Jarenlang hunkerde Nivo Sparta naar de terugkeer in de eerste klasse. Afgelopen seizoen lukte het. Na een bloedstollende slotdag van de competitie, wacht nu het nieuwe avontuur. De knop moet om, een stabiele eersteklasser worden is het nieuwe doel. Aan trainer Theo de Boon om de selectie zo ver te krijgen, in zijn derde jaar als hoofdtrainer van de Spartanen.

“Het was een hunkering van een jaar of vijf, de ambitie van de club is om minimaal eerste klasse te spelen. Het is niet makkelijk om uit de tweede klasse te promoveren, dit voelde dan ook als een hele grote opluchting”, Theo de Boon (50) verwoordt de gevoelens binnen Nivo Sparta. De rood-wit-zwarten bliezen een zucht van verlichting, na het laatste fluitsignaal tegen Zwaluwe op de slotdag van de competitie. Het gelijkspel was genoeg voor de schaal én de promotie.

Dat laatste fluitsignaal is inmiddels alweer enkele maanden geleden. Na Inspanning Volgt Ontspanning Sparta is begonnen aan een nieuw hoofdstuk in de eerste klasse. Het moet geen kort hoofdstuk worden, de club wil een constante factor worden op dit niveau. “We hadden een missie: kampioen worden. Dat is gelukt, nu schakelen we door naar het volgende doel in dit proces. Dat gaat niet in één jaar, we zullen de komende seizoenen hard moeten werken om een stabiele eersteklasser te worden. Het is een utopie te denken dat je van top tweede, naar top eerste klasse kunt stijgen.”

BLESSUREGOLF
Die knop omdraaien, dat deed De Boon al in de voorbereiding. Hij plande bewust enkele oefenpotjes tegen pittige tegenstanders in, om zijn groep te laten wennen aan de nieuwe werkelijkheid. “Ze moesten diep gaan, hadden in die wedstrijden veel minder de bal dan ze gewend waren in de tweede klasse. Waar ze toen soms tachtig procent de bal hadden, was het nu af en toe maar veertig. Ook zijn we harder en langer gaan trainen.”

Qua selectie-invulling is er ook het een en ander veranderd in Zaltbommel. “Drie bepalende spelers zijn vertrokken en we hebben vier versterkingen erbij gekregen. Dat viel nog wel mee, alleen zijn we in de voorbereiding getroffen door een blessuregolf. We hebben vanaf de eerste week zeven tot acht jongens moeten missen, daardoor is de voorbereiding heel rommelig geweest. We hebben spelers uit het tweede moeten doorschuiven”, aldus De Boon. Een verband trekken tussen de blessuregolf en hogere intensiteit van de trainingen is onterecht volgens de oefenmeester. “Het zijn geen spierblessures door overbelasting, het was pure pech.”

PROMOTIE
Het gevolg is dat hij aan de competitie moest beginnen met een elftal dat nog niet op elkaar ingespeeld was. Hij kan nog niks zeggen over waar zijn ploeg dit seizoen kan eindigen, maar handhaving is natuurlijk het belangrijkste doel. “Ik vind ons goed genoeg voor de eerste klasse, maar we moeten niet te veel pech krijgen met blessures. In de sterkste formatie zijn we absoluut eersteklassewaardig. Het is nu nog lastig inschatten, maar wat ik wel weet, is dat in deze klasse de clubs dichtbij elkaar liggen qua niveau. Vorig jaar vochten ploegen in de voorlaatste speelronde nog tegen degradatie, om uiteindelijk bijna nog een ticket te pakken voor de nacompetitie om promotie.”

De Boon is bezig aan zijn derde seizoen als trainer van de Spartanen en zijn 23ste jaar als hoofdtrainer, bij zijn negende club. Van de vierde tot de hoofdklasse: hij heeft alle niveaus gezien. “Meestal is het derde jaar inderdaad een soort kantelpunt voor een trainer, maar ik heb nog geen idee wat ik ga doen. We zullen de komende maanden evalueren hoe we ervoor staan en of er nog rek in de samenwerking zit. Wat de toekomst brengt, weet je nooit, maar daar ben ik nu nog helemaal niet mee bezig. Ik heb het uitstekend naar mijn zin hier.”