Home Blog Pagina 206

Nieuwerkerk aankleden is een monsterklus

Jolanda van het Kaar fotografeert bij VV Nieuwerkerk zo’n beetje alles wat los en vast zit inclusief het eerste elftal, maar sinds zij verbonden is aan de verenigingsshop is het echt hard werken. Zeker nu de 2300 leden tellende vereniging is overgegaan naar een andere kledingleverancier. “De grootste hoos is gelukkig geweest.’

In de kledingwinkel van Nieuwerkerk staan nog flink wat onuitgepakte dozen. “Is dit van de JO15”, vraagt Jenny Kiontke aan Van het Kaar als zij één van de dozen opent. “Zou goed kunnen”, is het antwoord van haar collega-vrijwilliger.

In de winkel hangt alles netjes bij elkaar. Shirts, trainingstruien, trainingsjassen, tassen, felle keepersshirts, alles is gerangschikt. Overal hangt een kaartje bij wat het is. “We hebben zo veel”, zegt Van het Kaar, “dat dat wel handig is.”

“Die doet het verrassend goed”, wijst ze naar een trainingstrui dat aan een hangertje hangt te pronken. “We twijfelden nog of we die moesten nemen bij de leverancier. Hij is best prijzig. Nou, ze vliegen de deur uit.”

Uiteraard hangt ook het thuisshirt erbij. “Het is mooi rood van kleur”, zegt Van het Kaar. “Ja, mooier dan het vorige shirt. Dat had een oranje gloed als de zon fel scheen. Dit is echt rood. Nieuwerkerk-rood.”

In het kraagje staat het logo en de oprichtingsdatum van de club. “We hebben er nog even aan gedacht om iets iconisch uit Nieuwerkerk mee te nemen. We wonen hier op het laagste punt van Nederland. Wat zet je er dan op? Een tekst met ‘lager kan je niet zakken’, nee, daar hebben we van afgezien.”

Hoewel de winkel een flinke oppervlakte heeft, hangt en ligt hij vol met kleding. “Dit is nog niet alles hoor”, haast Kiontke zich te zeggen.  “We hebben een groot assortiment. Er moet wel wat te kiezen zijn.”

Kiontke, Van het Kaar en de andere medewerkers van de clubshop hebben van het bestuur respijt gekregen. De switch naar een andere kledingleverancier mag twee jaar duren. “In één keer alles, dat is niet te doen”, weet Van het Kaar. “We hebben meer dan tweeduizend leden en honderd teams. Het gaat geleidelijk. Bovendien wil de club mensen niet op extra kosten jagen. Als je net een setje hebt gekocht van de andere leverancier zou je nu meteen weer verplicht worden om een nieuw setje te kopen.”

Het eerste elftal loopt inmiddels in het nieuwe tenue. Daarnaast zijn Van het Kaar en consorten vooral druk met teamkleding. “Er zijn veel teams met nieuwe sponsors en die willen uiteraard allemaal de nieuwe kleding. Maar dat betekent wel dat een heel team moet passen. Dat is best een gedoe. En we hebben nogal wat teams met een nieuwe sponsor.” Van het Kaar stelt echter dat de grootste drukte voorbij is. “Het is nog wachten op sommige bestellingen. Vanwege de overstap naar de nieuwe kledingleverancier is onze winkel nu geopend op woensdagavond en op zaterdagmorgen. Daar is het een tijdje heel druk geweest, maar die drukte is nu ook aan het afnemen.”

Klik op VV Nieuwerkerk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Nieuwerkerk voor meer informatie over de club.

Bij Schijf voelen ze zich geen underdog

Met een vijfde plaats en bijna ook nog nacompetitie, draaide Schijf andermaal een goed seizoen. Tot verrassing van velen, maar niet voor de ploeg zelf, volgens Gilles Goorden. De aanvaller van de derdeklasser zag het, net als veel van zijn teamgenoten, eigenlijk wel aankomen. “We worden altijd een beetje onderschat.”

En dus keken ze er bij Schijf, allesbehalve raar van op. “Anderen misschien wel, maar wij hadden eigenlijk wel verwacht, dat we het zo goed zouden doen. Het jaar daarvoor deden we dat namelijk ook.” Hoe dat komt? “We zijn echt een team, blijven er vol voor gaan. Soms misschien door de lange bal te hanteren en duels te winnen, maar daar hebben we het genoeg ploegen moeilijk mee gemaakt.”

