WADENOIJEN – Wadenoijen telt vanaf volgend seizoen een extra meidenteam: de MO12. Daarmee is weer een extra leeftijdscategorie binnen het meidenvoetbal vertegenwoordigd bij de club. Een mooie ontwikkeling, vinden Muriël Reijnen (21) en Sheila van Utrecht (27), twee speelsters – de een fanatieker dan de ander – van de club, die ook in het bestuur plaatsnemen. “De meiden zijn niet meer weg te denken uit Wadenoijen.”
Wadenoijen is al decennialang een club waar vrouwenvoetbal een vaste waarde is. “Volgens mij naderen we het veertigjarig jubileum”, vertelt Sheila. “Er zijn moeders van speelsters die vroeger zelf in het eerste hebben gespeeld. Het vrouwenvoetbal zit hier echt in de genen.”
Zelf maakte Sheila al op jonge leeftijd haar entree in het vrouwenvoetbal. “Ik mocht op mijn veertiende bij de senioren meedoen. Tien jaar lang heb ik in het eerste dameselftal gezeten en daarna zijn we met de overgebleven dames van ons team overgestapt naar het zeven-tegen-zeven-voetbal. We zijn heel goed op elkaar ingespeeld en het is nog altijd hartstikke gezellig.” Muriël begon haar loopbaan bij Wadenoijen op haar vijftiende en speelt nu bij Dames 1. “Ik ben niet de sterspeler hoor”, lacht ze. “Ik zit vaker op de bank dan ik speel. Ik ben erachter gekomen dat ik training geven leuker vind dan zelf spelen.”
Muriël is dan ook al vier jaar trainer van de MO17, een hechte en talentvolle groep. “Ze voetballen al jaren samen en het is echt een team”, vertelt ze. “Op trainingen wordt er veel gekletst en gelachen, maar op zaterdag verrassen ze me met slimme combinaties en mooie goals – dan zie je waarvoor je het doet.” De MO17 draaide dit seizoen mee in de top van de tweede klasse. “De eerste klasse bleek nét een stap te hoog. Maar op dit niveau zijn ze helemaal thuis.’’
Dat vrouwenvoetbal inmiddels volwassen is geworden, merken ze in alles. Toch ervaren ze nog altijd obstakels. “Bij sommige uitwedstrijden moeten we op een achterveld spelen of ergens buiten omkleden. Dat voelt gewoon oneerlijk”, zegt Sheila. “Bij ons op de club is het beter geregeld, maar er zijn nog altijd stappen te zetten. We maken ons er in het bestuur hard voor dat dames en heren gelijk worden behandeld.” Muriël geeft als voorbeeld: “Nieuwe shirts kregen wij pas toen we zelf een sponsor hadden gevonden. De herenteams krijgen elk jaar nieuwe. Dat soort dingen willen we veranderen.”
Met de komst van de MO12 is een grote wens in vervulling gegaan. “In veel teams in de onderbouw speelden altijd wel een paar meiden, maar nooit genoeg om een apart team te vormen. Nu is dat gelukt, mede dankzij meiden die van buitenaf kwamen,” vertelt Muriël. Twee speelsters van de MO20 nemen de training op zich. “Zo bouwen we ook aan betrokkenheid binnen de club.”
De doorstroming zit goed. Met MO12, MO17, MO20, Dames 1 en het 35+-team heeft de club nu een complete vrouwenlijn. Het is de inzet van Muriël en Sheila die mede zorgt voor deze bloei. “We willen dat meiden hier kunnen groeien, zichzelf kunnen zijn én net zo mogen shinen als de heren. Daar werken we elke dag aan – op het veld, in het bestuur en binnen de club.”
Klik op VV Wadenooijen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Wadenooijen voor meer informatie over de club.