekkerland), Jonathan Kappen (Alphense Boys), Rasheem Zandvliet (FC Dordrecht amateurs)
Sharemy Zandvliet (FC Dordrecht amateurs), Tutku Ayoren (FC Delta Sport), Ponciano Salomao (SV Charlois za), Jerry Fortes (SV Charlois za), Alex Floreslara (Oranje Wit) en Nigel Drinkwaard (De Zwerver) kwamen. Leroy Naaktgeboren (Dilettant), Ansu Camara (Roda Boys), Bradley De La Croix (Sliedrecht), Jort De Bruijn (Sliedrecht), Daan Rijpaert (Sliedrecht), Dogukan Senol (Sliedrecht)
Sharoq Susani (Sliedrecht), Jeffery Gooshouwer (stopt) en Daan Koops (De Alblas) vertrokken. Glenn de Jong zou de overstap van Nieuw-Lekkerland maken, maar trok zijn overschrijving in. Met al die wisselingen ligt een snelle terugkeer naar de tweede klasse niet in de lijn der verwachting. ,,Meteen terugkeren na een degradatie is iets wat veel clubs willen, maar ik kies lekker voor de geleidelijke weg. We willen eerst gaan bouwen’’, geeft Den Haan aan. Daarbij wordt hij ondersteund door Alexander de Jong, die weer als assistent zal fungeren. En Danny Buijs, die dit seizoen aan de slag is gegaan bij Fortuna Sittard, fungeert als klankbord. ,,Met Danny heb ik destijds het tweede gesprek voor mijn aanstelling als trainer van Alblasserdam gehad. Het is fijn dat ik met hem in contact kan treden als er bepaalde zaken spelen.’’

Klik op vv Alblasserdam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Alblasserdam voor meer informatie over de club.

Glenn Volkers wil met Oostburg direct strijden voor titel

0

Hij was slechts veertien (!) toen hij debuteerde in de Zondag 4e Klasse A bij SV Oostburg. Inmiddels is hij twee jaar ouder en ook in het elftal van trainer Fabian Wilson is Glenn Volkers onbetwist basisspeler. Met zijn ploeg staat hij nu voor een nieuwe uitdaging in de 4e Klasse A van het zaterdagvoetbal.

“Dat wordt zeer zeker een uitdaging. Natuurlijk kennen we een aantal teams wel uit de competitie van vorig jaar. Zij hebben samen met ons de overstap naar het zaterdagvoetbal gemaakt, dus weten we wat we daartegen kunnen verwachten. Maar er zijn toch ook enkele teams die compleet nieuw zijn, dus dat is wel leuk. Niettemin hebben we ambitie en ook de beschikking over een prima spelersgroep. Daarmee moeten we toch echt durven te gaan voor het kampioenschap. Of het ook echt lukt dat zien we dan wel, maar je moet wel ambitie durven tonen.”

De jonge centrale verdediger spreekt het uit met de nodige bravoure, terwijl hij over zijn eigen prestaties en ontwikkeling vooral bescheiden is. “Het was wel mooi dat destijds trainer Glenn Geeraerts me bij de groep haalde. Toen kreeg ik steeds meer kansen tijdens de trainingen en speelde ook nog wel mee bij mijn elftal in de jeugd. Op mijn vijftiende werd ik basisspeler en heb ik mijn plek in het elftal kunnen behouden en daar ben ik wel blij mee.”

Nadat Fabian Wilson in de winter van 2021 Geeraerts opvolgde ging er een frisse wind waaien in de selectie. “Het plezier kwam terug bij iedereen en we begonnen ook goede resultaten te halen. Afgelopen seizoen hebben we die lijn doorgezet en misten net de nacompetitie. Al had dat weinig uitgemaakt, omdat we toch al wisten dat we zouden overstappen naar het zaterdagvoetbal.”

De prestaties van de jeugdige Volkers wekte ook de interesse wel van andere clubs. Dat streelt je wel en heb er ook over nagedacht, maar ik wil me graag hier bij Oostburg verder ontwikkelen. Ik heb nu een trainer die zelf verdediger is geweest en op heel hoog niveau actief was. Daar leer ik ontzettend veel van. In het begin toen ik bij de senioren kwam miste ik het spelen in de jeugd met mijn vrienden wel en had ik het soms lastig. Maar nu wil ik juist de kansen die ik krijg bij de senioren ten volle zien te benutten.”

