“Het houdt een keer op zou je zeggen”, lacht Marc Dijkhuizen. Met Monster werd de jonge trainer twee keer op rij kampioen. Van de derde naar de eerste klasse in twee jaar. Een ongekende prestatie. Dit seizoen wacht een zware uitdaging, maar dat dachten ze in Monster exact een jaar geleden ook.
Als promovendus werd Monster in het seizoen 2023/2024 kampioen in de tweede klasse. “Alles bij de club is de laatste jaren mooi en geweldig. We leven wel een beetje op een roze wolk, maar we zijn natuurlijk ook realistisch. In de eerste klasse wordt het zwaar. Wat vorig seizoen is gebeurd is ongelofelijk. Met die versterkte degradatieregeling zat de schrik er wel goed in. We wilden één ding: bij die onderste vijf clubs wegblijven. Zo dachten veel clubs.”
Dat deed Monster, ondanks een oorwassing in de eerste competitiewedstrijd tegen Oliveo, zonder enige moeite. Sterker nog, de weg omhoog werd razendsnel gevonden. “En als je wegblijft bij die onderste vijf, klim je al snel richting de top van de afdeling. In de winterstop stonden we vierde. En toen begon het te lopen.”
Geloof in kampioenschap
Dijkhuizen wakkerde het vuurtje zelf aan, samen met aanvoerder Ruben de Groot. “We begonnen te geloven in een kampioenschap. Vanaf dat moment hebben we iedere mogelijkheid aangegrepen om dat geloof in de groep te krijgen. Met nieuwsberichten delen bijvoorbeeld. Bij CION, onze concurrent, rommelde het. Het begon daar te wankelen. Dat gebruik je. Maar ook door alles naar een professioneler niveau te tillen. Met meer wedstrijdenbeelden en analyses.”
Alles om iedereen mee te krijgen richting een tweede titel op rij. “Ik ben zelf ook nog een jonge jongen”, zegt de trainer van Monster. “Ik sta in de groep, ik ben net zo oud als de oudste spelers van Monster. Als je daar een band mee hebt, iedereen mee krijgt, kom je een heel eind. Onze benadering is echt op divisieniveau. Dat het zo uitpakt is geweldig. Wij wonnen op een zaterdag van Berkel, CION verloor diezelfde dag, en toen waren we aan. Het was echt serieus. Nou, we weten hoe het is afgelopen.”
Dispensatie
Wat er in de eerste klasse mogelijk is, moet blijken. Voor Marc, de jongere broer van Marinus Dijkhuizen, wordt het hoe dan ook een bijzonder seizoen. Hij heeft niet de juiste papieren om in de eerste klasse trainer te zijn. “Ik heb een jaar dispensatie. Maar voor na dit seizoen moeten we oplossing vinden. Als ik me opgeef voor de trainersopleiding, en toegelaten wordt, krijg ik nog een jaar dispensatie.”
Veel tijd
De vraag is echter of Dijkhuizen dat doet. “Ik ga wel met de club in gesprek, maar het wordt met een trainerscursus wel zwaar. Ik stop er al heel veel tijd in. Ik weet niet of ik het kan combineren met een jong gezin met twee kinderen. Mijn vrouw is bovendien een eigen dierenkliniek begonnen. Kijk, het liefst blijf ik bij Monster, we gaan echt wel kijken naar de mogelijkheden, maar de kans is reëel dat ik een andere uitdaging moet zoeken.”
En dat is een vreemd gevoel, geeft Dijkhuizen toe. “Zeker. Ik zit hier, als ik mijn jaren bij het tweede team meereken, nu zes jaar. Misschien moet ik gedwongen verder gaan kijken.”
Broer Marinus Dijkhuizen, voormalig trainer van onder meer Excelsior, NAC Breda en Brentford, speelt een belangrijke rol in de carrière van Marc. “Ik vond mezelf op jonge leeftijd wel een goede trainer”, vervolgt de voormalig jeugdtrainer van FC ’s-Gravenzande, “maar als ik zag wat hij deed op dat niveau, dat was voor mij de norm om een goede trainer te zijn. Het komt je in dit vak niet aanwaaien. Als ik vraagstukken heb, stuur ik het naar Marinus. We hebben nog steeds wekelijks contact.”
Analyses voor Excelsior
“Tijdens Marinus eerste periode bij Excelsior maakte ik analyses. Twee jaar lang. Reed ik naar Zwolle of Enschede. Het was onwijs gaaf en leerzaam. Mijn vriendin ging mee. Zij codeerde de beelden, ik maakte het tactische plan en presenteerde dat met powerpoint aan Marinus. Werk zat er toen nog niet in, ik kreeg een vrijwilligersvergoeding. Toen ik zelf hoofdtrainer werd, bij de jeugd van FC ’s-Gravenzande, stopte ik. Het was niet te combineren. Het kostte gigantisch veel tijd. Maar nogmaals: ik heb er enorm veel van geleerd. En ik leer nog steeds veel van mijn broer. Hij heeft het momenteel wat rustiger (Marinus heeft geen club, red.), ik denk dat hij regelmatig komt kijken bij Monster. Dat deed hij vorig seizoen, toen hij nog trainer van Excelsior was, ook al. Hij vindt het onwijs leuk bij Monster.”
Klik op SC Monster voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Monster voor meer informatie over de club.