Met de kampioensschaal een ereronde lopen over het veld op sportpark De Commandeur, bij MVV’27 zien ze dat helemaal voor zich. De club verlangt terug naar de tweede klasse. Jaco Buijnink en Michael Berrevoets hopen een belangrijke bijdrage in een eventueel succes te kunnen leveren.
Ook het komend voetbalseizoen moet voor allebei als een examen voelen. Buijnink zoekt bevestiging, Berrevoets hunkert naar erkenning.
MVV’27 moet profiteren van de prestatiedrang van de talenten. De Maaslanders lonken nadrukkelijk naar de tweede klasse, al zijn er voor promotie meer kapers op de kust. “Wij zijn één van de kandidaten”, zegt Buijnink. “Toen de competitie afgelopen seizoen werd stilgelegd stonden we vierde. KMD was eerste.”
Dat KMD daarmee de ‘automatische’ kampioen is van het nieuwe seizoen is volgens Buijnink geen vanzelfsprekendheid. “We zijn een half jaar verder. Het is sowieso de vraag hoe clubs de periode zonder voetbal hebben verteerd. Er zijn overal wijzigingen.”
Dat geldt ook voor MVV’27 dat twee basisspelers zag stoppen. De belangrijkste mutatie vond plaats in de dug-out waar Peter Broekman als trainer plaatsmaakte voor Marcel van Wieren, die afgelopen seizoen het tweede elftal liet swingen. Dat de wisseling van de wacht voor een andere dynamiek heeft gezorgd, is goed merkbaar, vinden Buijnink en Berrevoets. “We voetballen anders, wát aanvallender”, probeert Buijnink het verschil aan te geven. “Het zou kunnen dat dát heel goed bij deze groep past.”
Voor Berrevoets komt de wisseling als geroepen. Hij was onder Broekman vaker niet dan wel basisspeler. “Ik heb best mijn speelminuten kunnen en mogen maken, maar ik zat meer op de bank dan ik wilde”, zegt de nummer tien. “De trainer koos voor een spelconcept waarvoor ik minder in aanmerking kwam. Iedere trainer heeft het recht om zijn eigen keuzes te maken, maar ik was het er niet mee eens. Ik vond dat ik moet spelen. Dat vind denk ik elke speler. Op de bank zat ik mezelf echt te verbijten.”
Buijnink was afgelopen seizoen een zekerheidje in de basis van de Maaslanders. Hij werd zelfs als linksback gekozen tot speler van het jaar. “Een commissie van wijze mannen geeft elke thuiswedstrijden punten van de drie beste spelers. Die punten worden aan het einde van het seizoen bij elkaar opgeteld. Ik had best wel een aardige voorsprong op de nummer twee. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat de titel mijn ego niet zou strelen.”
Buijnink denkt ook wel te weten waarom hij zo in de smaak viel bij de keuzeheren. “Ik verdedig, maar val ook naar hartenlust aan. Ik ben veel aan de bal.”
Het is sowieso snel met de verdediger gegaan. Hij begint pas aan zijn derde jaar als senior. “Ik ben gelijk in mijn eerste seizoen in de basis gekomen. De stap was best lastig. Jeugd- en seniorenvoetbal zijn een wereld van verschil. Het is moeilijk uit te leggen, maar fysiek is niet één, niet twee, maar drie niveautjes hoger.”
Buijnink paste zich ogenschijnlijk snel aan en leek van aanpassingsproblemen geen last te hebben. “Ook ik heb moeten aanpoten. Ik kreeg de kans in de basis omdat de linksbacks dun waren gezaaid.”
Ook na zijn eerste seizoen stond er een individuele prijs voor hem klaar: de titel voor talent van het jaar. “De persoonlijke titels heb ik, geef mij nu maar de teamprijs”, doelt hij op een eventueel kampioenschap van MVV.
Berrevoets’ eerste zorg is een vaste plaats verwerven onder het regime van Van Wieren. Hij beseft dat het ook tijd wordt om meer te spelen. “Op je talent alleen kan je niet teren.” Hij heeft echter goede hoop dat hij de kans gaat krijgen dit seizoen. “De manier van spelen is zo veranderd dat ik met mijn creativiteit een belangrijke rol kan spelen. Natuurlijk moet ik het zelf laten zien, maar het scheelt wel dat we een stuk dichter bij het doel van de tegenstander spelen. Mijn kwaliteiten liggen niet in het achterna rennen van een tegenstander. Ik ben van de aanvallende oplossingen bedenken en onze aanvallers lanceren.”
Buijnink is ook niet helemaal zonder wensen. Hoewel hij uitstekend functioneert op de linksback-positie geniet een plek in de centrale verdediging zijn voorkeur. “Daar heb ik de jeugd ook altijd gespeeld. Ik voel me er net wat beter op mijn gemak, maar ik begrijp ook trainers wel. Als je meerdere spelers hebt die voor één positie in aanmerking komen, ga je kijken naar alternatieve plekken. Voor mij is dat als linksback allesbehalve slecht uitgepakt. Ik heb er vrede mee als ik ook dit seizoen weer linksback speel.”
Klik hier voor meer informatie over MVV’27
Klik hier voor meer artikelen over MVV’27