Hoewel hij wekelijks leiding geeft aan de Oostburgse verdediging weet hij ook dat er nog heel veel aan zijn spel te verbeteren valt. “Je moet niet te snel tevreden zijn en altijd willen streven om beter te presteren dan de week ervoor. Mijn snelheid, loopvermogen en toch ook wel het positioneren, zijn wel sterke punten. Maar ik kan en moet vooral in het neerzetten en coachen van de verdediging nog veel stappen maken. Dat moet nog beter worden, want als centrale verdediger heb je het spel voor je en moet je leiding durven geven. Dat was in begin lastiger dan nu, maar dat komt ook omdat de rest van de spelers er ook op hameren dat ik die durf moet tonen. Dus dat vertrouwen van medespelers is prettig.”

Ondanks dat er enkele spelers zijn vertrokken, ziet de verdediger volop kansen voor zijn ploeg in de strijd om de prijzen. “We staan er denk ik wel sterk op. Vorig seizoen was prima en het is nu zaak om die lijn dit jaar op zaterdag voort te zetten. Ooit wil ik nog wel hogerop en kijken wat er maximaal inzit. Voor nu wil ik groeien met en bij Oostburg en daar heb ik alle vertrouwen in.”

Klik op SV Oostburg voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Oostburg voor meer informatie over de club.

Hardinxveld voelt zich klaar voor de tweede klasse

0

De hoofdmacht van Hardinxveld beleefde een extatisch einde van het vorig seizoen, met de promotie naar de tweede klasse door op het veld van Tholense Boys overtuigende met FC Dauwendaele af te rekenen (5-2). Daarmee gooide de brigade van ervaren trainer Theo de Boon de poort naar de tweede klasse wijd open.

In de reguliere competitie was De Alblas de betere geweest, waarmee directe promotie via het kampioenschap niet realiseerbaar was. Het extra traject van de nacompetitie bood uiteindelijk uitkomst: via DVV’09, Groote Lindt en FC Dauwendaele werd uiteindelijk het tweedeklasserschap toch afgedwongen en daarmee kon een promotiefeest zonder weerga alsnog gevierd worden.

Voor de gepokte en gemazelde trainer Theo de Boon en zijn selectie was het dus letterlijk ‘eind goed, al goed’. De uitkomst was in lijn met het verwachtingspatroon van de oefenmeester. ,,Ik heb altijd het vertrouwen in deze spelersgroep gehouden. Ook bij de 2-0 achterstand tijdens het beslissingsduel met FC Dauwendaele. Natuurlijk zat ik op dat moment in mijn rats, maar toch had ik het gevoel dat we het nog om konden draaien.’’

Nuchter

Dat vertrouwen was op feiten en op eerdere ervaringen gebaseerd. Ook in de duels met DVV’09 en Groote Lindt was het bepaald niet van een leien dakje gegaan, maar toch op z’n pootjes terechtgekomen. Met een belangrijk aandeel voor doelman Marc Koning, die zich in beide wedstrijden als een penaltykiller had gemanifesteerd. Een status die de sluitpost zichzelf ook niet had toebedacht. ,,Eigenlijk niet, want in de competitie kregen we er twee tegen die er allebei invlogen. Ik ben er ook vrij nuchter onder: de druk is hoger voor de nemer dan voor mij. Ik probeer op basis van de lichaamshouding en door lang te wachten te kijken welke kant ik moet kiezen. Dat pakte dus in de nacompetitie goed uit. Ik zoek ook wel naar beelden op internet, maar dat valt op ons niveau vaak niet mee.’’

