Home Blog Pagina 162

‘Het zou een teleurstelling zijn als het niet lukt bij De Jonge Spartaan’

Met een periode op zak, kan De Jonge Spartaan zich vol vertrouwen opmaken voor het restant van het seizoen. Toch is er voor verdediger Juul Peeman en zijn teamgenoten, geen enkele reden om gas terug te nemen. Want de lat, die ligt hoog. “Onze ambitie is om naar die tweede klasse te gaan.”

En dus kun je dan maar beter goed aan het seizoen beginnen. Precies wat ze bij De Jonge Spartaan de afgelopen maanden hebben gedaan. Het leverde de formatie van Wim Nieuwland de eerste periode op. “Vorig jaar hebben we die nacompetitie ook gehaald, toen is promoveren jammer genoeg net niet gelukt.” Zaak om daar iets aan te doen. “We hebben voor de winterstop wel wat wisselvallige wedstrijden gespeeld, vooral door blessures. Gelukkig kunnen we dat met een brede selectie redelijk opvangen, dus hopelijk gaan we écht meedoen voor de top. Daar hebben we voldoende kwaliteit voor.”

Waarheid

Toch kan het, met een vierde plaats, nog wel wat beter. “We krijgen veel kansen, nu moeten we ook meer gaan scoren. Wedstrijden leren killen. Ook om het onszelf makkelijker te maken.” Met de club waar Peeman inmiddels niet meer weg te denken is. “Ik zit al heel mijn leven bij De Jonge Spartaan. Was vrij jong toen ik begon bij de Kabouters. Daarna heb ik alle jeugdteams doorlopen en ben ik doorgestroomd naar de senioren.” En niet alleen, vertelt hij. “Heel de jeugd heb ik met jongens gevoetbald, waar ik nu ook mee speel. Het is echt een vriendenteam. Met jongens waar je naast de voetbal ook mee omgaat.”

Via het tweede elftal, groeide Peeman uiteindelijk uit tot een vaste waarde bij het eerste. “Alles is bij ons top geregeld! Tegenstanders die hier komen voetballen, zeggen ook altijd dat we een geweldig complex hebben. Onze velden liggen er altijd top bij.” Aan de randvoorwaarden zal het dus niet liggen, weet de verdediger. “De voorgaande jaren durfden we minder tegen elkaar te zeggen, juist omdat we ‘maten’ zijn. Nu durven we steeds vaker de waarheid te vertellen. Dat proberen we er wel in te krijgen. We willen presteren, dan moet dat ook.” Met hem centraal achterin. “Mijn taak is om de spits uit te schakelen. Een harde werker en sterk in de duels. Meevoetballend kan ik nog wel stappen maken.”

Belangrijk wapen

Toch draagt Peeman aan de bal, wel degelijk zijn steentje bij. Maar dan op een andere manier. “Ik heb dit seizoen al vier keer gescoord in de competitie! Met voorzetten uit corners en vrije trappen, ben ik behoorlijk gevaarlijk.” Een belangrijk wapen, vertelt hij. “In de jeugd scoorde ik ook altijd al wel veel, vooral door in te schuiven. Het is toch altijd lekker om je goaltje mee te pikken én het team te kunnen helpen. Naast je verdedigende taken natuurlijk.” Een beetje zoals zijn voorbeelden. “Chiellini, Bonucci en Ramos waren altijd mooie verdedigers om naar te kijken. En nu natuurlijk ook Frenkie.”

Toch zit Peeman niet dagelijks voor de tv. “Ik ben één van die voetballers, die eigenlijk niet veel naar voetbal kijkt. Barcelona volg ik wel, maar de Eredivisie bijvoorbeeld niet echt.” Tijd genoeg dus, om zich volledig te focussen op De Jonge Spartaan. “Meedoen met de top en promoveren naar de tweede klasse, dat willen we! We werken samen allemaal naar dat doel, het zou een teleurstelling zijn als het niet lukt.” Al weet Peeman inmiddels hoe lastig dat is. “Die wedstrijden in de nacompetitie zijn top om te spelen, maar het is echt niet makkelijk om zo te promoveren.”

Al zit het met het vertrouwen wel goed, bij de inwoner van Middelharnis. “We hebben een goede groep met spelers, dus ik denk echt dat het gaat lukken.” Want Peeman, ziet het al helemaal zitten. “Heel mijn leven voetballen met vrienden. Dat is toch het mooiste? Samen naar die tweede klasse en De Jonge Spartaan zo hoog mogelijk krijgen. Ik zie mezelf niet snel weggaan.”

