Verrassend was het dat in Heemskerk Jelle van Went in de basiself van SJC moest starten. Opnieuw een speler uit eigen jeugdopleiding die volgens de technische staf het selectieniveau aan kan. En zijn debuut in de 3e divisie, tegen een cupfighter de kans zag door te dringen tot de laatste 16 in het KNVB- bekertoernooi, leverde hem een ruime voldoende op.
Aanvankelijk had SJC het behoorlijk moeilijk in Heemskerk. De blauw-gelen zaten waarschijnlijk nog helemaal in de sfeer van het deze week behaalde succes. Zij begonnen dominant tegen een SJC dat in Tom Duindam en Yousef el Baouchi twee vooruitgeschoven spitsen had. Maar dat verder toch heel ver terug moest om de aanvalsdrift van Odin’59 af te stoppen. Jelle van Went stond samen met Levy Berends en Mike van Toor in de meest achterste lijn. Kort voor hen een 5mans middenveld. Daar Jordy Groot ,Demir Stroijl en Mauro Kloppert als ondersteuning van de laatste lijn. En Stef van der Zalm en Rick van Dijk als ondersteuning van het aanvalsduo.
Na een kwartier leek Odin iets gas terug te nemen en kon SJC wat meer aanvallende activiteiten ontplooien. Wat vaker konden Kloppert en Groot zich met de aanval bemoeien. Dat leverde een aantal mooie momenten en enkele mogelijkheden op. Maar het was voor SJC soms wel even schrikken. Eerst toen Rick van Dijk, na en stevige charge,langdurig moest worden behandeld. En even later toen hands werd geconstateerd en keeper Haggerty na de vrije trap, handelend moest optreden. Maar beiden ploegen zagen geen kans om te scoren en met een 0-0 stand brak de rust aan. De tussenbalans maakte duidelijk dat SJC zeker niet de mindere ploeg was. Maar ook dat Tom Duindam wel heel erg op een eiland was komen te staan. De vrije rol de el Baouchi invulde had hem eigenlijk te weinig steun gegeven.
Hoewel na rust SJC met meer vertrouwen het doel van de tegenstander leek op te zoeken werd het niet echt opzienbarend. Maar de dadendrang had wel tot gevolg dat Odin’59 soms nadrukkelijk en scherp kon reageren op het drukzetten door de SJC defensie. Zij zochten de ruimte achter de verdediging weer vaker op. En in de 56e minuut werd dit fataal. Haggerty twijfelde even bij het uitlopen op zo’n diep gespeelde bal, besloot terug te keren in zijn doelgebied maar moest machteloos toezien hoe de bal heel bekwaam in het net werd geschoten: 1-0.
SJC probeerde hierna wel de bakens te verzetten. Maar een groot overwicht kon niet worden veroverd. Ook niet nadat Melvin van Stijn Rick van Dijk had vervangen. Naarmate de wedstrijd vorderde bleek dat SJC wel heel graag wilde maar dat het aan de nodige creativiteit ontbrak. Zo’n periode, waarbij heel pijnlijk het gemis van een spelerstype als Timo Ruigrok duidelijk werd.
Maar verwijtbaar was dit zeker niet want SJC deed er echt alles aan om de stand gelijk te trekken. Waardoor er soms ook weer grote mogelijkheden voor Odin ontstonden. Met ‘Appie’ al Tamimy en Lovechio voor Stroijl en Kloppert kwamen verse krachten die SJC aan een goede periode hielpen. Dat leverde een aantal mogelijkheden enkele corners en hectische situaties voor het doel van Odin op. Waarbij ´n Heemskerkse supporter nuchter opmerkte: ‘Hoeveel kansen wil je hebben?
Aan de andere kant kon ook Haggerty nog een paar keer zijn kwaliteiten tonen en doelpunten voorkomen. Het uiteindelijke resultaat was een wedstrijd, waarin SJC zeker recht had op een gelijk spel. De realiteit was echter dat er opnieuw jammerlijk werd verloren. Demir Stroijl ging hinkend met een onwillige teen richting de warme douche. Tom Broekhuizen meldde nog dat het scheurtje in de bovenbeenspier hem nog langs de kant houdt. Sjaak Polak had zich tijdens de wedstrijd al laten ontvallen:’deze hardwerkende jongens verdienen hier toch niet om te verliezen’. Een uitlating waar de meegereisde supporters het volkomen eens konden zijn.