Een nieuwe heldenrol kon Koning in de allesbeslissende wedstrijd tegen FC Dauwendaele op Zeeuws grondgebied niet vertolken. Op het terrein van Tholense Boys kwam voortijdig een einde aan de wedstrijd voor Koning, die slechts twintig minuten van de wedstrijd meebeleefde tussen de palen. ,,Ik begreep dat er in Zeeland een sproeiverbod was, waardoor de grasmat helemaal geel was. Bovendien was de bodem kogelhard.’’ Na de vroege 1-0 achterstand ging het helemaal mis voor Koning. ,,Er kwam een tegenstander vrij op de ‘zestien’. Ik probeerde te redden, maar de bal ging laag in de hoek. Ik zag later op de beelden dat mijn ellenboog vaststond in het veld, waarna de rest van mijn lichaam er overheen ging. Foute boel, zo bleek al snel. In een ziekenhuis in Bergen op Zoom is na drie pogingen de schouder weer in de kom gezet.’’

Zijlijn

Daarmee was het leed nog niet geleden voor de goalie, die de pijn verbeet en opgelucht hoorde dat Hardinxveld via de 5-2 zege het grote doel – promotie naar de tweede klasse – bereikt had. ,,Ik heb het promotiefeest ’s avonds aan de Sluisweg mee kunnen maken, maar hossen was er uiteraard voor mij niet bij. Een week na de promotie bleek bij een bezoek aan het Beatrixziekenhuis dat er een stukje bot loszat in de schouder. Uit een ct-scan bleek vervolgens dat een stuk van de rechterschouderkop was afgebroken. Het was noodzakelijk dat ik geopereerd moest worden.’’ Voor het volledige herstel staat drie tot zes maanden, dus Koning zal nog enige tijd de verrichtingen van Hardinxveld in de tweede klasse vanaf de zijlijn moeten aanschouwen. ,,Na zo’n blessure is het zaak niet te vroeg te beginnen. Ik ga dus ook geen termijn noemen dat ik er weer moet staan. Pas bij volledig herstel sluit ik weer aan bij de groep.’’

Om het gemis van Koning op te vangen, zocht Hardinxveld naar versterking van het keepersgilde binnen de selectie. En die werd gevonden: in de voorbereiding werd de ervaren goalie Aschwin Bakema aan de selectie toegevoegd. Trainer Theo de Boon werkte in het verleden bij Nieuw-Lekkerland al samen met de in Sliedrecht woonachtige Bakema, die niet alleen voor ‘Lekkerland’ uitkwam maar ook het doel verdedigde bij Alblasserdam, Rijsoord, Kozakken Boys en Wieldrecht. Met het halen van Bakema werd een belangrijk praktisch probleem getackeld.’’

Niveaugenoten

Hardinxveld maakte de oversteek naar de tweede klasse in het eerste seizoen van Theo de Boon, die op Tholen het bereikte resultaat uitbundig met de rest van zijn staf bejubelde. ,,Geweldig dat het in het eerste jaar van mijn terugkeer bij mijn cluppie gelukt is en dat ik mijn ervaring op die jongens heb over kunnen brengen. Ik ben er ook van overtuigd dat wij klaar zijn voor de tweede klasse.’’

In de strijd om de districtsbeker draaide Hardinxveld al warm tegen niveaugenoten, want de brigade van De Boon stuitte de Dordtse collega-tweedeklasser Oranje Wit (3-4) en het uit de eerste klasse gedegradeerde Rijsoord dat met 1-0 te sterk bleek voor de rood-witte brigade. Zeker tegen Oranje Wit, dat na een 3-1 achterstand de wedstrijd nog omboog, bewees Hardinxveld in fases goed mee te kunnen.

Oranje Wit is straks geen tegenstander van de Hardinxvelders in competitieverband, maar de promovendus gaat juist een andere kant op met tegenstander uit Gorinchem als SVW en GJS, maar ook Wilhelmina’26, GRC-14, Tricht en Sleeuwijk. Een poule die met het oog op de (opnieuw) versterkte degradatie zwaar is, maar ook mogelijkheden biedt om handhaving af te dwingen. Want, de ontsnapping aan de derde klasse moet in de komende maanden een positief vervolg krijgen met lijfsbehoud op een hoger niveau als ultiem doel.’’

Klik op V.V. Hardinxveld voor de laatste artikelen over de club.
Klik op V.V. Hardinxveld voor meer informatie over de club.