Balgevoel

Toch is dat een speelwijze, die niet helemaal bij de twintigjarige Goorden past. Als spits. “Weinig goals voor, ook weinig goals tegen. Meestal stonden we vrij verdedigend. Dat is voor mij als spits natuurlijk niet ideaal, als de bal maar weinig voorin komt.” En dus willen ze het bij Schijf dit seizoen toch net een beetje anders aan gaan pakken. “Met vier verdedigers achterin, konden we aanvallend iets meer klaarspelen, merkten we. Dat gaan we nu verder proberen!” Toch is de ietwat behoudendere speelstijl, niet de enige reden van het beperkte ‘balbezit’ van Goorden. “Ik heb de eerste helft van het seizoen gemist, toen zat ik voor mijn studie in Canada. Dat was super en echt genieten, maar natuurlijk niet handig als je net een nieuwe trainer (Aytaç Akkaya) hebt.” En dat niet alleen, lacht de student Sportkunde. “Mijn balgevoel was volledig weg!” Dat de teller voor de spits uiteindelijk stopte bij drie doelpunten, was dan ook niet zo gek. Al is hij daar naar eigen zeggen, niet al te veel mee bezig. “Gewoon lekker spelen én veel minuten maken.” Die kans is dit seizoen, door het vertrek van concurrent Dennis van Nijnatten, in ieder geval een stuk groter geworden. “Een aantal smaakmakers zijn weg, dat weten we ook wel. Toch moeten we in onszelf blijven geloven, dat is juist onze kracht. Intensiteit leveren en voetballend verbeteren.” Welke doelstelling hoort daarbij? “In ieder geval handhaven en dan kijken naar meer.”

Uitgedund

Met de club waar Goorden speelt, sinds hij kan zwemmen. “Ik moest van mijn ouders eerst mijn zwemdiploma A en B halen, daarna mocht ik pas op voetbal. Dus toen ik die had, ben ik meteen gegaan! Een jaar of zeven, was ik.” Meer dan lang genoeg natuurlijk, om zich inmiddels helemaal thuis te voelen. “We komen allemaal uit het dorp zelf, dat vind ik fijn. Daardoor kan je het ook goed met iedereen vinden én blijft het team lang bij elkaar.” Toch is het nu even wennen, vertelt hij. “Er is een andere dynamiek in het team. Dat is logisch als er bepaalde jongens weggaan. Misschien dat we daardoor in het begin wat punten laten liggen.” Aan hem de taak, om dat te voorkomen. “Ik moet het hebben van hard werken en op de juiste plek staan. Dat past wel bij Schijf, normaal gesproken. In het veld ben ik veel bezig met waar de ruimte is. Een redelijk schot, maar niet heel technisch.” Genoeg ruimte voor verbetering nog dus. “Hier krijg je ook de tijd én de kans, om verder te ontwikkelen. Geen al te hoge druk, fouten maken mag en de sfeer is fijn.” Al maakt Goorden zich stiekem, misschien wel een beetje zorgen. “Er is weinig doorstroming vanuit de eigen jeugd, er gaan nu eigenlijk vooral spelers af. Daardoor is de groep flink uitgedund. Dat zal misschien nog wel een puntje worden.” Aan zijn liefde voor de club, zal het in ieder geval niet liggen. “Ik ga nooit weg bij Schijf!” Ook niet als er een andere aanbieding komt? “Als die ooit komt, zal het eerder van een lager elftal zijn. Ik ken mijn kwaliteiten.”

Klik op RKVV Schijf voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RKVV Schijf voor meer informatie over de club.

Jeugdtak VV Capelle werkt op volle kracht

0

De jeugdafdeling van VV Capelle staat in volle bloei. Illustratief is de groei van dit seizoen, met weer vijf extra teams. “Het geeft iedereen een boost”, aldus jeugdvoorzitter Hester Lugten.

De groei van de jeugdtak heeft zeker ook te maken met de activiteiten die de club voor de voetballende jeugd organiseren. Waar in de week van de herfstvakantie het voetballen bij veel clubs op een laag pitje staat, bruist het op zaterdag op sportpark ’t Slot van de bedrijvigheid. Het lichtjestoernooi van Capelle zorgt voor veel sfeer en voetbalplezier bij de jeugd tot 13 jaar. Dat het regent mag de pret niet drukken. “Dit zijn de leuke extraatjes”, zegt Hester Lugten. “We hebben eten, drinken en iedereen heeft het naar zijn zin.”

De jeugdafdeling van Capelle werkt al een tijdje op volle kracht. De Capelse jeugd kan sinds een paar nog makkelijker de weg naar sportpark ’t Slot als daarvoor. “Vorig seizoen zijn we al gegroeid met vijf teams en ook dit seizoen hebben we weer vijf teams meer ingeschreven voor de competitie”, zegt Lugten. “En voor de volgende fase komt er ook weer een team bij. Er komen elke week weer nieuwe kinderen bij.”

Lugten nam een tijdje geleden de rol van jeugdvoorzitter over van Jan-Willem Kisjes, die voorzitter is geworden van het hoofdbestuur. “Ik zat al in de jeugdcommissie”, vertelt ze. “Ik was secretaris. Mijn kinderen voetballen op de club en ik vind het dan heel normaal dat je je inzet voor de vereniging.”

