SCHARENDIJKE – Wanneer je kijkt naar de resultaten van de laatste tien seizoenen, dan was ZSC’62 vijf seizoenen actief als vierdeklasser en vijf seizoenen op het huidige niveau van derde klasse. Als het aan laatste man Mark Provoost ligt dan keer hij nooit meer terug op het laatste niveau. “Dit niveau is zoveel leuker om actief op te zijn, ik wil nooit meer degraderen als actief voetballer in elk geval.”
De Zwaluwen Stormvogels Combinatie die ooit ontstond uit een fusie tussen twee korfbalverenigingen vond zichzelf vorig seizoen echter ook terug in de ‘gevarenzone’ van het rechterrijtje en ook dit seizoen was de start niet direct ‘succesvol’ te noemen met slechts één overwinning in vier duels. Het doel van de Schouwse formatie uit Scharendijke is dan ook meer dan duidelijk. “Lijfsbehoud, dat is het enige wat telt. Daar zullen we hard voor aan de bak moeten in het restant, maar is in mijn ogen zeer zeker haalbaar. Hoe we zijn gestart dat is ook voor mijn ronduit teleurstellend, want ik had me er veel meer van voorgesteld. We hebben er toch een aantal jongens bijgekregen die een toegevoegde waarde zijn voor ons, we hebben in Arjan Sandee een nieuwe trainer. Dus we hadden er veel vertrouwen in allemaal. Dat het dan op het veld er vooralsnog niet uitkomt is balen. Maar ja, het ligt nu allemaal toch stil. Dat is dus misschien hoe gek het ook klinkt straks wellicht in ons voordeel.”
Provoost (29) is, net als zijn tweelingbroer Robin die spits is bij het eerste elftal, al vanaf zijn vijfde lid van de club en loopt er dus al bijna een kwart eeuw rond bij ZSC’62, dat hij als gezellig en familiair bestempeld. “Het is echt een gezelligheidsvereniging waar iedereen elkaar helpt en ook niet te beroerd is wat op en voor de club te doen. Of het nou wedstrijdjes fluiten is of wat opknappen, dat doen we allemaal met elkaar. Die bereidheid zegt ook veel over de sfeer onderling vind ik. Dat overstijgt vaak het prestatieve.”
En juist dat stukje gezelligheid is sinds de sluiting van de kantine en het verbod op toeschouwers nu weg. “Het samen trainen en daarna in de kantine voetbal kijken en met elkaar ouwehoeren over van alles, dat wordt door iedereen wel gemist en is vaak de kern waarom mensen lid zijn van een vereniging. We doen wel wat in kleine groepjes, doen verder wat aan hardlopen. Je moet toch iets he. Zelf speel ik samen met mijn broer geregeld ook tafeltennis. Dat is niet te vergelijken met anderhalf uur trainen, maar je bent wel actief bezig in elk geval.”
Hoe het verloop verder zal gaan dat blijft ook voor Provoost gissen. “Maar van mij mag het een halve competitie worden waarbij alles op nul begint. Gezien onze slechte start zou dat niet eens zo verkeerd uitkomen. En dan moeten we zorgen dat we uit de gevarenzone wegblijven. Want zo lang ik in het eerste speel wil ik die vierde klasse niet meer meemaken. Daar ga ik alles aan doen.”
Klik hier voor meer informatie over ZSC’62
Klik hier voor meer artikelen over ZSC’62