Lois Hofman hoopt met DKS’17 weer naar 3e Klasse te gaan

Ze voetbalde tot haar twaalfde tussen de jongens bij v.v. STEEN, waarna ze overstapte naar JVOZ. Na twee jaar in een samenwerking te hebben gespeeld bij JVOZ/ Sparta Rotterdam keerde ze in 2017 terug naar Zeeuws-Vlaanderen om er bij het samenwerkingsverband DKS’17 te gaan voetballen. Plezier, gezelligheid en toch sportief bezig zijn met vriendinnen heeft nu prioriteit.

“De tijd bij JVOZ en ook in de samenwerking met Sparta Rotterdam was heel leerzaam en ook wel leuk natuurlijk. Maar wel een hele investering qua tijd, zeker die laatste twee seizoenen waarin we ook twee keer per week naar Rotterdam moesten om te trainen. Dat ging me op den duur toch wel tegenstaan en heb ik besloten om terug te keren naar Steen om voor DKS’17 te gaan voetballen. Het niveau was wel veel lager dan ik gewend was, maar dat nam en neem ik voor lief. Het gaat nu vooral om sportief bezig te zijn en om samen plezier te hebben met mijn vriendinnen. Want dat het bij DKS’17 gezellig is, dat is een voldongen feit. Jammer dat we dit seizoen uitkomen in de vierde klasse, want ik denk dat we eigenlijk prima thuishoren in de derde klasse. Maar dan moeten we een bredere selectie hebben en iedereen moet fit zijn. Alleen was dat afgelopen seizoen beiden niet het geval en is het voor nu even verstandig die stap terug te zetten.”

Hofman speelde altijd als centrale verdedigster, maar de laatste paar seizoenen is de aanvoerster vooral te vinden in een rol op het middenveld als vormgever. “In die centrale rol voel ik me wel prima thuis. Ik kan me zowel verdedigend als ook aanvallend laten gelden en mezelf veelvuldig inschakelen om het spel te bepalen. Dankzij mijn jaren bij JVOZ voetbal ik nu relatief makkelijk en kan ik mijn energie ook veel steken in het coachen van medespelers. Dat vind ik ook leuk om te doen en om dan op nog een andere manier van waarde te zijn voor het elftal.”

De pedagogisch medewerkster bij Kinderopvang Zeeuws-Vlaanderen kijkt tegenwoordig overigens ook verder dan puur het sportieve aspect. “Als ik voor het niveau wilde voetballen, dan had ik wellicht een andere keuze moeten maken. Maar mijn werk vraagt ook best veel en dan kan ik nu toch iets makkelijker dingen combineren. Werk en voetbal is nu goed in balans en ik ben onderdeel van een leuke groep meiden. Dat is me ook veel waard en ik hoop de komende tijd toch stiekem hier met deze selectie nog wat stapjes vooruit te maken. Het is wel zaak dat er dan zo regelmatig toch wat speelsters bijkomen. Enerzijds met kwaliteit om de groep te versterken, maar vooral ook om het aantal voetballende meiden binnen DKS’17 op peil te houden. Want gaandeweg zijn er toch ook wel afgehaakt om verschillende redenen. Het is wel zaak om aanwas te blijven krijgen, zodat je minstens twee teams in competitie kan houden.”

De afgelopen seizoenen was DKS’17 altijd wel actief in de derde klasse, waar het zelfs een paar keer dichtbij het kampioenschap en promotie was naar tweede klasse. Het afgelopen seizoen bleek echter een heel lastige. “We werden uiteindelijk zesde van de negen teams en toen hebben we bekeken wat het beste zou zijn, ook op langere termijn. Daarop is besloten om in te schrijven voor de vierde klasse. Ik realiseer me ook dat het, zeker als je jarenlang bij JVOZ actief bent geweest, wennen wordt aan nog een stapje omlaag qua sportief niveau. Maar voor mij draait het daar niet langer om. Lekker trainen, fit blijven én er vooral veel plezier in hebben. Dat is wat nu telt. En mochten we uiteindelijk daarmee weer in derde klasse uitkomen, dan zou dat helemaal geweldig zijn.”

