Nederland blijft thuis. De straten zijn leeg. De cafés gesloten. Sportpark Akkermolen verlaten. Terwijl in de ziekenhuizen een strijd op leven of dood wordt gestreden, gaat een delegatie Moerse Boys-leden de strijd aan tegen de verveling. De digitale pen als wapen. Iedere woensdagavond, zaterdagochtend en zondagochtend verschijnt onder de noemer De Lentestop een column/verhaal/artikel op de website. Leesvoer voor u. Vandaag deel 6: Moerse Boys, een voetbalclub met pit.
Moerse Boys, een voetbalclub met pit
Mijn gedachten gaan steeds terug naar het verhaal van die ene man
Onder het mom van inspiratie, want dat is het plan
Een jongeman, als Derek Redmond geboren
Reeds snel was duidelijk dat hij anderen kon bekoren
Supersnel op de baan met het harde lopen
En al op vroege leeftijd lag de hele wereld voor hem open
Behorend bij de beste op de 400m in eigen land
Ontwikkelde hij meerdere Britse records op deze legendarische afstand
Yes, yes, yes, hij werd geselecteerd voor de Olympische Spelen
Samen met zijn trainer wist hij deze blijdschap te delen
Een eerste keer op de Spelen ging hij al gelijk voor de Gouden bokaal
Een blessure aan de achillespees werd hem echter fataal
Naar huis, vroegtijdig, dat was het emotionele verhaal
Voorlopig moest hij 4 jaar wachten om zijn doel te bereiken
Ouders en vrienden waakten ervoor dat die gedachte hem niet deed bezwijken
Een echte krijger geeft namelijk nooit op
Tenminste dat is de filosofie van topsport in een notendop
Bijna iedere dag opnieuw werkte hij zich suf
Al waren er momenten dat hij zat zonder puf
Langzaam, tergend langzaam, waren de jaren voorbij gegaan
Crazy was hij soms geworden, maar nu De Spelen begonnen, volkomen voldaan
Liggend de avond voor de wedstrijd op zijn bed, vol met dromen
Uit alle peilingen kwam naar voren dat het er nu van moest komen
Besef en overtuiging waren er, hij was klaar om te stomen
Met het klinken van het startschot ging hij gelijk vol galop
Eindigde eerste en ook in de kwartfinale versnelde hij non-stop
Ter kwalificatie voor de halve finale liep hij ook toen weer voorop
Perfecte positie afgedwongen op baan vier
In deze laatste horde naar de finale, de deur stond al op een kier
Tenminste totdat hij zijn hamstring scheurde, die verrekte spier
In sprint, zo halverwege, kwam door deze blessure aan alles een einde
Neer op de grond, kwam een steward op hem af, de dichtstbijzijnde
Derek was echter nog niet klaar
En ook al was de rest dan al gefinisht, hij gaf de wereld nog een gebaar
Klauterend rees hij zichzelf op en strompelde verder richting de streep
Leed, pijn en verdriet hadden hem voor het oog in de greep
Eigenlijk kon hij niet verder maar daar kwam zijn vader hem ondersteunen
‘Uit de weg’ riep hij tegen omstanders, terwijl hij zijn zoon hoorde kreunen
Rumoer en gegil verstomden toen ze Derek over zijn vader zagen leunen
Op zijn laatste krachten wist Derek dan toch de eindstreep te halen
Rillingen gingen door het stadion en het werd een van de grotere verhalen
Anders dan zijn oorspronkelijke doel wist hij toch grootsheid te bereiken
Nu we geconfronteerd worden met Corona is dat waar we naar kunnen kijken
Jezelf aanpassen aan de nieuwe situatie en daar het beste van maken
En dat met de dierbaren om je heen, in dit geval zonder elkaar aan te raken
–
Wanneer we ook in deze tijden ons Moerse Boys hart laten spreken
In het ergste geval duurt dat nog wel vele weken
Troost en steun elkaar dan, maak plezier, samen kunnen we dit doorbreken
Ik wens iedereen alle gezondheid toe en hopelijk zien we elkaar snel weer!
Zie hier de echte beelden van Derek Redmond
Klik hier voor meer informatie over Moerse Boys.
Klik hier voor een ander artikel.
