Voetbalclub Vuren leeft op. Er staat een kwalitatief goede lichting op. De start van het seizoen 2020-2021 was hoopvol. Onder leiding van de nieuwe trainer Rick Kolff bleef de ploeg als enige in de derde klasse C ongeslagen. Gaan de gouden jaren van rond de eeuwwisseling herleven?
Voor komend seizoen sluiten opnieuw twee talenten aan. De maatjes Stijn Ruwaard (Arkel) en Michaël Tahamata (Leerdam Sport) zijn meer dan welkom. Ruwaard en Tahamata (foto) zijn al lang geen vreemden voor elkaar. ,,Ik denk dat wij elkaar al een jaar of acht goed kennen”, vertelt Stijn Ruwaard. ,,Toen Michaël vanuit Tiel naar Gorinchem kwam is hij via school in onze vriendengroep gerold.”
Ruwaard – hij werd begin mei 23 jaar – wist dat hij ooit nog eens samen met Michaël bij dezelfde club zou komen. Dat zij elkaar bij Vuren zouden gaan treffen, is min of meer toeval. ,,Michaël gaf als eerste aan dat hij mogelijk zou terugkeren bij Vuren. Pas toen ben ik er ook over gaan nadenken omdat de kans dat ik bij Arkel aan spelen zou gaan toekomen steeds kleiner werd.” Ruwaard zag met de komst van de Unitassers Yoesef Pyla, Stefan van Hulst en Wesley Swets de bui al hangen. ,,Dat zijn drie verdedigers die op hoog niveau hebben gespeeld. Ik was al geen basisspeler en ik heb in de spiegel gekeken. Nog even overlegd met trainer Leon Elands en ook hij was eerlijk. Ik zou echt wel wat minuten in het eerste kunnen gaan maken, maar moest rekening houden dat ik in het tweede terecht ging komen.”
Van Michaël Tahamata begreep Ruwaard – hij debuteerde ooit op zijn zestiende bij Arkel – dat bij Vuren wel ruimte is voor een rechtsback. ,,Ik ben het gesprek aangegaan en heb voor Vuren gekozen, mede omdat ik er een aantal spelers ken. Ik train er al mee en het is echt een heel leuk team. Het is er allemaal zo jong, dat ik mij al oud begin te voelen.”
Terugkeer
Michaël Tahamata komt van de Tielse wijk Passewaaij en begon met voetballen bij het naburige Wadenoijen. Als 13-jarige vertrok hij met zijn ouders naar Gorinchem. ,,Het leek er even op dat ik bij SVW zou gaan voetballen, maar met een paar vrienden koos ik voor Vuren.” Daar kwam hij op zijn zestiende bij het eerste elftal. In 2017 promoveerde het team naar de derde klasse. ,,Ik was veelal middenvelder, maar mijn lekkerste wedstrijden speelde ik ‘op 6’. Ik beschik over een redelijke techniek. Nee, echt niet vergelijkbaar met mijn oom Simon, van wie ik nog wel eens beelden terugkijk. Hij speelde in Oranje, ik bij Vuren.” Michaël Tahamata brak in mei 2019 in een wedstrijd met Vuren tegen Asperen heel ongelukkig een enkel. Tijdens zijn revalidatie besloot hij dat hij wel eens iets anders wilde en koos voor Leerdam Sport’55. ,,Een keer een andere club, met nieuwe mensen. Na drie operaties lijk ik nu pas weer de oude. Voor Leerdam Sport heb ik niets kunnen betekenen. Ik heb er na een gesprek met Vuren-trainer Rick Kolff voor gekozen om samen met mijn broer Petrus (20) terug te keren. Na bijna twee jaar kan ik nu eindelijk weer het veld op. Ik train heel de zomer door om in september weer honderd procent fit te zijn”, aldus een opgeluchte Tahamata.
Klik hier voor meer artikelen over VV Vuren.
Klik hier voor meer informatie over VV Vuren.