De keuken bij VV Capelle is al jaren het domein van Marian Slob-Blom. De 59-jarige Capelse viert dit jaar haar 25-jarig jubileum als vrijwilliger. “Hoeveel frikandellen ik uit het frituur heb gehaald? Ik wil het niet weten.”

Het is een uur voor de thuiswedstrijd van Capelle 1 tegen HBS en er melden zich regelmatig klanten bij de keuken in de kantine. Blom werkt de bestellingen één voor één af: na een tosti, volgt een patatje pinda, daarna een broodje worst en een broodje bal met mayonaise. “Het is vandaag van alles wat”, zegt Slob, die de bestellingen snel afhandelt. “We proberen altijd te voorkomen dat er rijen ontstaan. Dat is nu nog goed te doen, maar straks in de rust van de wedstrijd niet meer. Dan is het in één keer heel druk. Daar proberen we ook op voor te sorteren.”

Haar vaste collega op zaterdag is vandaag niet van de partij. “Hij werkt doordeweeks bij een horecacateraar, maar er is een personeelstekort. Dus werd hij ook voor vandaag opgeroepen. Normaal gesproken zijn we een ingespeeld team.”

Gelukkig heeft Slob versterking gekregen van Sandra Köhler. “In je eentje is het niet te doen”, zegt Slob. “Sandra doet ook altijd de inkoop. Die weet ook van de hoed en de rand.”

Dat ze al 25 jaar Capelle’s keukenprinses is, is volgens Slob ‘een gevalletje’ dna. “Het zit bij onze familie in de genen.”

Haar vader en moeder runden jarenlang de bar en keuken op donderdagavond. “Ik heb ze daarvoor ook jarenlang voor gek verklaard dat ze dat deden”, verklapt Slob. “Dat zou ik dus nooit gaan doen. Mooi wel. Je begrijpt dat ik regelmatig voor die uitspraken van vroeger wordt uitgelachen.”

Dat ze al jaren broodjes smeert, frituur vervangt en kroketten uit de vriezer haalt, heeft alles te maken met de liefde die ze voor Capellle voelt. “Ik ben nagenoeg geboren op het veld van Capelle. We woonden vroeger aan de PC Hooftstraat, hier dichtbij. Ik ging altijd met mijn vader mee naar de wedstrijden van het eerste elftal.”

Toevallig of juist niet, trouwde ze met een Capelle-voetballer. “Mijn man heeft jarenlang de bar en keuken gedaan. Ik hielp uiteraard mee. Op een gegeven moment werd het, met de combinatie van een gezin, te veel en zijn we daar mee gestopt. Ik sta nu elke zaterdag nog in de keuken. Dat is best pittig. Ik ben hier vaak al om een uur of acht, meestal ga ik om acht uur ’s avonds weg.”

“Het is hard werken, maar dat heb ik nooit erg gevonden. Het begint meestal ’s morgens met tosti’s en vaak als de eerste jeugdwedstrijden zijn afgelopen gaat hier de frituur aan. We hebben ook allemaal broodjes gezond in ons assortiment. Die hebben gretig aftrek, maar dat geldt ook voor kroketten, frikandellen en patat. De ene week zijn de tosti’s niet aan te slepen, de week erop verkoop je er maar een paar. Er is geen peil op te trekken.”

“Twaalf uur achter elkaar in de keuken staan is best topsport”, zegt Slob. “Daarom hou ik me altijd rustig op vrijdagavond. Feestjes en partijen sla ik liever over. Ik wil fris en fit zijn.”

Klik op vv Capelle voor meer artikelen over de club.
Klik op vv Capelle voor meer informatie over de club.