“De groei is natuurlijk heel leuk en daar zijn we ook heel trots op”’, vervolgt Lugten. “Maar het betekent gelijkertijd ook dat er meer trainers en leiders nodig zijn. Ook het kader moet meegroeien. Vrijwilligers liggen niet op straat, dus moet je actief werven. Niet iedere ouder heeft een voetbalachtergrond en is op de hoogte van hoe een vereniging functioneert. En ook niet elke ouder heeft zeeën van tijd. Dus om het voor die groep makkelijker te maken proberen we de vrijwilligerstaken op te delen. Als je mensen vraagt of ze in een jeugdbestuur willen zitten, houden ze de boot vaak af, uit angst voor grote verplichtingen. Maar voor andere, kleinere taken zijn ouders vaak wel te porren. Zoals bij het lichtjestoernooi in de organisatie of achter de barbecue. We hebben daarom ook wat nieuwe commissies opgericht, zoals een activiteitencommissie en toernooicommissie.”

Op voetbalgebied zorgen de twee hjo’s (hoofd jeugd opleiding) voor de nodige steun en feedback van de trainers. “Zoals bij elke vereniging hebben wij een groep vrijwilligers die veel tijd steken in de club en dat vol liefde doen. Ze zijn onze ruggengraat en dat beseffen we heel goed.”

Het sportpark is inmiddels aardig volgelopen. De drie kunstgrasvelden worden nagenoeg iedere dag gebruikt voor de trainingen. “Keerzijde van die groei is dat langzaam maar zeker tegen een ruimteprobleem gaan oplopen. Ja, het eerste veld zou nog kunstgras kunnen worden, maar dat is een discussie die ze vooral in het bestuur moeten voeren. Voorlopig kunnen we iedereen nog kwijt.”

Opvallend is ook de groei van het aantal meisjesteams. “We hebben er nu zes, in de onder 10, onder 15 en onder 17. Je wilt als club graag stabiliteit en altijd meer”, zegt Lugten. “Het zou natuurlijk leuk zijn als dat op den duur uitmondt in een vrouwenelftal.”

Klik op vv Capelle voor meer artikelen over de club.
Klik op vv Capelle voor meer informatie over de club.

Vooruitblik derby Sprang-Capelle: N.E.O’25 – SV Capelle

Aankomende zaterdag staat de derby van Sprang-Capelle op het programma. De twee ploegen komen momenteel uit in de 4e klasse F. N.E.O’25, de ploeg van trainer Marcel van Helmond degradeerde vorig jaar, maar pakte afgelopen week de eerste periodetitel. Dit weekend zal SV Capelle, de huidige nummer zes, de feeststemming bij hun rivaal willen doorbreken. Collega’s buiten het veld, maar rivalen binnen het veld, Ferry Caron en Robin Rosenbrand blikken vooruit op de derby.

De 5-1 overwinning van N.E.O’25 afgelopen seizoen was ongetwijfeld een bittere pil voor SV Capelle en zijn supporters. Deze nederlaag was niet alleen een sportieve teleurstelling, maar het vestigde ook een ongewenst record als één van de grootste verliespartijen in de onderlinge duels met N.E.O.

HISTORISCHE UITSLAGEN

In het afgelopen decenium hebben de twee rivalen uit Sprang en Capelle elkaar negen keer eerder ontmoet. Het grootste deel van deze wedstrijden eindigde de duels onbeslist. Over doelpunten hoef je dan weer niet te klagen in de onderlinge wedstrijden. Het gemiddelde doelpuntenaantal per wedstrijd staat momenteel namelijk op vier doelpunten per wedstrijd.

VOORBESCHOUWING

Allebei de clubs zullen deze keer geen genoegen nemen met een gelijkspel. N.E.O’25 uit Sprang wil bovenaan in de klasse blijven staan en de ploeg van trainer Erwin Verheij heeft de punten hard nodig om aansluiting bovenaan in de competitie te vinden. De laatstgenoemde ploeg staat vier punten achter op de koploper. Dit zorgt voor een extra lading op de derby. ‘’In deze wedstrijden lopen de emoties weer hoog op. Niemand wil deze pot verliezen, aldus Ferry Caron, de huidige aanvoerder van de formatie uit Capelle.

Ondanks dat de emoties hoog oplopen tijdens deze derby’s kunnen de meeste het buiten elkaar wel goed met elkaar vinden. ‘’Bij N.E.O’25 spelen ook veel vrienden en bekenden, hier wil je uiteraard extra graag van winnen, maar buiten de wedstrijd zijn wij geen vijanden meer en kunnen wij gezellig een drankje doen.’’

Robin Rosenbrand van N.E.O’25 is geen onbekende op het andere sportpark. Rosenbrand zijn vader komt van SV Capelle en kwam daar dus regelmatig kijken, maar zelf vertegenwoordigt hij al zijn hele leven de club uit Sprang.  Er lopen hier ook veel bekende voor hem. Één daarvan is de aanvoerder van de club uit Capelle, Caron. Binnen de lijnen zijn het de grootste rivalen, maar naast het veld werken zij dagelijks samen. ‘’Op het werk lopen meerdere gasten van N.E.O’25, wanneer Ferry verliest, moet die dit nog wel heel lang aanhoren’’, aldus Rosenbrand.