Klik op De Jonge Spartaan voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Jonge Spartaan voor meer informatie over de club.

 

‘Als dat steeds niet lukt, zakt de motivatie wel’

Met een laatste plaats, gaat het bij vijfdeklasser Flakkee qua resultaten voorlopig nog niet heel lekker. En dus is het soms moeilijk om de motivatie op te blijven brengen. Helemaal als je keeper bent. “Dat is wel eens frustrerend om te horen”, treurt Dennis Breen.

Een heel jong elftal met weinig ervaring, tegen ploegen die dat allemaal iets meer hebben. “En dan steeds net niet winnen.” Het seizoen van hekkensluiter Flakkee kent tot nu toe weinig hoogtepunten. “We scoren te weinig. Tegenstanders doen dat beter. Zo simpel is het eigenlijk. Daar zit ons probleem.” Ook gelegenheidsspits Marvin Born, kan het tij voorlopig nog niet keren. “Die was een paar jaar geleden nog keeper…” Het schetst een klein beetje de situatie, meent de 23-jarige Breen. “Wat dat betreft valt het hartstikke tegen. We proberen er met z’n allen voor te knokken, alleen worden we nog niet beloond.”

Onderbuikgevoel

Sterker nog. “Regelmatig zeggen tegenstanders: ‘Het is echt zonde dat jullie op die plek staan, jullie verdienen meer’. Maarja, zie je maar eens van die laatste plek af te vechten.” Toch is dat, precies wat ze bij Flakkee nu proberen te doen. “Tuurlijk denk je iedere keer weer: we gaan er wat van maken, we gaan lekker een keer winnen. Als dat dan steeds niet lukt, zakt de motivatie wel een beetje. Heel stiekem, krijg je toch dat onderbuikgevoel.” Al blijft Breen, inwoner van Melissant, positief. “Ik verwacht echt dat we nog wel een paar wedstrijden zullen willen. Maar dat dachten we vooraf ook…” Want natuurlijk hadden ze bij de club uit Middelharnis wel iets hoger ingezet, dan lantaarndrager van de vijfde klasse. “We hoopten op de middenmoot. Wat we beter moeten doen? Doelpunten maken!” En in zijn geval, doelpunten voorkomen. “Ik krijg best vaak te horen: ‘Aan jou ligt het niet, keeper.’ Dat is natuurlijk wel frustrerend.” Bij de club waar Breen sinds zijn vijftiende komt. “Daarvoor zat ik altijd bij Melissant. Een maatje op school voetbalde bij Flakkee en de keeper ging weg. Toen ben ik daar gaan keepen. Ze speelden toen ook hoger.” Al vond de doelman het in eerste instantie eigenlijk niet zoveel. “Ik ben toch mee gaan trainen en heb het gerekt tot aan de winterstop, uiteindelijk ben ik blijven hangen.”

Nieuwe liefde

Inmiddels tot volle tevredenheid. “Het is een gezellige vereniging, iedereen kent elkaar en het is echt een vriendenteam. Na de wedstrijd is het altijd gezellig, zelfs als je iedere keer verliest.” Dat gedeelte zit dus wel goed. “Nu nog op het veld”, lacht Breen. Die zelf als voetballer ook een bijzondere geschiedenis kent. “Ik ben vroeger bij Melissant begonnen als spits. Daarna werd ik verdediger en vervolgens ben ik op de goal beland.” Hoe dat ging? “We hadden toen een keeper die iets minder goed was en ik stond vaak bij het afwerken op doel. Voor en na een training. Dat vond ik gewoon leuk! Tijdens een wedstrijd werd ik een keer voor hem gewisseld, daarna ben ik nooit meer van de goal afgegaan.” Nieuwe liefde gevonden. “Het is mooi om reddingen te maken, daar haal ik energie uit. Op die manier kun je echt belangrijk zijn.” Wat voor doelman is hij? “Ze zeggen dat ik rust uitstraal, alleen voel ik dat zelf niet helemaal zo. In mijn hoofd ben ik echt met die wedstrijd bezig. Toch is het wel een vertrouwelijk gezicht, denk ik. Een typische lijnkeeper, maar ook steeds meer meevoetballend.”

