Een aardverschuiving binnen de club, zo noemt voorzitter Edwin Provoost de aanstelling van Huub Kerkhof als verenigingsmanager bij DIA Teteringen. Want met een groeiende vereniging en een dalend aantal vrijwilligers, moest er iets gebeuren. “Dan moet je gaan denken in andere modellen, over nieuwe oplossingen.”
Precies op dat moment, kwam Kerkhof met zijn plan op de proppen. Want na ruim tien jaar als vrijwilliger bij de club, begon het toch een beetje veel te worden. “Ik ben begonnen als trainer en zat later nog als secretaris in het bestuur. Steeds meer vrijwilligers vielen weg, terwijl er veel moest gebeuren. Toen kwam ik wel op het punt waarvoor ik al een tijdje was gewaarschuwd. ‘Pas op dat het geen baan naast je baan wordt’.” Kerkhof had naar eigen zeggen twee opties. “Een deel laten vallen, of er juist meer tijd voor maken.” Toeval bestaat niet, glimlacht Provoost. “Als club dachten we al na over zo’n invulling, toen kwam Huub. Dat was zo ‘spot on’, toen wisten we het eigenlijk meteen.”
Terugverdienen
En dus is Kerkhof, voorheen manager in de zorg, de komende vijf jaar als verenigingsmanager verbonden aan DIA. En daar is hij maar wat blij mee. “Er samen voor zorgen dat iedereen kan sporten, dat vind ik ontzettend leuk om te doen. Daar krijg ik ook energie van.” Daar ligt meteen de uitdaging, vertelt de voorzitter. “Veel vrijwilligers hebben een groot hart voor de club, daardoor zijn de gaten die vallen niet altijd zichtbaar. Maar je merkt dat het aantal afneemt, terwijl de club twee keer zo groot is geworden.” Provoost vervolgt: “Je moest iedere keer weer op zoek naar iemand anders, vrijwilligers haken af en functies veranderen.” Een onderzoek van de vrijwilligerscommissie bracht het probleem verder in kaart. “Hoe kunnen we mensen daar toch in gaan beïnvloeden? Is er genoeg intrinsieke motivatie of moeten we dan gaan betalen?” Een rondje langs de velden bij andere clubs bracht DIA op nieuwe inzichten, vertelt Provoost. “Je ziet dat een verenigingsmanager zorgt voor vrijwilligersgroei. Dat moet ook, want Huub wordt betaald, dus gaat de contributie omhoog. Ergens willen we dat natuurlijk terugverdienen.” Al zit hem dat niet alleen in het aantal vrijwilligers. “Het moet zorgen voor meer stabiliteit, maar ook voor exploitatie van het sportpark of het organiseren van events.”
Beetje spannend
Kerkhof wordt het aanspreekpunt en de olie binnen DIA, maar wat stond er precies in zijn plan? “De kern was het ontzorgen van de vereniging. Meer vrijwilligers, zodat het bestuur weer kan besturen en geen ballen op moet pompen. En hoe ga je inkomsten genereren?” Straks is hij verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken, van de ledenadministratie tot de contributie. Ook de kleding valt onder zijn takenpakket, de komende tijd is Kerkhof vooral druk met gesprekken voeren. “Men moet zich gehoord voelen, want het belangrijkste is dat vrijwilligers goed opgevangen worden.” Provoost snapt als geen ander dat het voor veel clubleden best even wennen zal worden. “Het is een flinke reorganisatie, maar we konden niet anders. Er moest wat veranderen, het was eigenlijk een soort noodkreet. Gelukkig zagen de meeste mensen dat ook, anders hadden we het niet gedaan.” Nu is het voor Kerkhof zaak om een communicatieplan te schrijven, de samenwerking met de vrijwilligerscommissie te maximaliseren en zichtbaar te worden, er rust een aardige druk op zijn schouders. “Ik krijg al belletjes van mensen dat ze graag wat willen doen, ze weten nu waar ze moeten zijn. Nu is het aan ons om te laten zien dat het echt werkt. Want er was natuurlijk wel weerstand, het kost toch geld.” Dat snapt Provoost maar al te goed en dus is het laatste woord daar nog niet over gezegd. “We gaan de vereniging meenemen in de effecten. Levert het daadwerkelijk meer vrijwilligers op? Wat zijn de successen en waar doen we het allemaal voor? Want een beetje spannend is het ook wel!”
Klik de link voor een recent artikel over DIA