N.E.O’25 wil zich niet aan gaan passen aan het spel van SV Capelle en zich helemaal focussen op hun eigen kwaliteiten. Rosenbrand zegt hier het volgende over: ‘’Wij willen ons nooit aanpassen aan een tegenstander. Wij kennen hun sterke en zwakke punten, maar we gaan ons eigen spel spelen. Kwalitatief hebben wij goede spelers en mogen dingen van elkaar verwachten.’’

VOORSPELLING

Rosenbrand wil de goede reeks die ze momenteel hebben, hervatten met een overwinning op de ploeg uit Capelle. ‘’De laatste ontmoeting hebben wij overtuigend gewonnen. Zij zullen zich dus willen revancheren. Natuurlijk gaan wij voor de winst met onze kwaliteiten en willen wij onze ongeslagen reeks voortzetten.’’ Kijkend naar de ranglijst in de 4e klasse F is de ploeg van Rosenbrand uit Sprang de favoriet. ‘’Alleen het blijven derby’s en die zijn vaak vrij onvoorspelbaar.’’

Ook de aanvoerder van SV Capelle wil zijn vingers niet branden aan een voorspelling. Toch hebben zij er deze week alles aan gedaan om zich maximaal voor te bereiden. ‘’We gaan zaterdag alles geven om N.E.O’25 te verslaan. We moeten vanaf minuut 1 scherp en agressief beginnen om indruk te maken, maar we moeten wel ons koppie erbij houden. Iedereen is er klaar voor en heeft er zin in. We gaan het zaterdag zien.’’

Bron foto: Anna van Leuveren-Pattipeilohy

Klik op NEO’25 voor de laatste artikelen over de club.

Klik op NEO’25 voor meer informatie over de club.

Klik op SV Capelle voor de laatste artikelen over de club.

Klik op SV Capelle voor meer informatie over de club.

Seolto, mede dankzij Danny Kieboom, eerste amateurclub met belijningsrobot

0

Steeds meer dingen in het dagelijks leven gaan automatisch. Iets om bang voor te zijn? Wat Seolto betreft niet. De voetbalvereniging uit Zevenbergen maakt sinds dit seizoen als eerste amateurclub in Nederland gebruik van een robot die lijnen kan trekken. “In een half uurtje, is alles gedaan”, vertelt Danny Kieboom.

Dat Kieboom bij het aanschaffen en installeren van een belijningsrobot betrokken is geraakt, behoeft in eerste instantie de nodige uitleg. Die geeft de 37-jarige inwoner van Zevenbergen dan ook graag. “Ik heb jaren geleden bij TPO gevoetbald en ben toen op mijn 21ste hier naartoe verhuisd. Vier jaar later speelde ik in het eerste.” Toch duurde dat niet lang voor de verdedigende middenvelder. “Een paar jaartjes maar, daarna raakte ik zwaar geblesseerd. Gescheurde achillespees en later nog een gebroken enkel.”

Probleem

Kieboom verdween een beetje uit beeld, tot in 2018 zijn kinderen begonnen met voetballen. “Ik kwam weer terug en ben ook meteen vrijwilligerstaken gaan doen. En een seizoen later, ben ik bij het zesde gaan spelen. Daar zit ik nog steeds.” Tot groot genoegen. “Het voelt als thuis, dat is voor mij de reden dat ik het zó naar mijn zin heb. Het familiegevoel en iedereen is betrokken.” Hijzelf dus ook. “Sinds 2019 doe ik, als lid van het bestuur, het facilitaire gedeelte. Onderhoud van het terrein, de kleedkamers, maar vooral het pand.” Een bewuste keuze. “Je merkt dat het qua vrijwilligers lastig is, dus het is maatschappelijk belangrijk om betrokken te zijn. Daarom hebben we ook die belijningsrobot aangeschaft. Daar was niemand meer voor te vinden…” Precies op dat punt, liepen ze bij Seolto dus tegen een probleem aan. Wie moet de lijnen gaan trekken? “Toen ben ik eind vorig seizoen samen met Marc Pellen op zoek gegaan naar alternatieven. Zodat we konden belijnen, zonder al te veel arbeid. Onze ‘oudere mannen’ konden het fysiek niet meer aan.” Het tweetal benaderde vervolgens een aantal partijen, liet ze een demo geven en raakte onder de indruk. “Ik was zo’n robot al een paar keer tegengekomen bij onze voetballeverancier, dus eigenlijk was het puur toeval. We zijn ook de eerste amateurclub in Nederland die er één heeft.” Vooral in Amerika, is de populariteit groot, vertelt Kieboom. “Met name voor American football. Een paar profclubs hebben het hier ook, maar ze willen gaan uitbreiden.”