En dat allemaal, aan de spreekwoordelijke hand van vader Kees. “Ik weet eigenlijk niet beter, dan dat hij mijn trainer is. In de jeugd van Melissant was hij dat al. Inmiddels ben ik dat wel gewend.” Ook thuis. “Tuurlijk wordt er daar wel over voetbal gepraat, maar niet vervelend. Daar wordt het anders ook niet leuker van.” En dus blijft Breen, voorlopig lekker zitten waar hij zit. “Om Flakkee op de kaart te zetten. Dat is mijn doel!”

Klik op MSV & AV Flakkee voor de laatste artikelen over de club.
Klik op MSV & AV Flakkee voor meer informatie over de club.

RVVH incasseert dikke thuisnederlaag tegen Westlandia

RVVH slikte een terechte nederlaag tegen het Naaldwijkse Westlandia. Daar waar de punten hard nodig zijn in de strijd tegen degradatie, werd het een teleurstellend 0-3 verlies.

De gasten waren voor de rust heer en meester en het op het oog ongemotiveerde RVVH leek het wel te geloven. De Ridderkerkers kwamen er niet aan te pas en mochten blij zijn dat Westlandia, maar één keer scoorde. Dat gebeurde na ruim 20 minuten toen aanvoerder Desley Bransen links in de zestien werd aangespeeld en keeper Kristijan Nikolic het nakijken gaf, 0-1.

Na de rust kwam aanvankelijk een enigszins herboren thuisploeg uit de kleedkamer. Nu wist Hercules wel te dicteren en werden diverse kansen bij elkaar gespeeld, maar jammerlijk ook gemist. Het wachten was op de gelijkmaker, maar zoals zo vaak gebeurt, vallen de doelpunten dan aan de andere kant.

Een counter van de gasten over rechts zo’n 20 minuten voor tijd met de ingevallen Peter
Cedeno Sandoya die op het juiste moment afgeeft op Mark van der Zalm die de 0-2 kon binnen schuiven. Daarmee leek de wedstrijd gespeeld. Bij RVVH knakte er iets en Westlandia profiteerde kort voor tijd nogmaals toen Dinand Kuhn in twee keer de 0-3 eindstand op het bord zette.

Klik op RVVH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RVVH voor meer informatie over de club.

 

JEKA verlengt contract van hoofdtrainer Maikel Nijst

Afgelopen donderdag heeft Maikel Nijst, in het bijzijn van de gehele JEKA selectie en bestuur, zijn contract met twee jaar verlengd. Na de training verzamelde iedereen in de kantine om te zien hoe Maikel zijn handtekening onder het nieuwe contract heeft mogen zetten.

Voorzitter Philip Bos vertelt blij en tevreden te zijn op de manier hoe Maikel de grote groep jeugd heeft laten instromen. Ook zegt hij: ‘’We gaan vol voor de jeugd en dat begint nu zijn vruchten af te werpen. Er gaat nog veel meer komen!’’

Maikel is blij met zijn contractverlenging en kijkt uit naar de toekomst. ‘’Dit seizoen gaat het met vallen en opstaan. Er zit heel veel potentie in JEKA 1, 2 en onze O19-1. Ik ben blij om door te kunnen gaan bouwen, we gaan samen nog heel veel mooie momenten beleven in de komende twee jaar’’, aldus Maikel.

Voor de 31-jarige hoofdtrainer is dit zijn 2e seizoen bij JEKA. Afgelopen jaar had hij de O19-1 onder zijn hoede en promoveerde hij naar de 1e divisie. Hiervoor was hij o.a. trainer bij Baronie en Unitas uit Gorinchem.

Op de vraag; waarom heb je bijgetekend?, antwoordde hij als volgt: ‘’Vanaf moment één dat ik bij JEKA begonnen ben, dat was vorig jaar bij O19-1, had ik meteen een goed moment bij de club. Natuurlijk kunnen er dingen beter, maar dat is bij alle verenigingen in mijn ogen. Ik heb een goed gevoel bij JEKA, leuke (spelers)groep en vrijwilligers. Heel veel dingen zijn positief. Het is voor mezelf ook een mooie stap om me nog door te ontwikkelen en dat wil ik de komende twee jaar nog zeker doen samen met het team.’’

