Het ging voor WIK’57 uit Kerkwerve vorig seizoen in blessuretijd van de allerlaatste competitiewedstrijd alsnog mis. Door een eigen doelpunt liep de ploeg van verdediger/middenvelder Nick de Boer (20) een nacompetitieticket mis. Maar ze zijn strijdbaar bij de vierdeklasser, want het doel is klip en klaar: meedoen in de top en proberen nu wél een prijs te pakken.

“Dat is absoluut ons doel inderdaad. Ik denk ook dat we daarvoor een groep hebben die dat moet kunnen waarmaken. We hebben een redelijk jonge selectie, waarvan ik waarschijnlijk de jongste ben. We willen heel graag de stap maken naar de derde klasse. Vorig seizoen hebben we op beslissende momenten onszelf tekort gedaan, dat is iets wat we dit keer willen zien te voorkomen.”

De Boer speelt overigens in het team samen met twee oudere broers. “Klopt, dat is meestal leuk maar zéker niet altijd. Want we zijn toch altijd wel extra kritisch naar elkaar. Frank speelt in de spits, terwijl dit jaar helaas Ramon al een hele tijd geblesseerd is. Ik heb overigens nog een broer, Dennis, maar die heeft niet de ambitie zoals wij en speelt hier in het derde. Dus de familie De Boer is aardig vertegenwoordigd bij WIK’57 kan je wel stellen.”

Ondanks dat de ploeg ook dit seizoen op koers ligt om zichzelf stevig in de top te nestelen, werd er al na vijf duels afscheid genomen van trainer Richard de Moedt, die de opvolger was van Huseyin Dogan. “Het bleek dat de klik met de trainer er niet was. Dat is zonde, maar dan heeft het weinig zin om door te gaan. Het was voor beide partijen het beste om te stoppen, zodat wij ook met een fris vizier weer verder konden. Dat hebben we met de trainers Kees Verwest en Walter de Jonge samen goed opgepakt gelukkig. Dat had ook anders kunnen lopen, maar we hebben met elkaar de knop omgezet en zijn doorgegaan met het doel wat we voor ogen hadden na te streven.”

Voorlopig ziet De Boer wel een stijgende lijn en hoopt dat in het vervolg van de competitie de prestaties minder wisselvallig zijn dan in sommige duels vorig jaar. “Als we een constant niveau weten vast te houden, dan zie ik ons heel dichtbij komen. Wolfaartsdijk is een maat te groot, maar alles wat daarachter komt daar kunnen we ons zeker mee meten. We moeten elke week scherp zijn en tot het gaatje gaan, dan denk ik dat we ver kunnen reiken met elkaar. Wedstrijden winnen dat is het mooiste wat er is. En dat hoop ik na de winterstop dus nog veel te kunnen ervaren. Wie weet wat er dan aan het eind van de rit uitrolt.”

Klik op sv WIK’57 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sv WIK’57 voor meer informatie over de club.