Programmeren

Mooie theorie, hoe werkt het in de praktijk? “Die robot heeft een GPS-systeem. Je zet hem op een vaste plaats naast het veld en met een tablet, rijd je hem zo het gras op. Een kan met verf erin, veld selecteren en op start drukken. De rest gaat allemaal automatisch.” Als alles vooraf goed is ingesteld, lacht Kieboom. “Eenmalig moet je alles programmeren, met Google Maps, zodat je het veld kunt selecteren.” Een kind kan de was doen. “Een gewoon veld, duurt een half uurtje. Normaal waren die mannen anderhalf uur bezig. In een uurtje of twee, is nu het hele sportpark gedaan.” De gehuurde robot, want kopen is te duur, doet dus uitstekend zijn werk. “Eerst hadden we twee mensen nodig, moest je een touwtje spannen, karretje erachter. Dit is een stuk sneller, nauwkeuriger én netter. Die robot is tot op twee centimeter nauwkeurig!” Eén ding is duidelijk, Kieboom is maar wat blij met zijn apparaat. “We belijnen nu één keer per week. Met veel regen en snelgroeiend gras, is dat ook wel echt nodig. Bij koudere temperaturen is dat minder.” En ook Rinus en Jos van de onderhoudsploeg, zijn tevreden. “Die willen er natuurlijk ook mee werken! Fysiek is dat een stuk minder zwaar voor ze.” Naast de robot, die ze bij Seolto sinds het begin van dit seizoen dus intensief gebruiken, hebben ze tot slot nog een in het oog springende gadget bij de club. “Vorig jaar hebben we een nieuw scorebord gekregen, ook dat is weer een leuk extraatje. Komend seizoen gaan we daarom bij alle teams op het hoofdveld, gifjes en opstellingen gebruiken!”

Klik op Seolto voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Seolto voor meer informatie over de club.

‘Liever op de club, dan achter de geraniums’ aldus André Mol

0

Hij is vrijwel iedere morgen op de club, zorgt dat alles op het sportpark er netjes uitziet en geniet het meeste van de onderlinge gezelligheid. Want dat André Mol nergens liever is dan bij Rood Wit, maakt de terreinknecht al snel duidelijk. “Moet ik dan thuis gaan zitten achter de geraniums? Dat is niks voor mij!”

Kleedkamers schoonmaken, snoeiwerk verrichten of de velden belijnen. Noem het maar op, of de 74-jarige Mol doet het. Al doet de vrijwilliger het zeker niet alleen, benadrukt hij. “Lijnen trekken doe ik altijd met Anthony den Ouden. En onze volledige onderhoudsgroep bestaat uit een vrijwilliger of acht. Drie zijn er bijna iedere ochtend, de rest komt op maandag, woensdag en vrijdag.” Zelf is hij over het algemeen dus dagelijks te vinden op sportpark De Gagelrijzen. “Ik ben het liefste elke morgen op de club. Lekker bezig zijn, sociale contacten. Kom je nog eens jongens van het bestuur tegen.”

Lijnen trekken

Inmiddels dus als vrijwilliger. Nadat Mol jarenlang zelf actief was als voetballer. Natuurlijk bij Rood Wit. “Vanaf het begin van de jaren 90, tot mijn 35ste heb ik gevoetbald. Niet echt in het eerste. We zijn toen een zaterdagelftal voor de senioren begonnen.” Een mooie tijd, herinnert hij zich. “Dat was hartstikke gezellig! Volgens mij hadden we toen tien seniorenteams.” Zelf speelde Mol als laatste man. “Ouderwets, gewoon verdedigen.” Nadat de inwoner van Sint Willebrord eenmaal gestopt was, begon hij zich in te zetten als terreinknecht van de club. “We zijn nu volop bezig met borden schoonmaken. Soms doen we metselen, bijvoorbeeld bij de tribune.” Maar voor hem misschien wel het belangrijkste: lijnen trekken. “Als je daar waardering voor krijgt, is dat toch wel het leukste. Want als ze niet recht zijn, krijg je het ook wel te horen hoor!” Een nog niet zo gemakkelijke klus, vertelt hij. “We doen het altijd met zijn tweeën, Anthony en ik. Lijntje spannen en dan lopen. Op woensdag beginnen we, twee velden per ochtend. In totaal zijn het er vier of vijf. Soms doen we zelfs de trainingsvelden!”

Blijven doen

Onder leiding van kantinebeheerder Toon de Jong, een dankbare taak. “Als club moet je natuurlijk ook blij zijn, dat je al die vrijwilligers hebt.” Vrijwilligers die zich bij Rood Wit onder meer bezighouden met de reclameborden. “De omgeving van de velden is in al die jaren wel veranderd, er zijn heel wat borden bij gekomen. Daar maken wij dan de stellingen voor, om ze in op te hangen.” Sowieso heeft Mol de club natuurlijk wel zien veranderen. “Toen ik begon, liepen hier echt ‘grote voetballers’. Tegenwoordig doen we het vooral met eigen jongens, waardoor de prestaties iets minder zijn geworden. Dat is logisch. Het is wat minder prestatiegericht.” Toch staan ze, ook bij Rood Wit, allesbehalve stil. “In de wandelgangen hoorde ik dat ze bezig zijn met zonnepanelen. Als het goed is, maken wij dat straks nog mee!” Want aan stoppen, denkt Mol voorlopig niet. “Ik doe het graag én heb het naar mijn zin. Dus ik hoop dit nog lang te doen. Als het zo blijft, dan gaat het.” Zijn fiets, waarmee hij dagelijks naar de club komt, staat de komende tijd dan ook gewoon weer voor hem klaar. “De velden komen ze maaien, de rest doen we zelf. Rollen, bladeren opruimen, noem maar op. Ons werk hebben we wel hoor!”