Toekomst

Maikel kijkt uit naar de toekomst bij JEKA. ‘’De komende twee jaar wil ik doorbouwen naar de top-5 bovenin de 2e klasse en wie weet een uitschieter naar boven, maar zeker naar een stabiele 2e-klasser worden. Dat is heel reëel met de groep die we hebben en de aanstormende jeugd die er al aan zit te komen en kwalitatief erg sterk is, aldus Maikel.

Namens JEKA wensen wij Maikel, en zijn staf, heel veel succes de komende jaren!

Klik op rkvv JEKA voor de laatste artikelen over de club.
Klik op rkvv JEKA voor meer informatie over de club.

Wedstrijdverslag Victoria’04-CWO

De Vlaardingse derby werd in de eerste helft grotendeels gedomineerd door het bezoekende CWO. De thuisclub Victoria’04 verdedigde fanatiek om niet een vroege achterstand op te lopen.

In de omschakeling trachtte Victoria’04 waar mogelijk het doel van CWO op te zoeken. Beide defensies gaven geen krimp, waardoor zich sporadisch gevaarlijke momenten voordeden. Het was wachten op doelpunten, die wel gescoord werden in de tweede helft.

De wedstrijd was nauwelijks op gang gekomen of invaller Michael Blok kreeg van CWO veel ruimte over de rechterflank. De snelle aanval bracht vervolgens topscorer Nailey Girigorie in stelling. Zijn fraaie volley eindigde snoeihard in het doel van CWO: 1-0. De bezoekers antwoordden met aanvallend voetbal, maar liepen zich keer op keer stuk op de stugge verdediging van Victoria’04.

Tot de 78ste minuut toen CWO op gelijke hoogte kwam. Uit een gevaarlijk indraaiende hoekschop werd de bal van dichtbij achter doelman Jochem van der Hoff gekopt: 1-1. Een gemotiveerd spelend Victoria’04 toonde meteen veerkracht en liet zich niet van de wijs brengen. Twee minuten later was het al weer raak. Wederom was het rechtsachter Michael Blok, die de diepte werd ingestuurd door invaller Joey Fastenau om vervolgens de bal vanaf de achterlijn voor te zetten. Het leer bereikte Lars Kortleven, die het buitenkansje volledig uitpakte en Victoria’04 heel snel weer op voorsprong bracht: 2-1.

In de spannende slotfase wist Victoria’04 het fel aandringende CWO van dadendrang af te houden om de zevende achtereenvolgende overwinning over de streep te trekken. Bijzonder vermeldenswaard is, dat het door blessures geplaagde Victoria’04 de laatste wedstrijden winnend wist af te sluiten met veel jeugdige invallers, die afkomstig zijn uit de eigen jeugdopleiding.

Klik op sv CWO voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sv CWO voor meer informatie over de club.

Dik verdiende 4-0 overwinning op De Zwerver geeft Spirit hoop op goede afloop

Spirit heeft zaterdag in de 2e klasse F een gaatje kunnen slaan met de degradatieplaatsen. In een rechtstreeks duel met De Zwerver wonnen de Ouderkerkers met 4-0. Beide ploegen stonden in punten gelijk op de één na laatste plaats, dat aan het eind van het seizoen degradatie betekent.

Bij Spirit maakte Kevin Kriek weer als basisspeler zijn rentree bij de hoofdmacht van Spirit. Vorige week was de centrale verdediger ook al aan de selectie toegevoegd en viel toen in de 2e helft in. Vorig seizoen nam Kevin Kriek afscheid van Spirit 1, maar door de personele bezetting is hem gevraagd naar een tijdelijke terugkeer. Samen met Cris de Jong vormde hij het hart van de verdediging.

Spirit speelde gretig en zette vroeg druk op de tegenstander. Ondanks het speloverwicht duurde het wel lang voordat Spirit het verschil in doelpunten omzette. Het kreeg wel een paar mogelijkheden via Eric Jansen (schot over en een vrije trap in de handen van de keeper) en Niels de Vries (net naast) voordat Lukas Bos dacht te scoren. De scheidsrechter constateerde echter dat de bal de achterlijn was gepasseerd voordat de bal op het hoofd van de aanvaller belandde en de treffer niet doorging. Een mooie aanval via Robbin Brouwer en Ruben Slooff kwam bij de opkomende Tjerk de Kogel. De inzet ging via een Zwerver-verdediger naast het doel.

