Hij voetbalde door heel Nederland, scheurde drie keer zijn kruisband af en belandde op zijn 32ste bij SAB. Het klinkt misschien als een slechte film, maar voor Michael van Ginneke is het de pure realiteit. Inmiddels is de inwoner van Dorst niet alleen speler van het derde, maar misschien nog wel belangrijker, ook hoofdsponsor van de club.
De grootste vraag blijft, hoe komt iemand die voetbalde op Schiermonnikoog, bij OJC Rosmalen en in Dronten, terecht bij SAB. Het antwoord is eigenlijk vrij simpel. “Mijn vader is hier voorzitter, hij vertelde een jaar of zes geleden dat ze een tweede elftal wilden gaan maken. En ik had toch wel weer zin om te gaan voetballen.” Dat was minder logisch dan het lijkt, voor de 38-jarige Van Ginneke. “Vanaf mijn zestiende ben ik aan het kloten met mijn knieën. In totaal ben ik zes keer geopereerd.”
Fit blijven
Inmiddels woonde hij weer in de buurt van Breda en dus zag de oud-speler van onder meer De Monnik het wel zitten. “Uiteindelijk zijn we een aantal seizoen het tweede geweest, inmiddels zijn we een vriendenteam geworden. Ik ben nog een tijdje assistent van de hoofdtrainer geweest en trainer bij ons team.” Met het derde staan ze nu aan kop van de vijfde klasse, maar dat is voor Van Ginneke vanzelfsprekend niet het belangrijkste. “Het is gewoon een gezellig klein clubje, iedereen kent elkaar. Onze groep bestaat uit allemaal vrienden, de jongste is negentien en ik ben de oudste.” Dat gevoel werd onlangs nog maar eens bevestigd tijdens het trainingskamp in Torremolinos, Spanje. “Daar doen we natuurlijk meer dan trainen, haha! Toen hebben we nog tegen elkaar gezegd: hoe mooi zou het zijn als iedereen er straks op mijn leeftijd nog steeds bij is en ik er dan ook nog ben?” Daar doet hij zelf in ieder geval alles aan. “Een jaartje of acht geleden had ik mijn laatste operatie, voor mijn 40ste zou ik een kunstknie hebben, dus daar zijn we bijna. Sindsdien volg ik drie keer in de week personal training, om toch fit te blijven.” Toch is het niet meer zoals vroeger, vertelt Van Ginneke. “Ik was een soort ’10’. Niet de snelste, maar wel iemand met inzicht en een steekpass. Nu is het vooral hard werken en de oudste uithangen.” Dat nuanceert hij meteen. “Ik denk dat ik qua conditie bij de vijf beste hoor!”
Meer aanwas
Maar niet alleen randzaken, ook de belangrijke zaken werden besproken onder de zon. Want na jaren als sponsor van zijn eigen team, was het tijd voor een volgende stap. “Dat contract hebben we in Malaga ondertekend. SAB zat moeilijk qua sponsoring, dus nu ben ik hoofdsponsor.” Met een bedrijf dat zich richt op gezond oud worden, zowel fysiek als mentaal. “Voorkomen is beter dan genezen, zeggen ze altijd. Ik denk dat fysiotherapie in de huidige vorm over een jaar of tien niet meer bestaat. Hoe kun je klachten voorkomen? Bijvoorbeeld door goed en gezond te eten, te sporten, maar ook op sociaal vlak actief te zijn.” Van Ginneke steunt zijn clubje maar al te graag. “Er zijn een paar grote clubs in Breda met veel geld, maar dit zijn de echte volksclubjes. Je kent elkaar, dus daar wil je graag wat voor doen. Het is ook een stukje maatschappelijk ondernemen.” De fysiotherapeut hoopt dat met zijn steun SAB kan blijven groeien. “Ik hoop vooral dat er vanuit de jeugd wat meer aanwas komt. We trainen op donderdag vaak tegelijk met het eerste en tweede, die staan er dan net als wij met een mannetje of twaalf. Dat is natuurlijk heel weinig. Dus een beetje aanvulling zou niet verkeerd zijn.” Tot slot ziet hij nog een mooie ontwikkeling, in de afgelopen paar jaar. “Vroeger had de club niet echt een goede naam, nu is het veel gemoedelijker. Daar heb je SAB weer, denken sommige tegenstanders nog steeds. Maar na afloop drink je samen een biertje.”
Klik op SAB voor het laatste artikel van de club.