Klik op Rood-Wit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Rood-Wit voor meer informatie over de club.

SC Excelsior heeft met Joris de Caluwé oog voor korte en lange termijn

Joris de Caluwé trad in januari aan als nieuwe voorzitter van Sportclub Excelsior. In zijn nieuwe functie hoeft de ondernemer zich niet te vervelen, want zijn club staat voor allerlei uitdagingen.

De Caluwé is de opvolger van Cock van Zanten, die jarenlang de amateurtak van de Rotterdamse club leidde en ook erevoorzitter is. “Cock heeft enorme verdiensten voor de vereniging gehad”, zegt de nieuwe preses. “Ik ken hem goed, want ik heb zeven jaar in het bestuur met hem gezeten. Ik was bestuurslid commerciële zaken.”

Toen De Caluwé de vraag kreeg of hij de voorzittershamer van Van Zanten wilde overnemen, zei hij niet meteen ja. “Ik wist niet of het voorzitterschap te combineren met mijn bedrijf. Ik dacht dat ik meer tijd zou kwijt zijn als ik voorzitter zou worden, maar dat valt mee. Het is prima samen met elkaar te doen.”

“Het was, denk ik, ook een voordeel dat ik wist wat er speelt bij de club. Ik had geen inwerkperiode nodig.”

Volgens De Caluwé draait Excelsior redelijk ansich. “We hebben alleen een gelitimeerde groei. We zijn in feite met ons complex gevangen op Woudestein. Een veld erbij is niet mogelijk. Daarom zitten we nu met het huidige ledenaantal echt aan onze top. Ik weet zeker dat als we er één of twee velden erbij zouden krijgen, dat we in no-time flink zouden groeien.” Daar is dus geen sprake van. Met het huidige aantal leden is het al moeilijk genoeg. Het is elk seizoen weer puzzelen met de trainingen en de wedstrijden. Onze laatste wedstrijden op zaterdag beginnen om vijf uur en soms zelfs  pas om half zeven.”

Ontwikkelingen in de nabijheid, op Woudestein zelf, zorgen er daarentegen voor dat de druk op het complex van Excelsior eerder groter wordt dan minder. “Allereerst zullen de profs straks in het stadion na volgend seizoen gras krijgen. Dat betekent voor ons dat we niet meer kunnen uitwijken, wat nu wel gebeurt.” Daarnaast zijn er de plannen voor de uitbreiding van het stadion, naar een capaciteit van 6500/7000 toeschouwers. Die uitbreiding heeft ook consequenties voor de sportclub. “We zullen in dat geval een kwart veld kwijtraken. Daar staat tegenover dat we volgend jaar een nieuw kunstgrasveld krijgen.”

Het zijn ontwikkelingen die door De Caluwé en zijn bestuur goed in de gaten worden gehouden. Maar het is volgens de voorzitter ook tijd om te kijken naar de huidige opstallen, die volgens hem aan vervanging toe zijn. “We hebben een x-aantal jaren geleden vier nieuwe kleedkamers bijgebouwd, maar voor de rest is ons clubgebouw niet meer van deze tijd. Er moet eigenlijk een nieuw gebouw komen te staan. We kijken daarbii ook naar de gemeente welke rol zij daarin kunnen spelen. Een nieuw gebouw neerzetten is voor ons niet te doen. We zijn nu eigenaar van de opstallen en met ons valt te praten over een huurconstructie.”

Het past bij een club in beweging, volgens De Caluwé die ook de uitdagingen op korte termijn benoemt. “Als bestuur ben je niet alleen bezig met de grote ontwikkelingen, maar ook met het vinden van genoeg scheidsrechters voor zaterdag. We zien een afname van scheidsrechters. Een voetbalvereniging weerspiegelt de samenleving. Minder vrijwilligers, stijging energiekosten. Die problemen proberen we zo goed mogelijk het hoofd te bieden.”

Excelsior heeft zelf al een aantal seizoenen geen eerste elftal meer dan in de standaardcompetitie uitkomt. “Dat is voor ons niet per se een must”, reageert De Caluwé. “We hebben nu drie JO23-teams waarvan het eerste team in de vierde divisie uitkomt. Ik kan me voorstellen dat als er een groep doorstroomt dat het de basis van een nieuw eerst gaan vormen. Dat is wat ons betreft ook de enige manier waarop het kan. We zien geen heil in hoe het de afgelopen jaren ging toen we nog een eerste team hadden met elf, twaalf spelers van buitenaf.”

Klik op Sportclub Excelsior voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Sportclub Excelsior voor meer informatie over de club.