Toch kwam Spirit in de 1e helft goed weg. Laconiek uitverdedigen werd door De Zwerver tot 2 keer toe niet afgestraft. Op slag van rust was het dan toch raak voor Spirit. Lukas Bos schoot in de draai de bal prachtig in de kruising: 1-0.

2e helft

Kort na rust verdubbelde de spits de voorsprong met een echte spitsen goal. Ruben Slooff kreeg de bal mee, manoevreerde zich door de verdediging, maar zag zijn schot door de keeper gepareerd. De afgeslagen bal kwam voor de voeten van de deze winter uit Spanje teruggekomen spits (2-0).

Als de wedstrijd nog niet beslist was, dan was dat wel na een uur spelen toen Ruben Slooff nu wel koelbloedig was en de bal achter de Kinderdijkse doelman tikte (3-0). Vlak voor tijd bepaalde Cris de Jong de eindstand op 4-0.

Een dikverdiende overwinning voor Spirit, dat daarmee nog wel op de 11e plaats blijft staan. Concurrenten Rijsoord (0-1 bij EBOH) en Alexandria’66 (2-0 tegen Streefkerk) wonnen ook. Pelikaan kwam niet in aktie en zakte weer naar de ‘nacompetitie-zone’, samen met Spirit en cvv Zwervers. De Capelse ploeg verloor met 0-2 van Spartaan’20. De Alblas (3-0 nederlaag bij Oranje Wit) staat nu 8e, de laagste ‘veilige’ plaats, maar wel in punten gelijk met Pelikaan. Rijsoord en Alexandria’66 staan, met 1 punt meer, boven De Alblas.

Voor Spirit zal het nog een moeilijke klus worden om zich veilig te spelen. De Ouderkerkers moeten 4 en 5 punten goed moeten maken t.o.v. resp. De Alblas en Rijsoord/Alexandria’66. Met nog 6 wedstrijden te gaan, waarvan 4 wedstrijden op eigen veld en 3 wedstrijden tegen ‘concurrenten’, heeft de afscheidnemende trainer Richard van Cappellen nog wel alle vertrouwen in een goede afloop.

Volgende week (paasweekend) is Spirit vrij. Op dinsdag 2 april speelt Spirit in en tegen Capelle de kwartfinale van de beker, waarna de competitie weer wordt hervat met een thuiswedstrijd tegen EBOH.

Klik op VV Spirit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Spirit voor meer informatie over de club.

 

Jordi Smit stopt bij DBGC: ‘Ego als trainer opzij kunnen zetten’

Na vier seizoenen in dienst van DBGC, is Jordi Smit bezig aan zijn laatste maanden als trainer van de tweedeklasser. Niet vanwege de tegenvallende resultaten, maar door zijn veranderende werksituatie. Want alles wat de oefenmeester doet, gaat met volle overgave. “Dit is iets waar ik ook goed in wil worden, dan moet ik er nog meer tijd en energie insteken.”

Naast de voetbal, heeft Smit sinds vorig jaar namelijk ook een eigen bedrijf. In het helpen van scholen met betrekking tot ‘lastige groepen’. “En die vraag is zo groot, dat ik het eigenlijk niet kan bedienen. Ik ben als ZZP’er begonnen met één dag, maar zit nu al op tweeënhalf.” Dus besloot de 37-jarige inwoner van Middelharnis in de zomer eens na te denken. “Als ik daar beter in wil worden, moet ik er meer uren insteken.” Combineren, wist hij al snel, ging niet. “Op het veld ben je met vijftien tot twintig man bezig, hier is de maatschappelijke impact veel groter. Dan moet je je ego als trainer opzij kunnen zetten en blijft deze keuze over.”

