Bij VDL wordt het vrouwenvoetbal buitengewoon serieus genomen, weet Lianne van Dongen (31). Ze is al jaren speelster van het eerste team en fungeert als coördinator van de vrouwentak. Ook verricht ze een aantal andere taken, gewoon, omdat ze een clubhart heeft. “En op het veld ben ik ook een manusje-van-alles.”
Lachend geeft Van Dongen aan dat er weinig posities op het veld waarop ze niet heeft gespeeld. Maar per saldo, weet de vrouw wiens oudere zus Mirjam ook in de hoofdmacht speelt, komt ze optimaal tot wasdom als centrale verdediger. Van Dongen bestempelt zichzelf als ‘mondig’ en dat is geen slechte eigenschap voor een voetbalster die vanuit het hart van de defensie sturing moet geven. Van rechtsachter Mirjam weet ze in elk geval precies hoe ze speelt. “Maar we hebben nóg vier zussen in het team”, zegt Van Dongen. “Ilona van der Starre is rechtsbuiten, haar tweelingzus Jessica is linkeraanvaller. Het is wel fijn dat ze niet aan dezelfde kant spelen, want ze lijken erg op elkaar. De meiden van VDL zijn eraan gewend geraakt dat ze met zussenkoppels op het veld staan. Jennifer en Kimberley Zeegers staan namelijk samen op het middenveld.”
Het elftal dat getraind wordt door Dirk Zuur, die wordt geassisteerd door elftalleider Peet Doorschodt en oud-eerste elftalspeelster Mireille van Berkel, kan volgens Van Dongen getypeerd worden als vriendenteam. Verjaardagen en kroegbezoeken worden gezamenlijk doorgebracht door de dames, die net als iedereen uitkijken naar versoepeling van de coronamaatregelen. “Sommige meiden zijn moeder en hebben soms wat minder tijd voor sociale activiteiten”, zegt Van Dongen. “Maar het schept ook wel weer een band als je over de kinderen kunt praten. Ons team heeft een aantal oudere leden, die al een hele tijd met elkaar samenspelen. We vormen een prima mix met de speelsters pas later zijn bijgekomen.”
Van Dongen, ze is zelf (nog) geen moeder maar heeft een relatie met Pascal, vertelt dat haar vader Hugo de voorliefde voor VDL vakkundig heeft doorgegeven. Hij is een clubman pur sang en maakte zich tot twee jaar terug nog verdienstelijk als bestuurslid. “De wedstrijden van het eerste mannenteam bezoekt hij nog altijd trouw. Bij thuisduels roept hij de opstelling om.” De vrouwentak heeft een prima relatie met de mannenselectie. “Na de training drinken we wat met elkaar en op zaterdag blijven we ook samen in de kantine plakken. Ik heb totaal niet het idee dat het vrouwenvoetbal minder serieus wordt genomen. Sterker, de mannen vinden het juist gezellig als we er zijn.”
Haar elftal had hoger kunnen spelen, zegt Van Dongen, die ook wedstrijden fluit, bardiensten draait en incidenteel bij trainingen assisteert. Met de vierde klasse is niks mis, maar een niveau hoger is zonder voorbehoud haalbaar. “We speelden eerst ook derde klasse. Helaas degradeerden we doordat we vreselijk veel blessures hadden. We hebben aangetoond dat we het niveau aankunnen. Wat de strijd met de andere teams uit Maassluis betreft, durf ik te zeggen dat we niet tegen de andere clubs hoeven op te kijken. We kijken altijd enorm uit naar de wedstrijden tegen Excelsior Maassluis en MSV’71. Datzelfde geldt voor de duels met MVV’27. Wij willen graag van die meiden uit Maasland winnen natuurlijk.”
Dat haar agenda soms vrij vol zit, wordt door Van Dongen stellig beaamd. “Maar ik doe het graag hoor. Ik vind het heerlijk om op de club te zijn. Ik heb veel energie en kom als coördinator haast nooit moeilijke problemen tegen. Het loopt gewoon vrij vloeiend allemaal. Ik kan het allemaal goed combineren met mijn werk op de buitenschoolse opvang. Daar begeleid ik kinderen en ook dat is hartstikke leuk.”
Klik hier voor meer informatie over VDL
Lees hier meer artikelen over VDL