Klik op DKS’17 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DKS’17 voor meer informatie over de club.

Geen garanties voor vlugge terugkeer volgens VVAC trainer Maarten de Bruijne

0

Met een harde klap kletterde VVAC in het voorbije seizoen uit de derde klasse. Op het terrein van Peursum verloren de Ottolanders het beslissingsduel om promotie/degradatie met 2-0 van de zaterdagtak van Unitas dat daarmee een plekje op de voetballadder klom. En VVAC verkeert in de wetenschap dat dit seizoen Unitas achterna gaan zomaar geen wetmatigheid is.

De gedachten zullen in Ottoland bij de vaste kern supporters teruggaan naar het jaar 2018, toen het VVAC in één keer lukte om een vlugge terugkeer na de degradatie te bewerkstelligen. Maar aangezien resultaten uit het verleden geen enkele garantie voor de toekomst bieden, weet trainer Maarten de Bruijne dat hij zich niet moet vasthouden aan die kennis en dat het zomaar in één keer goed zou kunnen komen voor VVAC.

,,Een snelle terugkeer in de derde klasse is iets wat we maar weer moeten bezien. De praktijk leert dat je uit de vierde klasse, met veel regioteams, ook niet maar zomaar in één keer weer de omhoog kan inslaan. Voor de degradatie hebben we wel enige tijd nodig gehad om dat te laten bezinken. Met het vertrek van Joran Houweling naar Nieuw-Lekkerland hebben we ook te maken met een aderlating, waarbij we ook de speelstijl waarschijnlijk iets om zullen moeten gooien. Dat zal ook de nodige tijd vergen.’’

VVAC had tot de slotdag van het vorige seizoen alle vertrouwen gehad dat het toch goed zou komen. ,,Toch was het te vaak net niet voor ons vorig seizoen’’, stipte De Bruijne aan. ,,Tegen Unitas begonnen we bovendien ook niet scherp genoeg, wel vaker een probleem van ons.’’ De ongelukkige actie van Jelle de Wit, die de 1-0 voor Unitas inleidde, was daarna het begin van het einde voor de Ottolanders die in het nieuwe seizoen met tegenstanders als Ameide, HSSC’61 (beide clubs met derde klasse-ervaring), en Noordeloos te maken krijgen. ,,Het zal zeker niet makkelijk zijn om meteen weer een rol van betekenis te gaan spelen.’’

De club is in ieder geval voor het nieuwe seizoen al verrijkt met twee aanwinsten. De twee nieuwe kunstgrasvelden van VVAC zijn onlangs onder grote belangstelling geopend door Fien en Teun, die werden geassisteerd door wethouder Bram Visser en ondernemer Michael van Hoorne van het naastgelegen Vakantiepark Molenwaard.

Het C-veld van de Ottolandse voetbalclub heeft in de zomerstop een kunstgrasmat gekregen. Achter dit veld, waar een kleine strook trainingsveld lag en een voetbalkooi stond, is een nieuw kunstgraspupillenveld aangelegd. Het nieuwe veld is omgedoopt tot Fien en Teun-veld. Het C-veld zal voortaan de naam dragen van wijlen Jan-Wout Spek. Voorheen droeg de voetbalkooi zijn naam.

Wethouder Bram Visser stak daarbij de aanwezigen en met name de leden van VVAC een hart onder de riem. ,,VVAC moet uiteindelijk weer naar de derde klasse, daar hoort de club thuis.’’ Door de komst van het kunstgras heeft VVAC ook meteen de capaciteitsproblematiek op De Put in verband met beschikbare ruimte voor trainingen opgelost.

Klik op VVAC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VVAC voor meer informatie over de club.

Bodhi van der Sijpt hoopt nu heel seizoen van waarde te zijn voor HVV’24

Long- en ademhalingsproblemen hadden de afgelopen twee seizoenen diepe impact op de prestaties van Bodhi van der Sijpt (21) bij HVV’24. Eind vorig seizoen deed hij al even voorzichtig terug mee, maar nu is hij pas weer in staat om zich volledig te geven. Bij de derdeklasser hoopt de verdediger eindelijk een heel seizoen van waar te zijn.