Moeheid

Maar voordat het zover is, heeft Smit nog een flinke klus in handen: handhaven in de tweede klasse. “Het valt qua resultaten heel erg tegen, hadden zeker op meer gehoopt.” Want na de vijfde plaats van vorig seizoen, zette DBGC hoog in. Hoger dan de huidige tiende plek. “Al is deze competitie sterker dan in andere jaren. Er zitten eigenlijk nog nauwelijks zwakke broeders in.” En ook bij de club uit Oude-Tonge zelf, loop het nog allesbehalve soepel. “We hebben vanwege het weer al een keer of vijftien niet kunnen trainen, dat doet wat met je fitheid. En het is lastig om er ritme in te krijgen.” Het zorgt, ook bij Smit, voor een bepaalde moeheid. “Steeds weer uitwijken, naar een zaal of ergens anders oefenen. Daar gaat veel motivatie en energie aan verloren. Daardoor zijn we als groep ook mentaal kwetsbaarder, helemaal als je meer gaat verliezen.” Toch probeert hij de oorzaak bij zichzelf én het team te zoeken. “We moeten ons focussen op de dingen waar we invloed op hebben. Dat is niet het veld.” Maar hoe doe je dat? “Door er veel met elkaar over te praten en die jongens handvaten te geven.” Vooral over wat beter moet. “In aanvallend opzicht is het zoeken. Het veldspel is vaak nog behoorlijk, alleen ontbrak het aan kansen. Dat is nu verbeterd, maar we scoren nog steeds moeilijk.” En dus is het doel, serieus meedoen om promotie, een lastig verhaal. “Vorig jaar zijn we de nacompetitie net misgelopen, nu zijn we slecht gestart.” Sterker nog. “Het is een realistisch scenario dat we in die nacompetitie voor degradatie belanden.”

Plezier

Zorgen maken, doet Smit zich echter niet. “Ik vind absoluut dat DBGC de komende jaren thuishoort in die tweede klasse, alleen is het dit seizoen nog niet goed genoeg.” Al is dat meer dan alleen het benutten van kansen, is hij eerlijk. “Soms moet je fasen herkennen dat het niet lekker loopt. Dan kun je beter gegroepeerd blijven en elkaar steunen.” Daar ontbreekt het nog te vaak aan, vindt Smit. “Aan echt leiderschap. Goede resultaten camoufleren dat. Nu zijn we te afhankelijk van de staf.” Tot zijn eigen ontevredenheid. “Dat was mijn grootste doelstelling toen ik bij DBGC kwam. Zorgen voor hiërarchie op het veld. Elkaar aan durven spreken op ‘negatieve’ dingen. Daar ben ik niet in geslaagd.” Toch kijkt hij met een goed gevoel terug op zijn tijd bij de club. “Ik ben qua punten heel blij met de afgelopen twee volle seizoenen. Maar misschien nog wel belangrijker, het plezier dat we hadden in de manier van voetballen.” En dus is Smit nog altijd blij met de kans. “Uiteindelijk heeft het van mij een completer mens gemaakt. Het was ook voor mij allemaal nieuw. Vier jaar vol uitdagingen.” Vier jaar waarin hij vooral veel spelers beter heeft gemaakt. “Dat is voor mij als trainer wel het leukste. Met goede trainingen en door duidelijke taken mee te geven. Het imago van DBGC was altijd de lange bal op Jeroen Sep. Dat is totaal niet meer. We spelen nu fris en aanvallend voetbal.”

Kunstgras

Wat gaat hij straks het meeste missen? “Een wedstrijd beleven, observeren en tips meegeven. Als je dan resultaat haalt, geeft dat heel veel voldoening. Dat is toch een stukje ego.” Net als met handhaving vertrekken via de voordeur. “De spelers moeten uiteindelijk die noodzaak voelen. Ik ben er volgend seizoen niet meer.” Maar of we de trainer, in het bezit van UEFA B, zelf ooit nog langs de lijn zien? “Ik ga uit van wel! Daarvoor heb ik er te veel plezier in gehad. Maar eerst de balans op orde zien te krijgen.” En daarna een club met kunstgras vinden. “Als ik weer ergens hoofdtrainer word, is dat wel een voorwaarde. Buienradar heeft mij de afgelopen maanden te veel stress bezorgd…”

Klik op DBGC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DBGC voor meer informatie over de club

De Roon is de ‘accountmanager’ van Den Bommel

Hij is pas negentien, maar zit sinds vorig jaar al in het bestuur van voetbalvereniging Den Bommel. Daniek de Roon is bij de derdeklasser dan ook veel meer dan alleen voetballer. Want als lid van de sponsor- en activiteitencommissie, heeft de jongeling het er maar druk mee. “Eigenlijk ben ik nu een soort accountmanager bij de voetbal.”

En dat begon dus allemaal, ruim een jaar geleden. “Onze oud-voorzitter, Martijn Engels, stopte. Daardoor waren er nog maar drie mensen in het bestuur over. Toen heb ik mezelf aangemeld en ben ik ingestapt.” Terwijl hij het vertelt, moet De Roon er zelf ook een beetje om lachen. “Maar het is super leuk! Iedereen heeft zijn eigen commissie, ik doe de sponsoring en de activiteiten.” Naast ‘verslag doen’ van lopende zaken. “Sponsors zoeken, kleding regelen en relaties onderhouden. Maar ook feestavonden verzorgen of de familiedag en het Jaap Keijzer Toernooi organiseren.”

