In het leven van de familie van Mariska van Dorst neemt VDL een belangrijke plaats in. Haar twee kinderen voetballen, haar man zit in het onderhoudsteam van de blauwwitte club. En zelf draagt Van Dorst (38) haar steentje bij als lid van de jeugdcommissie.
“Ik ben blij dat alles weer een beetje normaal is”, zegt Van Dorst halverwege het gesprek. “Die coronaperiode was geen pretje met een stilliggend verenigingsleven. We waren en zijn altijd bezig met VDL en als dat ineens stopt, val je als familie in een diep gat.”
Voor Van Dorst was het een vanzelfsprekendheid dat ze, toen haar kinderen gingen voetballen bij VDL, zich ook als vrijwilliger ging inzetten. “Je begint klein, met af en toe een bardienst draaien, maar ik werd snel gevraagd om de assisteren bij het coördineren van teams. Ik ken zelf het verenigingsleven goed. Ik heb jaren geleden bij de meisjes gevoetbald bij Hermes DVS, want ik ben van oorsprong een Schiedamse. Toen was het heel bijzonder, maar we draaiden als team ook mee in het vrijwilligersleven. Dat werd altijd op prijs gesteld. Een vereniging draait op vrijwilligers, vandaar dat ik ook meteen open stond om wat te doen voor de club.”
Zoonlief, inmiddels speler van de JO15-1, zette zijn eerste stappen op het voetbalveld bij Excelsior Maassluis. “Hij wilde heel graag competitie gaan spelen, maar bij Excelsior kon dat om bepaalde redenen niet. Bij VDL wel, dus is hij verhuisd naar VDL. De manier waarop we werden ontvangen voelde als een warm bad. Dat vind ik ook de kracht van VDL. Het is een ontspannen club waar plezier maken voorop staat. Natuurlijk wil iedereen graag winnen, maar niemand loopt hier lang met een boos gezicht rond.”
Intussen is Van Dorst lid van de jeugdcommissie. Ze is als coördinator verantwoordelijk voor de zogenaamde bovenbouw. “Ik heb vier teams onder mijn hoede: de JO15-1 en JO15-2, de JO17 en de JO18. Als coördinator zorg je dat er trainers en leiders zijn en ben je aanspreekpunt voor de ouders. Daarom zorg ik ook altijd dat ik doordeweeks bij de training ben en op zaterdag bij de wedstrijden. Ik heb een paar jaar de JO13 gedaan. Op die leeftijd is de betrokkenheid van ouders groter dan voor de bovenbouwteams.”
“We proberen het iedereen naar de zin te maken, maar dat lukt niet altijd. Vorig seizoen begonnen we met drie teams in de JO15, maar gaandeweg het jaar kregen we te maken met veel afmeldingen. Daardoor konden we geen drie teams op de been houden. Midden in het seizoen van twee teams één team maken is altijd lastig. Het zijn geen leuke dingen om te doen, maar het moet wel gebeuren. VDL is VDL niet als iedereen probeert het beste er van te maken.”
Haar dochter speelt in de MO13-3. “Gigantisch, hé,” zegt ze over de alsmaar groeide meisjes afdeling. “Er blijven maar meisjes binnen komen. Inmiddels hebben we meer dan tien teams. Hartstikke leuk natuurlijk. Het geeft nog meer swung aan de vereniging.”
Klik op VDL Maassluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VDL Maassluis voor meer informatie over de club.