“Dat zou wel weer prettig zijn. Want het was verschrikkelijk de afgelopen twee jaar. Eerst was het zoeken wat er exact aan de hand was, maar na onderzoeken bleek ik een flinke luchtweginfectie te hebben. Die had ik vermoedelijk opgelopen tijdens een vakantie in Lloret de Mar. Tot eind vorig seizoen heb ik daar jammer genoeg een hele boel ellende mee gehad. Het was op bepaalde momenten zelfs zo erg dat ik begon te twijfelen of het ooit nog wel zou goedkomen. Want als je in je hoofd heel graag wilt, maar het lijf sputtert steeds tegen… Dat is ‘killing’ voor je motivatie.”

En juist de motivatie om het beste uit zichzelf te halen en de drive om elke training en wedstrijd de volle honderd procent te geven waren altijd twee belangrijke kwaliteiten van de jonge linkspoot. Het bracht hem zelf tot de jeugdopleiding van JVOZ. Vijf jaar was hij er onderdeel van en mocht zelfs bij Sparta Rotterdam en FC Twente op stage. Tot een overstap kwam het niet, waarna hij terugkeerde bij HVV’24. Als speler bij de JO19 debuteerde hij in het eerste, waarna hij op zijn achttiende basisspeler werd. Tot de luchtweginfectie roet in zijn ontwikkeling gooide. “Als je dan niet voluit kan gaan of soms al na een half uur moet stoppen omdat je een soort van hyperventilatie-aanval krijgt… Je schrikt aanvankelijk enorm, maar gelukkig was het niets levensbedreigends. Een aantal keer was ik op de weg terug en kreeg ik weer een terugval. Je bent dan machteloos en kan niet doen wat je het liefste doet, lekker ongedwongen voetballen. Vanaf de kant moeten toekijken dat begon toch wel te knagen af en toe. En dan met het tweede een half uurtje spelen en helemaal stuk zitten. Zo frustrerend, terwijl mijn conditie en uithoudingsvermogen juist altijd een van mijn belangrijkste kwaliteiten was.”

Regelmatige bezoeken aan de longarts en de sportarts, het aanleren van ademhalingsoefeningen en ga zo maar door. De hele medische molen heeft de economiestudent aan de KUB in Tilburg de afgelopen paar jaar doorlopen. “Maar dankzij die ademhalingsoefeningen heb ik de momenten van hyperventilatie nu onder de knie. Ik bleek totaal verkeerd te ademen en dat gaat nu goed. Zulke technieken en oefeningen helpen me enorm. Het is dit seizoen voor het eerst sinds jaren geweest dat ik de voorbereiding volledig en klachtenvrij heb doorgemaakt. Het feit dat ik nu ‘vol’ kan gaan dat was en is een geweldig gevoel.”

Explosief aanvallend voetbal als lopende linkerverdediger. Het is was Van de Sijpt het allerliefste doet. Opstomen langs de zijkant en de aanvallers achter zich aan laten lopen. Een overwinning op zichzelf en een heerlijk gevoel dat het nu weer gebeurt. “Dat is zeker zo. Het is ook belangrijk voor het spel dat we met HVV’24 willen spelen. Diepgang langs de zijkanten, zowel rechts als links. Dominant zijn aan de bal en daarin een belangrijke schakel zijn. We hebben een gemotiveerde en goede groep. Er is veel concurrentie, ook op mijn positie. Maar ik ga er vol voor om de trainers te overtuigen voor mij te kiezen. Ik heb twee jaar grotendeels gemist. Opgeven was uiteindelijk geen optie. Mijn ouders hebben altijd veel tijd in het voetbal gestoken en me alle kansen geboden. Dus ik ben blij dat ik fit ben. Het weer tijd om het publiek te laten zien wat er bij mij allemaal in zit, want de échte Bodhi heb ik de laatste twee jaar nooit kunnen laten zien.”

Meer artikelen lezen over HVV’24? Klik hier. 
Klik hier voor meer informatie over HVV’24. 

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.