Ontmoetingsplek

Gelukkig bevalt het hem, tot nu toe allemaal uitstekend. “Er zijn veel jonge jongens die iets doen op de voetbal. Ik heb toch altijd wel een bepaald verantwoordelijkheidsgevoel, dan is het leuk om wat te doen. Voor mij was het een logische stap.” En dus zit hij om de vijf weken bij de bestuursvergadering. “Sommige zaken zijn natuurlijk ook afhankelijk van de verschillende periodes.” Een functie die goed bij hem past. “Ik ben werkzaam op een administratiekantoor en volg de studie Finance. Op de voetbal ben ik nu eigenlijk een soort accountmanager. Die afwisseling bevalt me wel.” Bij de vereniging, waar De Roon kind aan huis is. “Ik ging van zwemles af en kwam toen bij Den Bommel. Nooit ergens anders en dat ben ik ook niet van plan.” Ingegeven door zijn ouders. “Die zijn hier eigenlijk ook altijd betrokken geweest. Dan was ik heel de zaterdag op de voetbal. Eerst zelf voetballen, daarna bij het eerste kijken en naar de kantine.” Zoals zoveel mensen. “In Den Bommel heb je niet heel veel, dus de club is ook een soort ontmoetingsplek. Dat vind ik fijn.” Al wordt er daarnaast natuurlijk ook gewoon gevoetbald. In zijn geval als speler van het eerste. “Sinds de winterstop van vorig jaar, zit ik er echt bij. Daarvoor deed ik al wel af en toe mee.” Maar inmiddels, heeft De Roon zijn plekje dus helemaal gevonden. Centraal achterin. “Ik ben niet de beste en meest mooie voetballer. Moet het vooral hebben van hard werken en niet opgeven. Voetballen laat ik aan anderen over.”

Geen zorgen

Dat ging, zeker aan het begin van het seizoen, boven verwachting goed. “Toen wonnen we van de bovenste ploegen.” Laat dat nu net zijn, waar voor Den Bommel wat hem betreft het probleem zit. “Tegen teams die minder willen voetballen, hebben we het lastig. Die geven vaak minder ruimte weg, dat is moeilijk voor ons. Duels zoeken en dan naar voren, dat is een beetje ons spelletje.” Een plek in het rechterrijtje, valt dan ook wat tegen. Alhoewel. “Het doel was in principe handhaven. Alleen dachten we na die goede start: waarom gaan we niet voor de top drie? Die leek heel even haalbaar. Nu moeten we ons gewoon veilig spelen. Daar maak ik me geen zorgen om.” Met het vertrouwen, zit het dus wel goed. “We hebben genoeg kwaliteit. Als we punten blijven pakken, komen we niet in de problemen.” Al komen die punten natuurlijk niet vanzelf. “Consistenter zijn, ook tegen mindere ploegen. En fitter worden. Daar valt nog wel wat winst te behalen.” Ook voor de toekomst. “Ik ga hier nooit weg! Zolang Den Bommel bestaat en ik hier woon, speel ik in het blauw-zwarte tenue. Maar niet dat van De Jonge Spartaan, hè!” Ooit ook in een rol als voorzitter? “Die ambitie heb ik nu niet. Daar komt nog meer verantwoordelijkheid bij kijken. Het hangt ook af van mijn studie. Al blijf ik me sowieso inzetten voor de voetbal.” De komende weken wel met een iets minder bekend gezicht. “In de wedstrijd tegen Kogelvangers heb ik bij een kopduel mijn neus gebroken. Dus ik zal met een masker moeten spelen…”

Klik op Den Bommel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Den Bommel voor meer informatie over de club.

Julian Broeders doet alles om FIOS te helpen

Hij is speler van het tweede, lid van de spelersraad en zit zo nu en dan bij het eerste. Als Julian Broeders FIOS kan helpen, doet hij dat. Dus is één ding voor de inwoner van Achthuizen héél duidelijk: “Ik heb er nog nooit aan gedacht om ergens anders te gaan voetballen en dat ga ik ook nooit doen.”