Sportpedagoog aan de slag bij S.V. Walcheren

0

Per direct heeft S.V. Walcheren de beschikking over een eigen sportpedagoog in de persoon van Cynthia Dijker. Cynthia gaat in de onderbouw spelers, trainers en coaches op pedagogisch vlak begeleiden en adviseren voor minimaal 6 uur per week. Naast haar werk bij trainers, spelers en coaches adviseert de sportpedagoog ook de commissies en het bestuur van S.V. Walcheren. Om zo te komen tot een meer positieve sportcultuur binnen de club.

S.V. Walcheren heeft voor deze inzet een plan geschreven om aanspraak te maken op financiële middelen uit het Nationaal Sportakkoord. Dit plan is goedgekeurd en zo kan de pilot tot en met februari van start gaan. Bij een positieve evaluatie kan de sportpedagoog tot en met einde seizoen ingezet worden en mogelijk ook bij andere Vlissingse (sport) verenigingen.

De club hecht veel waarde aan het creëren van een positief en veilig sportklimaat binnen de vereniging. De laatste jaren wordt hier steeds meer op ingezet, mede door het opstellen van gedragscodes en gedragsregels, aanvragen van VOG’s voor onze vrijwilligers, sanctiebeleid en de inzet van twee vertrouwenscontactpersonen. Een veilig sportklimaat is volgens S.V. Walcheren een plek waar sprake is van sociale veiligheid, waar iedereen onbezorgd en met plezier kan sporten en waar oog is voor sportieve- en sociale ontwikkeling.

Als vereniging merkt Walcheren dat er meer nodig is op dit thema en daarom is het voor hen noodzakelijk dat ze een volgende stap nemen; de inzet van de sportpedagoog. In plaats van reactief te werk gaan, willen zij met de inzet van de sportpedagoog aan de voorkant situaties voorkomen door te observeren, signaleren en door het gesprek aan te gaan.

Inzet van de sportpedagoog

De sportpedagoog van S.V. Walcheren is meerdere dagen fysiek aanwezig op de vereniging om bij te dragen aan het kansrijk, veilig en gezond laten opgroeien van onze jeugdleden. De sportpedagoog helpt trainers om opgroei- en opvoedproblematieken te herkennen en bespreekbaar te maken.

Sommige problemen kunnen binnen de vereniging worden opgelost en voor andere problemen kan, in overleg met ouders, ook extra expertise worden ingezet. De pedagoog op de club is voor vrijwilligers een vertrouwd gezicht als zij vragen hebben over afwijkend gedrag in de groep of zich zelfs zorgen maken over een jeugdlid.

De pedagoog kan ouders of de club in contact brengen met lokale opvoed- en opgroeiorganisaties en welzijnspartijen. Ook kan zij de club adviseren over passende, landelijke ondersteuning vanuit het ministerie van VWS, NOC*NSF, Academie voor Sportkader en sportbonden, daarnaast heeft de pedagoog goede contacten met Centrum Veilige Sport en Veilig Thuis.

Klik op SV Walcheren voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Walcheren voor meer informatie over de club.

Jan van Maurik is meer dan normale fan

De ene week staat hij langs de lijn bij SPV’81, de andere week volgt hij de verrichtingen van de hoofdmacht van derdeklasser Schoonhoven. Jan van Maurik verliest zijn voetballende zoons Walter en Lex geen moment uit het oog. “Ik geniet er volop van.”

Van Maurik is echter meer dan een normale voetbalvader en -supporter. Zijn mobiele telefoon blijft niet ongebruikt in zijn zak, hij stuurt er berichten en filmpjes van wedstrijden mee de wereld in. “Ik wil nog wel eens wat op mijn eigen Youtube-kanaal zetten. Korte momenten, doelpunten. Dat vinden die jongens van Schoonhoven en SPV leuk.”

Hij begon ooit bewapend met een klein cameraatje wat beelden te maken van de wedstrijden van zijn zoons Walter en Lex, die gewaardeerde krachten zijn in de eerste elftallen van Schoonhoven en SPV’81. Die camera is een tijd geleden al ingeruild voor een handige mobiele telefoon. “Ik zet ook wel eens wat op Twitter”, zegt Van Maurik. “Het scoreverloop bijvoorbeeld. Maar bij Schoonhoven doet René Zuurmond, de assistent-trainer, dat al vaak. Ik ben niet de officiële clubman ervoor.”

“Ik ben meestal met een vaste maat en dan gaan we altijd bij het vijandelijke doel staan. Niet achter de goal, maar in de buurt van de zijlijn. Kunnen we én de grensrechter van de tegenpartij in de gaten houden en hebben we mooi zicht op het doel.”