Daar is dan ook geen enkele reden voor, vindt de 26-jarige Broeders. “Het is gewoon een gezellige vereniging, daar haal ik energie uit.” En niet voor niks. “Sinds dit seizoen zijn het eerste en tweede, één grote selectie. Dat is een tijd lang niet zo geweest. Uiteindelijk is dat veel leuker.” En dus trainen ze niet alleen samen. “Er doen ook jongens van ons met één mee.” Al draait het daar, met een laatste plaats in de vierde klasse, nog niet heel soepel. “We bouwen dit seizoen met een jonge groep aan de toekomst. Een hoop spelers zijn weggegaan, dus we leggen nu de basis voor volgend jaar.”

Middelpunt

Waar het tweede meer een soort vriendenelftal is, probeert het eerste natuurlijk zo goed mogelijk te presteren. Toch lukt dat nog niet altijd. En dus is degradatie, eigenlijk onafwendbaar. “Maar het is nog steeds gezellig en we blijven hard voor elkaar werken. Dat de groep dicht bij elkaar blijft, is voor nu meer waard.” Want ondanks de vele nederlagen, heeft Broeders het meer dan naar zijn zin. “Het is zo’n leuke groep en we proberen gewoon lekker te voetballen.” Op een iets andere manier, vertelt hij. “Uitgaan van eigen kracht.

Dan zien we vanzelf wel hoeveel punten het oplevert.” Met hem dus voornamelijk in het tweede. “Maar iedereen wil elkaar helpen. Dat is het mooie van FIOS.” Broeders weet sinds zijn vierde dan ook niet beter. “De voetbal is eigenlijk een beetje het middelpunt van Achthuizen. Gezelligheid, activiteiten en mensen hebben wat voor elkaar over.” Kortom, alles is mooi. “Ook de ‘oudere’ heren langs de lijn. Die trekken zich het aan als het slecht gaat, die leven echt voor FIOS.” Misschien wel een beetje net als hij. “Ik heb zes jaar in het bestuur gezeten, bij het wedstrijdsecretariaat. Twee seizoenen geleden ben ik daarmee gestopt, omdat het niet meer te combineren viel met mijn werk.”

Bijdrage leveren

Toch zit Broeders sindsdien natuurlijk niet stil. “Sinds vorig jaar ben ik lid van de spelersraad. Het spraakbaken tussen de verschillende teams en het bestuur. Ieder elftal, heeft twee afgevaardigden.” Eén keer in de maand, zitten ze samen. “Om thema-avonden te organiseren of om te bespreken wat er goed en slecht gaat.” Alles om de leefbaarheid van FIOS in stand te houden. “Het is in Achthuizen dé ontmoetingsplek. Dat mag niet vergaan.” En dus draagt Broeders daar met alle liefde zijn steentje aan bij. Ook als ze straks mogelijk degraderen. “Soms is dat, hoe gek het misschien ook klinkt, nog niet zo verkeerd. Veel derby’s, dus meer mensen en lekker bovenin meedraaien.” Want Broeders weet inmiddels een klein beetje hoe het werk. “Een foutje wordt bij het eerste meteen afgestraft, daar ligt het niveau toch een stukje hoger.

Bij het tweede kan je best een keer je mannetje laten lopen. Bij ons is het ook meer met vrienden én recreatief, bij één is het natuurlijk volle bak gaan.” Wat doet hij zelf het liefste? “Het maakt voor mij niet uit waar ik speel. Ik doe alles om de vereniging te helpen”, lacht Broeders. “Dat is een politiek correct antwoord, hè? Het is leuk om bij het tweede met vrienden te spelen, maar ook om daarna aan te sluiten bij het eerste. En eerlijk is eerlijk, daar zitten ook gewoon spelers die beter zijn.” Toch kent de verdediger zijn eigen kwaliteiten. “Fysiek sterk, voetballend niet de meest technisch verfijnde.” Gelukkig kunnen ze bij FIOS nog lang van de clubman genieten. “Een vertrek is onbespreekbaar. Ik hoop in de toekomst ook in een andere vorm een bijdrage te kunnen leveren. Dat is voor mij het belangrijkste.” Zijn enthousiasme werkt in ieder geval aanstekelijk. “Er zijn steeds meer jonge gasten die aansluiten, in het bestuur of de spelersraad. Het is fijn om te zien dat ze beseffen hoe belangrijk FIOS is voor Achthuizen!”

Klik op FIOS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FIOS voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.