Zijn filmpje van een niet geteld doelpunt een paar jaar geleden van Schoonhoven tegen Alblasserdam deed stof opwaaien. “Die bal was duidelijk over de lijn”, zegt de 55-jarige Polsbroeker. “De grensrechter, van Albasserdam dus, zei van niet en de scheidsrechter nam dat advies over. Nou, ik had de actie volledig in beeld en als ik de beelden stilzette, kon je duidelijk zien dat de bal de doellijn was gepasseerd. In de rust heb ik dat de scheidsrechter laten zien. Die kon er natuurlijk niks mis meer mee, maar ik heb de beelden later wel op Youtube gezet met de tekst dat er een zuivere goal van Schoonhoven tegen Alblasserdam was afgekeurd.”

Dat hij én SPV én Schoonhoven support, komt door zijn zoons. “Walter heeft als eerste de overstap van SPV naar Schoonhoven gemaakt. Hij was eerstejaars C. Bij SPV had je maar één team per leeftijdscategorie en het verschil tussen de beste en slechtste speler was daardoor erg groot. Bij Schoonhoven is hij meteen in een selectieteam gekomen. Lex heeft een paar jaar later de overstap gemaakt.”

Waar Walter nog steeds het blauw-witte shirt om de schouders draagt, speelt Lex inmiddels weer in het groen en wit van SPV. “Hij werkt op onregelmatige basis en dat is lastig als je in de selectie bij Schoonhoven speelt. Bij SPV is dat wat makkelijker.”

“Walter is technisch sterk, Lex is echt een karakterspeler”, probeert hij het spel van zijn zoons te typeren. “Bij Schoonhoven speelt Walter of rechts- of linksbuiten. Hij is links. Ik zie hem zelf het liefst op tien.”

“Lex speelde bij SPV altijd voorin, maar hij is een linie gezakt. Daar krijgt hij wat meer ballen. Hij kan daar goed uit de voeten. Hij heeft een prima pass in de benen en kan zijn momenten uitkiezen om ook voor de goal te komen.”

“De ene week ben ik bij Schoonhoven, de andere week bij SPV. Ik kijk echt naar de wedstrijden. Ik kom zelf uit de Albasserdam, uit Hoogblokland. Ik vind het extra leuk als Schoonhoven tegen een club uit de Alblasserwaard speelt. In Zuid is de sfeer en entourage sowieso beter. In Rotterdam is de beleving minder.”

Zijn vurige wens is dat zijn twee zoons ooit nog met elkaar in een eerste elftal spelen. “Ik heb geen idee of dat ooit gaat gebeuren. Misschien bij SPV, geen idee.”

Klik op VV Schoonhoven voor meer artikelen over de club.
Klik op VV Schoonhoven voor meer informatie over de club.

Bij Perkouw onder 9 is het dribbelen en nog eens dribbelen

0

FC Perkouw is al blij om jaarlijks een onder 9 te hebben. Dit seizoen bestaat het team voornamelijk uit meisjes, maar die staan in het veld wel hun mannetje. En dribbelen kunnen ze.

De oefenwedstrijd tegen het Goudse DONK is net begonnen en trainer Jos Pleune heeft het aan de zijlijn druk met het geven van instructies aan zijn spelers in het veld. “Goed zo, Winter”, roept hij als één van de twee jongens in het team de bal in de verdediging verovert en de voorwaartsen in stelling brengt. Mede-trainer Amon Massi heeft zich opgesteld achter het doel waar hij keepster Lotte aanwijzigingen geeft.

“Het is dit seizoen voor het eerst dat we tegen een compleet ander meisjesteam spelen”, zegt Pleune. “Onze meiden zijn als ze tegen jongens spelen wat bescheiden. Vandaag durven ze wat meer, heb ik het idee.”

Dribbelen is het devies van Pleune en Massi. Om dat kracht bij te zetten herhaalt Pleune het woord regelmatig. “Dribbelen, dribbelen, dribbelen”, roept hij Melana toe wanneer ze de bal aan ede voet heeft. Vaak wordt het advies opgevolgd. Tegenstander DONK heeft de handen vol aan het Berkenwoudense gedribbel, maar komt door een zeldzame tegenstoot wel op voorsprong. De Perkouw-ploeg laat het er niet bij zitten. Nog voor rust maakt Melana verdiend gelijk.

In de rust wordt er limonade en vertrouwen getankt want volgens de trainers wordt er goed samengespeeld. Perkouw krijgt in de tweede helft de overhand en Lotte, die voor rust nog op doel stond, maakt snel twee doelpunten a vochter elkaar. Tatum legt de eindstand vast op 4-1. Het is voor Perkouw de eerste overwinning van het seizoen. “We proberen te stimuleren dat ze zelf acties maken”, zegt Pleune. “Je ziet dat dat steeds berer gaat.”

In de eerste fase van de competitie werd één keer gelijkgespeeld. “De andere wedstrijden verloren we nipt, daarin zag je dat jongens net wat gehaaider waren dan wij.” Dat het team bestaat uit negen meisjes is opvallend, maar berust meer op toeval, denkt Pleune. “De meeste meiden zitten bij elkaar in de klas. Normaal gesproken zitten er ook wel één of twee meisjes bij ons in een team, maar dat is dit keer andersom.”

Klik op FC Perkouw voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Perkouw voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.